Auteur Topic: Bezoek aan BlackMonk  (gelezen 3733 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline missionman

  • Hero Member
  • *****
  • Berichten: 1129
Re: Bezoek aan BlackMonk
« Gepost op: 07 mei, 2020, 21:28:30 »

Bijna twee jaar terug. Het was al een hele tijd geleden dat ik onze Zwarte Pater nog eens mocht ontmoeten. Vorig jaar, bij de zoektocht naar een nieuwe amp en het bezoek aan Link audio (het verhaal kennen we ondertussen wel al), raadde Wim ons aan om het Teac loopwerk en bijhorende dac te vervangen. Ik herinner me nog dat de man ons vertelde dat het "vreemd" was dat het loopwerk na 15 jaar nog functioneerde. Lachend maakte hij de opmerking dat als we minder geluk zouden hebben op de terugweg naar huis, het loopwerk het wel eens zou kunnen begeven... zijn woorden waren nog niet koud en een paar dagen nadien deed het loopwerk niets meer. "Grappig". Over de dac was hij cordaat: vervang dat ding, zelfs bv met een Cambridge Dacmagic, je zal versteld staan van waar sound tov deze Teac. De electronica hierin is zodanig verjaard, daar moet je vervangen. Bon, uiteindelijk die dac meebesteld met de nieuwe amp. Er was een verschil, maar niet echt iets wereldschokkend. Nu ja, het stereogeluid van de digibox en blu ray speler werd alvast opgekrikt en voor die prijs is dat mooi meegenomen.

Zelf plantte ik de Teac D-700 in mijn setje neer, op een Pioneer allesvreter. Ik had inmiddels ook de Sonos Zoneplayer gekocht en wou die daarmee ook gaan gebruiken. In was echt schocked van de sound die geproduceerd werd. Dit ding sturen we zeker niet de eeuwige jachtvelden in. Er was heel andere sound te horen: ik ben geen goochelaar in fancy audiotermen, het verwoorden van wat je hoort in een set gaat meestal totaal aan mij voorbij - soundstage, expressie, kleur, dispersie, presence, upfront, van de speakers loskomen, what's in a name? Ik kan zeggen, wat dit klinkt mooi of dit is mooier, ik hoor meer detail, het klinkt luider, fijner tja... het is iets voor professionals zeker? Enfin, het werd een verademing.
Nadat ik al heel veel positieve dingen over de Beresford dac die BM gebruikt gehoord en gelezen had, kon ik niet anders dan tijdens dit bezoek de Teac even mee te zeulen. Just for fun, eens zien wat dit beest doet op een" goeie" set ;-)

Aangekomen bij BM zag ik dat zijn speakers een andere positie hadden aangenomen tegenover de vorige keer. We zaten een 2,5 meter van deze strijkplanken vandaan. Tijd voor muziek. Perfecte sweetspot, BM noemt zijn stekje niet voor niets De Hemel. Hij ziet er ook een beetje uit als Sintepieter (grapje BM). Enfin, de 7de hemel ligt wellicht voor sommigen rechttegenover zijn Walhalla, de eros shop jaja... doch dit geheel terzijde. Verder naar de real stuff. Heel wat pianomuziek en filmmuziek, dit is mijn ding en ik leun genietend achterover. Slechte opnames worden genadeloos afgestraft. De goeie, daar kan je uren naar luisteren. Zo moet het.

Na het inspelen, de lunch en wat heen en weer getetter, volgt de test van de dac. De cd waarmee we geindigd waren lag nog op. Mijn favoriete Transformers killer laag cd test. De Teac aangesloten, de Beresford en switchen maar. Een beetje verbijsterd luister ik, luister nog meer, probeer ik mij te concentreren op hoorbare verschillen. Ik moet écht moeite doen hoor! Mja, er is een verschil, maar ik had toch iets spectaculair verwacht. Bm besluit dat we maar moeten gaan luisteren met ander materiaal, betere opname's. Ok, doen! En lap, het duurt niet lang na het switchen dat een verschil in sound optreedt. De Beresford klinkt in eerste instantie "luider". Ok, luid, een volumeknop draai he meer open en probleem opgelost. Maar het betreft geen luid onder die noemer: de beresford trekt het geluid volledig open, een soort ruimte die gecrëeerd wordt waarin je kan zwemmen. Terwijl de Teac een ervaring van een overvolle autobaan met maar 2 rijstroken teweegbrengt, geeft de Beresford 4 dubbeldecks rijbanen van geluid. Een dimensie in alle richtingen als het ware. Hoe meer tracks er voorbijrijden, hoe duidelijker het wordt. Op de duur wordt niet meer geswapped naar de Teac. Nu over de sound van de Teac ben ik best wel te spreken hoor, alleen, die sound zelf wordt gewoonweg opengetrokken in alle richtingen. Dat is mij de aanschaf van zo'n Beresford zeker waard, dit kan nooit een miskoop worden.

