ZenAudio Forum
Stereo Hardware => Accessoires => Topic gestart door: BlackMonk op 30 augustus, 2015, 15:48:07
-
HOE KIES JE KABELS?
- materiaal: koper. Zilver is weliswaar een betere geleider, maar is ook veel en veel duurder terwijl je het verschil niet gaat kunnen horen (zie verderop).
- lengte: zo kort mogelijk. Je mag wat ruimte laten voor verschuivingen, maar geen meters.
- aansluitingen: die vormen het ware pijnpunt. Je hebt een zeer goede kwaliteit van connectoren nodig, die zorgen voor een optimale verbindingskwaliteit en niet zullen oxideren.
- afscherming: alleen nodig voor signalen die anders onderhevig zouden zijn aan elektromagnetische storingen. Interlinks zijn daarom bij voorkeur dubbelafgeschermd. Vermijd interlinks die niet afgeschermd zijn, hoe duur ook! Luidsprekerkabels hoeven niet afgeschermd te zijn. Stroomkabels normaal ook niet, maar afgeschermde stroomkabels kunnen wel elektromagnetische interferenties naar audiokabels toe verhinderen.
I. DE WETENSCHAP
Het menselijk gehoor kan geluiden waarnemen zodra de luchtdrukwijziging minstens 20 µPa bedraagt (wat heel, heel, heel, heel erg zwak is qua signaal). Dat is gedefinieerd als 0 dB. Om verschillen tussen twee geluiden waar te namen, moet het verschil toch al minstens 2 of 3 dB groot zijn. Vergeet ook niet dat in een normale woonkamer in de allerbeste luistercondities (laten we zeggen 's nachts) al een achtergrondgeluiddrempel van 20 dB heerst. Overdag en in de vooravond zitten we aan ruim 30 dB.
Dan wordt de hamvraag: hoe groot zijn de kabelverschillen in dB en kun je dat ook horen? Of zijn ze zo klein dat je ze onmogelijk als mens kunt horen, niet in een normale huiskamer en zelfs niet in perfecte laboratoriumcondities?
A. Welke verschillen kun je meten bij kabels?
- weerstand van de kabel;
- zelfinductantie van de kabel;
- zelfcapacitantie van de kabel.
Er zijn nog meer meetbare factoren, maar deze drie zijn het grootste qua meetwaarde.
Om cijfers te geven, neem ik nu als voorbeeld een dure zilveren interlink en een goedkope van koper.
-> Weerstand
Zilver heeft een soortelijke weerstand van 0,016 Ω*mm²/m en bij koper is dat 0,0175 Ω*mm²/m (allebei bij 15°C, iets meer bij 20°).
Nemen we aan dat de twee interlinks allebei 50 cm (0,5 m) lang zijn en de kabels allemaal een doorsnee hebben van 1,5mm².
Dan zou de totaalweerstand van de zilveren interlink 0,0107 Ω zijn en die van de koperen interlink 0,0117 Ω. Dat is met andere woorden een verschil van één duizendste Ohm. Kun je dat horen denk je? Nee dus. Dus voor de betere geleiding hoef je geen zilver te nemen, dat maakt immers slechts één duizendste Ohm op 50 cm uit.
-> Zelfinductantie en -capacitantie, en het skineffect?
De zelfcapacitantie is bij meeraderige kabels lager dan bij éénaderige, maar de zelfinductantie is dan hoger. Dat geldt zowel voor koper als voor zilver.
Koperen interlinks zijn normaal meeraderig, terwijl de zilveren normaal éénaderig zijn. Dat wil dus zeggen dat de zelfcapacitantie bij de koperinterlink beter is en slechter bij de zilveren, maar de zelfinductantie is slechter bij de koperinterlink dan bij de zilveren.
We praten over waarden van nauweljiks 15 pF/m (dus zo'n 7,5 pF voor 50 cm) en 0,05 µH/m (totaal 0,025 µH) zelfinductantie voor de koperen interlink.
