Verslag DIM - bezoek augustus 2009
Afgelopen weekend eens een bezoekje gaan brengen aan BlackMonk. De voorbije maanden hebben we redelijk wat discussies gevoerd op dit forum over vanalles en nog wat. De laatste trend over versterkervermogens etc ging er soms nogal wat heftig aan toe... maar de conclusies van velen onder jullie was steeds: “Ga luisteren en vergelijk met je eigen oren”.
Het lijkt misschien een verrassing, maar BM is naast een formuleman ook wel een redelijk praktijkgerichte kerel: wat hij zegt probeert hij ons aan ook aan te tonen met verschillende testjes etc. BM was/is van de weinigen hier die direct tot uitnodigen overgaat als er al wat hekelige discussies blijken te escaleren... gezien ik ooit eens zei dat ik nog nooit een piano horen klinken heb zoals die “echt” zou moeten klinken, nodigde hij mij al maanden geleden uit om eens naar zijn set te komen luisteren... door omstandingen heb ik dat steeds moeten uitstellen, maar uiteindelijk vond ik afgelopen zaterdag de tijd om de man onder de paterskap (en vooral zijn set) te ontdekken .
Ik had redelijk wat cd’s mee: de muziek die ik dikwijls speel. Klassiek, filmmuziek en wat moderne stuff (daft punk, faithless etc). De details over de setup zelf, daar kan BM beter over vertellen, ik kwam voornamelijk om te luisteren dus: 4 grote electrostaten, een svs sub, wat versterkers, cdspelerke, sacd etc... enfin al het materiaal om er een leuke luistersessie van te maken.
Ik mocht uiteraard eerst proeven van BM’s cd collectie, beetje vanalles, van klassiek symfonisch naar piano, over Star Trek en Bjork... mijn eerste indruk was hmm, nice, ga maar verder, maar ik kon op dat moment moeilijk bepalen of ik nu gematigd moest reageren of al dan niet euforisch, enthousiast in het rond lopen. Ik dacht mezelf pas een goed beeld te kunnen scheppen van het gehele plaatje zodra ik mijn eigen spullen in de cdspeler kon stoppen. “My Time”!
We hebben een paar rach 3 concerto’s doorgenomen, mijn favoriete versie klonk echt ZA-LIG! Ik wist van de opname dat er veel details te horen waren in het spel (voornamelijk omwille van het iets tragere tempo die Samoshko speelt tov vele TGV pianisten in dit concerto) maar inderdaad, de Steinway klonk redelijk echt. Er heerste vooral veel dynamiek. Ik ben nogal moeilijk in het uitdrukken van wat ik precies hoor, die technische dingen/termen, ben ik niet zo goed in... toen ik BM vertelde “dit klinkt lekker warm”, schrok hij even... “Dit is niet de reactie die men verwacht van dit soort speakers”, vulde hij aan. Van die opmerking schrok ik dan terug “
****, wat heb ik nu weer uitgekraamd?”, dacht ik. Haha! Nee dat was mijn “gevoel”: warm en veel detail. Nu eerlijkheidshalve, naarmate ik meer en meer werkes oplegde, begon ik meer en meer te denken aan mijn eigen set. BM vroeg ook regelmatig wat ik van zijn setup vond tov die van mij... ik had echt moeite om te verwoorden of wat ik hoorde “beter” was en zo ja, waar het verschil zat. Hij hielp wel af en toe: “Bij conusluidsprekers zou je voornamelijk dit of dat horen, terwijl hier klinkt het zo...” Ik dacht,
****, ge moogt uw oren flink beginnen trainen Dim..of maybe moet ik leren luisteren?
Ik heb wel wat rock/pop liggen etc, maar genieten daarvan, mja dat is eerder relatief. Toen hij een sacdke Brother in Arms van Dire Straits ingooide zakte ik echt weg. Dit was werkelijk echt mooi!!
Nevertheless; een stuk uit Transformers 2 deed het! De hemelpoort ging voor mij open. Dit is VET mannen!!!! Deze cd, ook al is hij nog maar anderhalve maand beschikbaar, heb ik nu al grijsgedraaid en zit in mijn audiogeheugen gestockeerd. Dit was zalig gewoon, een echt diepe vette sound, donkere sfeer droop uit de set, vette taiko drums met koorzang. Wow zo moet dit klinken! Direct ging ik twijfelen aan mijn eigen setup. Jammer dat die 120 km verder stond . Ik wou het verschil horen.
Op een gegeven moment dacht ik verdorie BM dat is toch de SVS sub die hier tussenzit? Zijn grijns verraadde veel, maar hij ging prompt naar zijn electrostaten en trok ze een voor een uit zodat enkel de sub te horen was en... peanuts. Het zware gewicht kwam uit die 2 brede planken van 2 meter hoog, de sub zorgt enkel voor een detail, de kers op de taart als het ware. Dat hoorde ik wél! Maar spectaculair verschil was het niet. BM wees er wel op dat dit soort speakers niet gemaakt werd om constante beats te pompen... Ik heb het dan ook nagelaten om Daft Punk/Faithless live erdoor te jagen... maar toch... uit nieuwsgierigheid, wou ik eens een echte diepe beat horen op die speakers: Craig Armstrong en een vette weather storm! Daar moest he volume wel een stuk naar omlaag. De speakers hebben blijkbaar hun limiet. De sound was mooi, crystal clear en vet: maar dit op hoog volume faalde. BM vertelde dat dit kon opgelost worden door meer naar de sub uit te sturen en die het werk te laten doen. Hoe dat technisch in mekaar zit, vraag ik me af... ga ja dan niet bij elk soort muziek alles naar die sub sturen? Gezien ik nogal eens een house-mix en andere beats van dit kaliber door mijn setup durf te jagen, vraag ik me af of we hier dus met een echt probleem zitten met dit soort speakers?
