Auteur Topic: Nieuwsberichten  (gelezen 20652 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline BlackMonk

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • Berichten: 3861
  • Hifi = apparatuur (wetenschap!) + muziek (emotie!)
  • Locatie: Hasselt
    • ZenAudio Forum
Re: Nieuwsberichten
« Reactie #60 Gepost op: 27 februari, 2019, 18:54:15 »
Billie Eilish de hype waard? Ze is een natuurtalent, zo bewijst ze in La Madeleine ****°

De 17-jarige Billie Eilish (geboren in december 2001) werd in Brussel onthaald als de Paus op het Sint-Pietersplein. Letterlijk élk woord werd meegezongen, terwijl Eilish nog niet eens een langspeelplaat heeft uitgebracht. La Madeleine was dan ook in een paar seconden uitverkocht en duizenden hadden zich op de wachtlijst gezet. De nieuwe generatie heeft er duidelijk een alternatieve popster bij. Maar is de muziek de hype waard?



De televisie maandagavond omstreeks 21.16 uur even pauze gezet omdat u dacht dat u in de verte iets – een wolf, misschien – had horen huilen? U pikte het oorverdovende gegil van de 1.500 tieners in La Madeleine op toen de Amerikaanse Billie Eilish het podium bestormde. In de zaal hing een decibelmeter: die tekende tússen de nummers hoger dan tijdens.

Billie Eilish maakt muziek met haar grote broer Finneas. Geen sterrenproducers, geen blitse features, geen doorzichtig marketingplan en geen vulgaire outfits of videoclips. Respectievelijk zijn ze 17 en 21. Ze namen Brussel moeiteloos in.

Billie droeg een veel te grote zwarte trui in La Madeleine. Ze stond tijdens opener ‘My Boy’ op de kop van de grote, lichtgevende spin die het volledige podium innam. Onder de linkse spinnenpoten zat de drummer, aan de rechterkant stond broer Finneas met een gitaar en keyboard. Eilish moest geen moeite doen om haar publiek op te zwepen, maar deed dat toch. Overdag zat ze nochtans in een rolstoel vanwege de pijn, maar ’s avonds sprong ze als een kangoeroe over het podium. Alles wat ze deed werd met applaus onthaald.

Allemaal goed en wel, maar wat met de muziek, vraagt u? Die klonk bijzonder eigentijds. Diepe bassen, enkele hoge nootjes, hier en daar een warme gitaar, stemvervormers, en, onmisbaar in 2019, het 808-geluid dat de ruggengraat van zowat elke trapsong vormt.



Het beklijvende ‘When I Was Older’ klonk als een nummer van Migos, maar dan vertraagd en uitgekleed. ‘Idontwannabeyou’, ‘Lovely’ en ‘Ocean Eyes’ waren slome, dromerige ballades à la Lana Del Rey. En voor ‘Bury A Friend’ – slechts drie weken oud en al luidkeels meegebruld – haalde Billie de mosterd bij Kanye West en zijn industriële hiphop vanop ‘Yeezus’. Om maar te zeggen: Billie Eilish maakt sterke songs, maar is nog steeds op zoek naar háár stem. Het niveauverschil tussen haar jonge single ‘When The Party’s Over’ en ‘Hostage’ of ‘Six Feet Under’ uit 2017 was dan ook groot. Door de hype zou je bijna vergeten dat ze nog maar 17 is, al is dat net de reden waarom de hype zo groot is.

Laat het wél duidelijk zijn: Billie Eilish is een natuurtalent. Ze zong feilloos met haar zwoele, doorleefde stem. Ze nam tijdens ‘Party Favor’ een ukelele in de hand en bracht vervolgens een kampvuurliedje met een trapbeat: cool! ‘Bellyache’ was een dromerige popsong met een warme akoestische gitaar gezongen vanuit het standpunt een seriemoordenaar. Ze was rechttoe rechtaan in haar lyrics: eerlijk, ontwapenend en grappig. Van ‘I lost myself again, but I remember you’ tot ‘I’ll call the cops/ If you don’t stop/ I’ll call your dad’. Toen ze een meisje zag flauwvallen in de voorste rijen was zij de eerste die ingreep. ‘Help him, bro!’ riep ze naar de security. Eén keer waren zelfs wíj van ons melk: tijdens ‘When The Party’s Over’, een krachtig popliedje waarin Billie Eilish uitzonderlijk veel deed met stilte. Toen ze tijdens afsluiter ‘Copycat’ vernam dat een van haar elektronische apparaatjes kaduuk was, ging ze onverstoord verder: ‘De muziek zal op niets trekken, maar als jullie luid genoeg met mij meezingen, wat maakt het dan uit?’ Niets, zo bleek.

“Mijn dochters leren wie ze zijn door te luisteren naar Billie Eilish”, vertelde Dave Grohl, de man die zo’n dertig jaar geleden met Kurt Cobain en Krist Novoselic muziek maakte die iets heel gelijkaardig betekende voor tieners destijds. Tijdens de puberteit betekent muziek namelijk nét dat tikkeltje meer – ik ken bepaalde nummers van Blink 182 en Green Day na al die jaren nog steeds vanbuiten – omdat het een houvast biedt tijdens een periode waarin je onzeker bent over alles, bovenal jezelf. En Billie Eilish biedt net dat: ze is een fonkelend voorbeeld van een tiener die niet bang is om zichzelf te zijn, angsten en onzekerheden inbegrepen. Teenage angst anno 2019. Ga dat luisteren (debuutplaat uit op 29 maart), ga dat zien (Pukkelpop 2019).

Bron: De Morgen 26-02-2019