Voor de zilveren is dat ca. 50 pF/m (25 pF totaal) en 0 µH/m (éénaderig).
Het skineffect speelt niet mee, vermits dat alleen van toepassing is in het MHz-bereik en bij hele dikke eenaderige kabels (boven 6 mm²).
Het gaat dus om een verschil van ca. 17,5 pF zelfcapacitantie en 0,025 µH zelfinductantie. Dat ligt ver buiten het bereik van het menselijk waarnemingsvermogen hoor. Kun je dat dus horen? Nee!
B. Meetbaar verschil
De conclusie is, dat kabels maximaal een verschil van 0,5 dB optekenen in de meest extreme gevallen. Er is één uitzondering: bij sommige slecht ontworpen versterkers is het mogelijk dat de aangesloten kabels via hun zelfinductantie en zelfcapacitantie allerlei ongewenste effecten in de versterker zelf tot stand brengen en dan zouden de effecten hoger zijn. Daar is onderzoek op gebeurd en daar was de conclusie, dat de verschillen bij een problematische versterker hooguit 1,5 dB zijn.
C. Luidsprekerkabels
Die zijn langer en meestal ook iets dikker dan interlinks. Ook hier geldt dat er qua geleiding nauwelijks een verschil is en dat zaken zoals zelfinductantie, zelfcapacitantie en skineffect ofwel bewijsbaar geen rol spelen (wegens niet in het audiogebied of te dunne kabel) ofwel een zo lage waarde presenteren dat er een ernstige vraag rijst of je als mens dat verschil wel kunt horen.
Ook hier geldt, dat je ze best zo kort mogelijk houdt. Hoe dik ze moeten zijn, hangt af van de gewenste lengte én de maximale stroom die erdoor moet. De maximale stroom I is het hoogste vermogen P van de versterker gedeeld door de laagste impedantie Z van de luidspreker en uit dat resultaat dan de vierkantswortel. Met andere woorden:
I = √(P/Z)
Om praktische redenen mag je dit onthouden als: een gewone 2,5 mm² meeraderige koperkabel kan probleemloos 10 A aan over een afstand tot pakweg 5 m. Wil je grotere afstanden overbruggen of grotere stromen kunnen verwerken, dan kies je best 4 mm². In gewone huiskamersituaties kan ik me geen situatie indenken waarin je nog dikkere kabels zou moeten verkiezen.
D. Stroomkabels
Een stroomkabel vertrekt vanuit een wandstopcontact en brengt 230 V wisselspanning in het audiotoestel. In het toestel wordt die wisselspanning via transformatoren omgezet naar een lagere spanning (meestal tussen 12 en 30 V, al kunnen er uitzonderingen zijn) en dan gelijkgericht naar gelijkspanning. Zware elco's of elektrolytische condensatoren vlakken die gelijkspanning af om alle mogelijke storingen plat te stampen. En met die gelijkspanning doet het audiotoestel dan zijn werk.
Hamvraag; als je bedenkt dat er in de muren doodgewone goedkope stroomkabel zit en je audiotoestel sowieso de stroomtoevoer gaat platkloppen tot gelijkspanning, hoe zou een stukje superdeluxe kabel tussen stopcontact en toestel ooit enig hoorbaar verschil moeten opleveren? Dat kan natuurlijk niet, tenzij de kabel die je wil vervangen een gebrek of defect vertoont. Heel dit verhaal gaat over of er hoorbare verschillen zijn tussen perfect werkende en niet-geoxideerde kabels.
Om een lang verhaal kort te maken: zodra de stroomkabel geschikt is voor de vermogens die het toestel zal gebruiken, zal eender welke andere geschikte kabel geen enkel hoorbaar verschil produceren.
II. HET MENSELIJK BREIN
De wetenschap zegt dus, dat er wel degelijk verschillen in kabels bestaan maar dat die bij goed werkende apparatuur en kabels zonder defecten te klein zijn om hoorbaar te zijn voor de mens. Zelfs voor mensen met een absoluut gehoor.