Eenmaal thuis, moest en zou ik weten hoe de transformers track zou klinken... ik was zéér teleurgesteld. What the
****
Hoe kan dit nou? En ik denken dat ik heel tevreden was over mijn eigen set. Niet dus. Ik heb er slecht van geslapen ’s ochtends opnieuw van dattum...cd erin, geluisterd nope... ik kon dat niet geloven, ik dacht dat ik min of meer dezelfde sound zou gepushed hebben... toen de track nog bezig was, liep ik naar de cdspeler toe en hold it!! Buiten mijn “stereobeeld” luisterplek hoorde ik die vette sound van de track... na een paar repeats en wandeltocht in de living, ontdekte min of meer de sound die ik verwacht van dit soort muziek. Ik zit dus blijkbaar met een probleem: opstelling van mijn speakers?

Ik stelde BM ook wel de vraag: ok uw setup is mega. Maar we zitten zo dichtbij de speakers... ik vraag me af als ik ze zet zoals bij mij thuis (4,5 meter uiteen ongeveer, 3,5 meter luisterafstand) of we hetzelfde effect gaan krijgen? De optimal performance van deze electrostaten zou bekomen worden als men ze een 4-tal meter uiteenzet op luisterafstand van 3 meter (correct me if I’m wrong)... nog niet dezelde situatie als bij mij thuis dus... bovendien, moet je 1 meter rondom de speakers voorzien voor best performance: alweer een issue in mijn geval.
Anyhow, dit bezoek aan BM heeft mij doen ontdekken dat mijn speakers gewoon niet staan opgesteld zoals het zou moeten. Ik moet nu dus uitvissen,hoe het dan wel moet?! Dan moet ik terug naar BM om een beter beeld te krijgen van wat ik zelf heb en maybe de boel buitengooi.
Overall: Ik heb de gelegenheid gehad om een superset te mogen beluisteren. Ik heb al een paar andere setups mogen horen hier via het forum waarvan ik dacht wow dit klinkt nice, maar BM staat toch op dit moment op de nummer een. Schaamrood voor vele nieuwe audiosets als je het mij vraagt!! Prijs/kwaliteit onklopbaar wellicht?! Ik kan me er alleen maar van vergewissen dat naar aanleiding van wat ik gehoord heb, de man echt wel weet waar hij mee bezig is en uiteraard werpt dit een ander licht op alles wat hij hier “verkondigt” op dit forum. Ik ga er van uit dat zijn setup voldoet aan waar hij zelf achterstaat (hoewel ge me kunt wijsmaken wat ge wilt of course lol). Hij mag gerust op de audiovideo2day beurs gaan staan en velen een poepje laten ruiken. Ik zeg dit niet om de slijmbal uit te hangen, niemand wint daar toch iets mee... het ging over luisteren remember?! En anders, gewoon zelf gaan luisteren!
BM, bedankt voor het ontvangst en vooral de zalige muzieknamiddag!
Ik had daar op 10 augustus 2009 het volgende op geantwoord:
Dim, het membraan van een elektrostaat kan maar een paar mm heen en weer bewegen (bij Audiostatic is dat 4 mm en vanaf de DCI-LT 8 mm, mijn luidsprekers doen dus 4 mm). Bij een conuswoofer is dat al ettelijke cm. Een elektrostaat heeft daarom een groot oppervlak nodig om druk te zetten achter bassen.
Pulserende bassen zijn dan evengoed een probleem omdat de excursie van het membraan dan heel groot moet zijn. En als het membraan de statoren raakt, hoor je "KLAK!" en moet het volume sowieso omlaag. Als je een grote collectie electropop en dergelijke moderne muziek met zware of pulserende bassen zou hebben en toch elektrostaten zou willen gebruiken daarvoor, dan kan dat alleen maar door ze qua bassen zoveel mogelijk te ontlasten via een goede muzikale subwoofer. Als de elektrostaten die laagste bassen (onder pakweg 80 tot 100 Hz) niet moet weergeven, vermijd je al de grootste excursies van het membraan. Voor de hogere noten kun je dan luider spelen: de grootste excursies van het membraan bepalen immers hoe luid je maximaal kunt spelen.
Hoe hoger je de sub laat overnemen, hoe luider de elektrostaat kan spelen. Maar eenmaal boven de 100 Hz ga je steeds beter het verschil in klankkleur tussen de twee waarnemen en wordt ook de richtinggevoeligheid groter zodat de plaats van de sub steeds belangrijker wordt. 't Is geven en nemen op dat vlak. Mensen die voornamelijk naar dat soort popmuziek willen luisteren, raad ik geen elektrostaten aan maar conusluidsprekers. Mensen die voornamelijk naar akoestische muziek en zang luisteren (klassiek, jazz, kleinkunst) en af en toe wat pop met wat zwaardere bassen kunnen dat perfect weergeven met elektrostaten die voor de zwaarste bassen aangevuld zijn met een sub die overneemt vanaf 80 Hz naar beneden of zo.
In elk geval zijn elektrostaten veel moeilijker in gebruik te nemen dan conusluidsprekers. Vermits het dipolen zijn moet je veel meer zorg besteden aan de opstelling en ze hebben veel meer ruimte rondom zich nodig dan conusluidsprekers. Omdat het elektrostatisch geladen membraan een echte stofmagneet is, mag je niet roken, mogen er geen ruiende huisdieren in de buurt van de elektrostaten rondlopen en moet je de kamer kraaknet en zo stofvrij mogelijk houden. 't Zijn madammen met eisen!
0 x
BlackMonk