ZenAudio Forum

Het beroemde tijdschrift Gramophone heeft zijn top 10 van beste Bach opnames ooit gepresenteerd: https://www.gramophone.co.uk/feature/top-10-bach-recordings
Ik heb de lijst eens voorgelegd aan een vriend van me die een echte liefhebber is van barok en oude muziek en hij maakte er zowat brandhout van.
Hij schreef me:
"Nummer één valt voor mij af omdat de grandeur van de derde en vierde suite onderuit wordt gehaald. Het is weer eens een minimalistische versie deze keer zonder trompetten en pauken.
Nummers vier en zeven vallen uiteraard ook af want gespeeld op piano en dat is niet meer of niet minder dan een nazi-marteling en foltering voor het oor. Daar kan een legendarische Glen Gould niks aan veranderen. De Australische Angela Hewitt treedt in zijn voetsporen maar is dus in hetzelfde bedje ziek. Ook nummer negen lijkt me een minimalistische versie van de Hohe Messe en dat laat ik dus ook aan mij voorbijgaan. En als ik dan toch de Matthäus Passion met Harnoncourt wil, dan wel zijn eerste versie met zijn Concentus Musicus. Die is al stokoud (1969 of zoiets) maar alleszins beter dan zijn recentere met het Concertgebouw. Maar ik prefereer hiervoor Herreweghe of Leonhardt.
Dus nee, niet echt mijn top 10 Bach opnames. Er zijn er voor al deze werken stukken betere."

Zijn er onder de forumleden met een interesse voor barok en oude muziek? Wat is jullie mening?

Globaal genomen kan ik het standpunt van je vriend helemaal delen.

Bach en piano zijn twee zaken die niet samengaan. 
Wat mij betreft, mag iemand die Bach graag hoort of speelt op piano dat gerust doen, maar de titel “beste opname” voor een werk dat bedoeld is voor clavecimbel toekennen aan een opname op piano vind ik  een tijdschrift zoals Gramophone onwaardig.

De opnamen van de partita’s en de Brandenburgse concerten door Trevor Pinnock daarentegen vind ik beide steengoede opnames.
Voor de Brandenburgse concerto’s zou ik ook de opname van Il Giardiono Armonico kunnen aanbevelen.

Zoals je vriend vermelde, voor de Mattheuspassie zou ik ook eerder gaan voor de opnames van ofwel Herreweghe, G. Leonhard, of J.E. Gardiner.

De Hohe Messe die door Gramophone aanbevolen wordt, vind ik persoonlijk zeker niet de mooiste. 
Hier prefereer ik ook eerder Herreweghe of Andrew Parrott.

Wat betreft de “minimalistische uitvoeringen”, vind ik dit wel kunnen zolang je niet gaat voor het weglaten van bepaalde instrumenten.
Maar een “minimale bezetting”  (geen ontdubbeling van instrumenten en/of zangstemmen) kan wel voor mij.

Ook de aanbelingen voor de vioolconerti en de cellosuites door Gramophone, vind ik niet geslaagd.
Bach bij voorkeur op periodieke instrumenten ipv opnamen met moderne instrumenten.

Ik zal dus vrees ik ook “ne moeilijke” zijn.

mvg
Werner