Nochtans zijn er heel wat mensen, die beweren perfect in staat te zijn verschillen tussen kabels te horen. Zowel bij interlinks als luidsprekerkabels en zelfs bij stroomkabels. En als jijzelf uitgenodigd wordt bij zo iemand en die laat je trots een kabel van 3000 euro horen versus eentje van 100 euro, dan hoor je ook wel dat die van 3000 euro beter is. Hoe kan dat dan?
Het antwoord is: het menselijk brein.
Daar is door geleerden ook al heel wat onderzoek naar gedaan. De menselijke waarneming (en dat geldt eigenlijk ook voor die van dieren) kun je onderverdelen in twee hoofdstukken: het fysieke of mechanische aspect van het gehoor plus de verwerking van die signalen door het brein.
Het mechanische aspect van het gehoor draait rondom geluidgolven die onze gehoorschelp binnenkomen en dan omgezet worden tot elektrochemische zenuwpulsen die naar het brein gestuurd worden.
Klik hier voor video over de werking van het menselijk gehoor (https://www.youtube.com/watch?v=4Jyn21aJkzc)
Dat mechanische deel bepaalt dus wat de allerkleinste geluidjes zijn die we kunnen horen (de gevoeligheid van het gehoor), maar ook de allerluidste en wanneer dat tot pijn en schade leidt.
De menselijke waarneming blijkt eigenlijk heel onbetrouwbaar, veel minder goed (gedetailleerd) dan bij andere diersoorten.
A. Verwerking door het brein
Eenmaal dat wat we horen omgezet is naar zenuwimpulsen, verwerkt ons brein deze elektrochemische signalen. Alles wat we waarnemen wordt door een interpretatieve filter gehaald. Daarbij kan informatie weggefilterd worden voor ons bewustzijn, of kan er ontbrekende informatie aangevuld worden (extrapolatie, interpolatie). Een bewijs van het eerste is het feit dat je een tikkende klok in je woonkamer niet meer hoort (tenzij je je erop concentreert) of dat je mits concentratie kunt verstaan wat iemand zegt in een rumoerige ruimte (binnen welbepaalde grenzen). Een bewijs voor het tweede is het feit dat onze gezichtswaarneming 24 losse beelden per seconde als een vloeiend geheel ziet en bovendien de resolutie van die beelden verhoogt: als je het beeld pauzeert, zie je ineens een veel lagere resolutie. Zoiets is een bewijs van de aanvullende functie van onze hersenen. Ontbrekende informatie en een lagere resolutie wordt aangevuld tot een duidelijk en vloeibaar lopend beeld. Ons gehoor kan ook zoiets.
Daaruit volgt dan de conclusie dat onze hersenen ons wel degelijk voorliegen als het om waarneming gaat.
B. Autosuggestie
Bij vergelijkingen van wat we horen, moeten we er ons dus bewust van zijn dat allerlei psychische factoren onze waarneming gaan beïnvloeden. Bij audio is een van de belangrijkste factoren de autosuggestie. Hierbij spelen verwachtingspatronen en wensen een rol en ons brein zal de waarneming aanpassen aan die psychologische elementen. Dat is dus het effect van autosuggestie. We verwachten iets te horen, en dan horen we dat ook. Ook al is dat dus niet echt fysiek aanwezig.
Hoe voorkomen we dat? Hoe zorgen we ervoor dat onze hersenen zo weinig mogelijk filteren of aanvullen en ons dus zoveel mogelijk de fysieke werkelijkheid laten horen?
De echt serieuze audiojournalisten zaten natuurlijk met hetzelfde probleem. Hoe konden ze zeker zijn dat er werkelijk een verschil hoorbaar was of niet? Als je eigen hersenen je kunnen bedriegen?
De oplossing komt uit de wetenschappelijke wereld, die ook met dit probleem geconfronteerd werd bij het doen van waarnemingen.