Ik moet wel zeggen, daar waar ik vroeger achteroverviel van het ervaren geluid in BM's set was dit nu "minder". Uiteraard kan ik mij niet meer voor de geest halen hoe het toen echt klonk. Maar de indruk die ik had toen was mij echter nooit ontgaan. Terug thuisgekomen, na vele dagen sleuren met de speakers, heb ik toen geleerd dat de plaatsing van boxen enorm cruciaal is. Op de Howard die ik toen als fronts gebruikte, miste ik iets, vooral drukkend laag. Ik kreeg enorme verbetering door een goede plaatsing en de aanschaf van een voorversterker (dezelde AA als die van BM, ook goedkoop spul :-)) Nog later kreeg ik de old school broers van de Howard speakker, de Winchester gewoon in de schoot geworpen. Me de reflectie naar de commentaar van Link audio over deze speakers, die toch al 15 jaar oud zijn, niet getwijfeld en aangeschaft. En bull's eye! Waar ik nu naar luisterde, maakte de beleving bij BM nu minder spectaculair. Edoch, met de vergelijkende test van de dac's, blijft er dus nog 1 ding vatbaar voor verbetering. De Teac swappen met een Beresford. Ik heb geen budget, zin en tijd om hifi shops af te schuimen naar duurdere (en wellicht betere?) dacs. Ik vertrouw of wat BM al getest heeft met andere op zijn set. Ik hoef dus zeker en vast dat audiowiel niet meer uit te vinden.
Conclusie: (deze?) een "high end" dac is na x-aantal tijd aan vervanging toe. Vraag blijft, na hoeveel tijd heeft dat ding zijn beste tijd gehad?

In het verleden heeft BM mij al veel raad gegeven, dingen bijgebracht, veel geld laten uitsparen en ik ben hem daar zeer dankbaar voor. In mijn geval is de audio-ervaring met deze man altijd al positief uitgedraaid. De man leest veel. Ander kan je nooit zoveel weten. Soms komt het ietwat lesgeverachtig over (op een forum kan dat "dwingend" overkomen bv), maar dat is helemaal niet de bedoeling. Hij is een spraakwaterval en als hij iets zegt, dan legt hij ook altijd uit waarom dit of dat (wel niet kan). Misschien verwacht je dat niet, maar BM is altijd vatbaar voor discussie. Ook al ben je leek (of voel je je leek), hij luistert naar je, denkt na en pikt daarop in, zonder ooit pusherig over te komen. MEnig audioboer mag hieraan een voorbeeld nemen als je het mij vraagt.

Inmiddels heb ik ook de full range van mijn fronts aangepast naar 2.1 opstelling. De Winchesters hebben geen probleem met een druk tot 20hz te produceren (ook getest in de grote ruimte van Link), maar mijn luisteromgeving is ietwat te klein om dit effect te bereiken. De echte sweetspot ligt een paar meter (ik zit nu op 3,5 -4m) achter mij vermoed ik. Toch wel iets wat ik miste. Met de Howards, geen probleem (kleiner speaker). De SVS sub doet zijn werk prachtig. Ik ben zeer tevreden en niet al te beschaamd meer om te zeggen dat mijn setje er mag zijn. Nu enkel nog die Beresford en ik denk dat het plaatje compleet is.
BM bedankt nogmaals voor alles: de muziek, de tips and tricks,het sharen van jouw audio-ervaringen, jouw tijd, jouw wereldbefaamde spaghettisaus (ja ze is lekker ;-)). Cheerz!