Het antwoord is de dubbelblinde of ABX-test (soms ook wel: DBT-test). Hierbij weet de luisteraar niet naar wat hij luistert en ook niet naar wat er heen en weer geschakeld wordt. Bovendien ziet hij ofwel de persoon niet die schakelt ofwel weet die ook niet wat hij precies schakelt. Waarom is dat laatste belangrijk? Omdat uit onderzoek bleek, dat de schakelende persoon via zijn lichaamstaal informatie over het te testen product al dan niet bewust kan doorspelen aan de proefpersonen. Een dubbelblinde test voorkomt dit.
Wat blijkt? Als we met zo'n dubbelblinde test werken bij een vergelijking, zijn er plots geen verschillen meer hoorbaar tussen twee koperkabels, twee zilverkabels of tussen een koper- en een zilverkabel. En maken stroomkabels ook geen enkel verschil meer uit. Bovendien blijken andere verschillen die de audio-verkopers ons willen doen geloven veel kleiner of effectief onhoorbaar.
Audiopublicaties die geld verdienen met reclames van kabelfabrikanten doen bij de bespreking van kabels nooit zo'n blinde test. Nee, gewoonlijk worden de kabels vervangen door de te evalueren kabels, daarna moet uiteraard een en ander eerst een paar honderd uur inspelen (voor kabels totaal onnodig) en dan pas wordt er geluisterd en schrijft de auteur allerlei conclusies neer. En natuurlijk prijst hij een dure kabel dan de hemel in, want dat moet om de reclame-inkomsten te kunnen behouden. Zoiets is dus puur bedrog van de lezer.
Probeer zelf maar eens zo'n dubbelblinde test. Daarvoor heb je uiteraard de medewerking van minstens één andere persoon nodig en zul je als luisteraar een blinddoek moeten dragen. Hoor je dan nog verschil, dan kun je effectief 1 miljoen dollar winnen van de Amerikaan James Randi (http://www.randi.org).
-
Johan, is Randi niet gestopt?
-
Ja: hij is op pensioen gegaan, maar zijn V.Z.W. gaat ermee door. Ze gaan ieder jaar 100.000 dollar toewijzen aan ongeloofwaardige claims als die dan toch bewezen kunnen worden.
-
De nieuwste misleidingen (zeg maar: leugens) van de kabelindustrie gaan over "high-end" netwerkkabels specifiek voor digitale audio. De claims die de fabrikanten maken slaan vaak nergens op. Zoals beweren dat digitale audio de transmissie van zeer hoge frequenties vereist en dat je daarvoor die speciale kabels nodig hebt. Jaja. Digitale audio is gewoon digitale data. Punt. Vanuit het standpunt van netwerktransmissies is er totaal geen verschil tussen digitale audio, digitale video of digitale computerdata - het zijn allemaal netwerksignalen die over de netwerkkabels moeten. Dat vereist netwerkkabels die optimaal zijn voor de transmissie van die netwerksignalen. Dus zonder haperingen, zonder fouten. Als dat het geval is, levert het gebruik van nóg betere kabels geen enkel verschil op.
Audioquest maakt een netwerkkabel die zomaar even $340 kost speciaal voor digitale audio.
Hier vind je een artikel (weliswaar in het Engels) waarbij zo'n kabel eens opengeknipt wordt: https://arstechnica.com/gadgets/2015/07/gallery-we-tear-apart-a-340-audiophile-ethernet-cable-and-look-inside/
Het is de moeite. ;)
-
Deze wilde ik jullie ook niet onthouden: https://archimago.blogspot.be/2014/02/measurements-power-cable-redux.html?m=1
Een vergelijkende test tussen stroomkabels waarbij ook niet alles is wat het lijkt en met een voor mij totaal niet verrassende conclusie...
-
Maar Johan toch. Zijn opstelling is niet 'hifi' genoeg. Natuurlijk dat hij het niet hoort. ::)
En hij is al vertrokken van het standpunt dat het geen verschil zou maken. Hij is al bevooroodeeld begonnen aan zijn test. :D
-
https://www.youtube.com/watch?v=DeBJVh4z99k
Deze audiofabrikant bestaat helaas niet meer, maar de video toont waarom je absoluut high-end kabels MOET kopen en waarom dat noodzakelijkerwijze veel geld kost. 1500 euro is een koopje, toch?
Mocht je eigen kabel niet goed klinken, dan kom ik voor 100 euro je kabel aanpassen (dit is per kabel en exclusief vervoer) zodat hij wél juist klinkt. Die aanpassing bestaat in het de juiste kant opsturen van de ionen door een juiste magnetische behandeling van je kabel zodat interferentie van buitenaf geheel wordt geëlimineerd. Ook een koopje, toch?
-
Ik heb hier ook nog wel ergens een toverstaf liggen ;D
-
Leuk leesvoer:
https://www.audioholics.com/audio-video-cables/top-ten-signs-an-audio-cable-vendor-is-selling-you-snake-oil
https://www.audioholics.com/audio-video-cables/top-ten-signs-an-audio-cable-vendor-is-selling-you-snake-oil/audioquest-responds-to-top-10-snake-oil-article
-
Zelf wil ik graag geloven dat kabels een verschil kunnen maken .
Zelfs al is het maar psychologisch . :)
-
Je maakt er zowat een religie van. ;)
-
Je maakt er zowat een religie van. ;)
Hihi , da's natuurlijk wat overdreven .
Maar muziek beluisteren is voor een groot deel psychologisch . Misschien wel voor ' t grootste deel .
Bij mij toch .
Een klein rolletje daarvoor is weggelegd bij , bijvoorbeeld , kabels .
Als ik mijn set voorstelde , was dat niet voor niets onder de titel : " Voodoo & Vintage " . :)
-
Toch zullen ook hardware fabrikanten ook suggesties maken ogv kabels.
Bv Cambridge Azur (in mijn geval de 640 - reeks) maakt wel degelijk een 'noodzaak' van interlinks aan te kopen ipv de goedkope cinch draadjes die vooral bij Japanse audio standaard zijn meegeleverd.
Evenwel: wat is precies een definitie van een interlink en wat precies van een cinchkabeltje ?
Hoe ik het ook allemaal maar intergallactische onzin vond, heb ik toch, via China, wat 'dikkere' cinch kabeltjes gekocht met héél fraaie tulpstekkers eraan. (Het prijsverschil was ongeveer 10 Euro) en zo mijn ganse Azur-set voorzien van duurdere kabels. Ik moet toch toegeven dat op hoog vermogen de muziekweergave vooral in het laag en mid een betere transparantie had (vooral blaasinstrumenten komen 'beter tot hun recht' ) . Omdat het me eigenlijk niet kon schelen wat voor dure draden aan mijn sets hangen heb ik zelfs een switcher geplaatst tussen het 'dure' en het ultra goedkope (de overblijfselen van de kringwinkel lol) ...... de moeite ? Ik moest toch toegeven eigenlijk van wel. In mijn test had ik een passage van Bach in repeat gezet op mijn CD-speler. Ook om geen subjectieve verschillen te hebben met de opnamekwaliteit of kwaliteit van de CD zelf (jitter vervorming bv van een CD-R kan je wel degelijk waarnemen) . De interlinks kwamen toch uiteindelijk in mijn voorkeur. Gewoon in China gekocht voor 40€ pakket van 6 dubbele interlinks.
Kabels naar de speakers ...... wat is een voordeel ? Gevlochten draden of massieve koperkernen ? Het is simpel te testen nochtans, maar om kort te gaan heeft een gevlochten kabel (soepele draad) de voorkeur dankzij het installatiegemak vooral lol . Maar de AWG waarde 'kan' op hoog vermogen (lees een luistersessie waar 90 Watt RMS gehaald wordt) wel een betere hogere definitie geven op hoge frequenties. Op lage vermogens maakt het geen bal uit eigenlijk volgens mij ; al gebruik je oude elektriciteitsdraad daar.
Dus eigenlijk is kabels gevaarlijk om daar veel geld aan te hangen; veel oplichterij. Maar eens een advies vragen in de 'andere audiowereld' van professionals met hun 19 inch racks zal je toch stof opleveren om over na te denken. Bv aan 'welk stopcontact' ga je een set hangen met een vermogen van om en bij 1000 Watt RMS ? (dit is expres absurd gesteld hoor) Daarom ook dat *mijn* 75 Watt RMS setje aan een stekkerdoos hangt met 4mm2 draaddikte stroomtoevoer vanuit de zekeringkast. Maar vooral omdat ik ook zeer veel 19inch amps van 400 - 1800 Watt herstel en test. Maar laat u niet vangen aan extremen is de regel. Beter is gewoon een ontstoorcondensator te monteren in je stekkerdoos in de muur (150pF/400V is al ruim voldoende eigenlijk) . Maar dan las ik ove Keiper draden en stekkerdozen ..... 650 € (??????)
Maar toch zeggen professionals me (dus diegenen die in opnamestudio's ed zitten) niet de goedkoopste rommel aan je HiFi te hangen maar met wat gezond boerenverstand te werk te gaan en een 'redelijke kwaliteit' aan een leuke prijs aan te kopen. Er zitten wel degelijk verschillen op maar zoals gezegd : de prijs van je kabels mag niet de prijs worden van je ganse stereoset . Maar bv ik ben ook een gitarist en daar kan ik ook bevestigen dat rommel ellende is om mee te spelen, en redelijke kwaliteit je toch een leukere sound kan opleveren. Maar ook in die wereld barst het van de onzin ogv prijzen en must have ....
Leuk artikel Black Monk ; met veel plezier gelezen en eigenlijk tja ...... wanneer zal een mens door hebben wat verkoopstrucs zijn en wat reëel nodig is ...... (trouwens veel theorie in HiFi is plat gekopieerd van de Car Stereo wereld waar de criteria wél anders zijn)
-
Een vraagje voor de technisch onderlegden.
Mijn luidsprekerkabels zijn 2 x 5 meter lang en 2,5mm dik.
Aangezien mijn nieuwe speakers 4ohm zijn ipv 8 ohm, vraag ik me af of het zinnig is de speakerkabel dikker te kiezen (4mm of zo), of voldoet een kabel van 2,5mm ?
-
Ik ben een " kabelgelover " ;D
Zelf gebruik ik Qed X-tube XT 350 luidsprekerkabel .
Bij bol.com kan je één set kopen , maar wel aan 239 euro voor 5 meter lengte .
Da's dus een duur geval .
Maar ik ga ervan uit dat die uitgave éénmalig is .
Hoor ik het verschil ? Ik zou het niet weten .
Dan zou ik nog een ander stel kabels moeten hebben om ermee te vergelijken .
En de plaatsing van mijn set maakt het verwisselen van kabels nog moeilijk ook .
Theoretisch denk ik niet dat het veel verschil kan uitmaken .
-
Ik ben een " kabelgelover " ;D
Zelf gebruik ik Qed X-tube XT 350 luidsprekerkabel .
Bij bol.com kan je één set kopen , maar wel aan 239 euro voor 5 meter lengte .
Da's dus een duur geval .
Maar ik ga ervan uit dat die uitgave éénmalig is .
Blijft een delicate kwestie dat kabelgeloof.
Heb ooit eens geëxperimenteerd met een wat duurdere kabel van Supra, maar klankverschil ten opzichte van andere kabel ?
Een goede koperkabel met voldoende diameter is naar mijn bescheiden mening voldoende.
Als ik die QED zie ben ik al meer dan 450 euro armer aan luidsprekerkabel. Ondanks dat dit wel éénmalig is vind ik het toch wel even slikken voor 10 meter snoer.
Er bestaat wel ergens een formule om te bepalen hoe dik je kabel moet zijn, maar ik weet niet meer hoe dat juist in zijn werk ging.
Experimenteren is bij mij ook lastig, want vraagt een hoop werk om andere kabel te verbinden met mijn set.
-
Een vraagje voor de technisch onderlegden.
Mijn luidsprekerkabels zijn 2 x 5 meter lang en 2,5mm dik.
Aangezien mijn nieuwe speakers 4ohm zijn ipv 8 ohm, vraag ik me af of het zinnig is de speakerkabel dikker te kiezen (4mm of zo), of voldoet een kabel van 2,5mm ?
Je hebt totaal geen behoefte aan dikkere kabels, wat mij betreft weggegooid geld, je oude zullen het voortreffelijk doen.
-
Je hebt totaal geen behoefte aan dikkere kabels, wat mij betreft weggegooid geld, je oude zullen het voortreffelijk doen.
Klaar en duidelijk.
Bedankt, dan gaan we daar geen geld aan verspillen ;)
-
Een vraagje voor de technisch onderlegden.
Mijn luidsprekerkabels zijn 2 x 5 meter lang en 2,5mm dik.
Aangezien mijn nieuwe speakers 4ohm zijn ipv 8 ohm, vraag ik me af of het zinnig is de speakerkabel dikker te kiezen (4mm of zo), of voldoet een kabel van 2,5mm ?
Nee, het is niet nodig dikkere kabels te kopen voor 4 Ω, die van 2,5 mm² voldoen prima. Mijn elektrostaten zijn na hun modificatie van 2009 ook 4 Ω i.p.v. 8 Ω vroeger en ik heb gewoon dezelfde 2,5 mm² kabels gehouden zonder enig probleem. De wet van Ohm zegt dat U=IxR, waarbij U=spanning in Volt, I=stroomsterkte in Ampère, R=weerstand in Ω.
De wet van Ohm zegt ook, dat als je de weerstand met de helft verkleint, de stroom verdubbelt die daar doorheen moet om dezelfde spanning te houden. Als je vroeger met 8 Ω pakweg 30 V (voor bassen) nodig had, vereiste dat een stroomsterkte van 30/8 = 3,75 A. Om hetzelfde voltage te bereiken met 4 Ω, vereist dat 30/4 = 7,5 A. Een kabel van 2,5 mm² kan probleemloos 20 A aan, dus absoluut geen noodzaak voor een dikkere kabel. Pas als je luidsprekers zouden dippen tot onder 1 Ω, zou je een kabel van 4 mm² nodig hebben omdat je dan meer dan 30 A erdoor zou sturen.
-
Bedankt voor de technische uitleg.
Zo te zien is er geen reden om een dikkere kabel te kopen.
Ik ga dan ook even het resultaat afwachten.
-
Ik gebruik DNM solid core speakerkabel, zeer dun draadje, doet wat het moet doen.
-
Hou er rekening mee dat als de draad te dun is voor de stroom die er doorheen moet, dat je dan een brandrisico hebt.
-
Ik gebruik de DNM solid core reeds meerdere jaren, nog nooit ergens gehoord of gelezen over problemen brandveiligheid.
-
Ik gebruik de DNM solid core reeds meerdere jaren, nog nooit ergens gehoord of gelezen over problemen brandveiligheid.
Hoe dik is de kabel? Dan kan ik het wel uitrekenen.
-
Hoe dik is de kabel? Dan kan ik het wel uitrekenen.
Blijkbaar over bericht heen gelezen ... ik schat max 2 mm per ader.
-
Blijkbaar over bericht heen gelezen ... ik schat max 2 mm per ader.
2 mm diameter = ¼·π·ø² = 3,141592654... mm² voor één enkele ader aan kamertemperatuur. Daarmee kun je onder diezelfde condities zo'n 35 A verwerken, dus zeker prima voor geluidstoepassingen.
-
2 mm diameter = ¼·π·ø² = 3,141592654... mm² voor één enkele ader aan kamertemperatuur. Daarmee kun je onder diezelfde condities zo'n 35 A verwerken, dus zeker prima voor geluidstoepassingen.
Ook nog nooit problemen opgemerkt / gehad.
Leuke plat kabeltje, wel fragiel.