Bericht door: BlackMonk op 22 juli, 2017, 11:46:12
"Brain burning", het kan de titel zijn van een stevige gitaarsong. Gitaar spelen is wat de Indiase muzikant Abhishek Prasad moest doen tijdens een hersenoperatie waarbij hij "brain burning" onderging: een reeks elektroschokken om hem te genezen van een neurologische aandoening. Hij was de hele tijd bij bewustzijn en speelde gitaar, zodat de artsen nauwkeurig het resultaat van hun ingreep konden opvolgen.
Negen maanden geleden kreeg de Indiase muzikant Abhishek Prasad de diagnose "dystonie", een zeldzame neurologische aandoening die gekenmerkt wordt door motorische stoornissen, pijnlijke spiersamentrekkingen (spasmen), herhaalde bewegingen en een onnatuurlijke, verkrampte houding van ledematen.
Prasad had al langer last van pijn en stijfheid in de vingers van zijn linkerhand. Het deed zich alleen voor terwijl hij gitaar speelde. "Ik dacht dat het overbelasting was. Maar na een rustperiode merkte ik geen verbetering", vertelt hij aan de Britse openbare omroep BBC. "Dokters dachten eerst aan spiermoeheid, ik moest pijnstillers, multivitaminen en antibiotica slikken en kinesitherapie volgen." Maar zonder al te veel effect.
"Brain burning"
Toen een neuroloog vaststelde dat het om dystonie ging, kreeg Prasad het advies om een hersenoperatie te ondergaan. Een ingreep waarbij hij de hele tijd bij bewustzijn zou blijven. Een angstaanjagend idee, vond de muzikant, maar "mijn dokter gaf mij het vertrouwen om het erop te wagen."
De artsen wilden door ablatie, een ingreep waarbij stoornissen door elektrische schokken "weggebrand" worden, proberen om de dystonie te genezen. Alles gebeurde onder lokale verdoving. Eerst plaatsten ze een frame met vier schroeven op het hoofd om de schedel open te maken. Via een MRI-scan bepaalden ze vervolgens hoe diep ze de elektrode moesten plaatsen.
Ablatie is echt precisiewerk, zoals u zich kunt voorstellen. Neuroloog Sharan Srinivasan maakte een gaatje van 14 millimeter in de schedel en bracht de elektrode in op een diepte van 8 tot 9 centimeter. Hij voerde vervolgens zes keer een brain burning uit. Klinkt niet bepaald bemoedigend, maar de arts verzekert dat de patiënt geen pijn voelt.
Hersenen kunnen zelf geen pijn voelen, dus is er alleen lokale verdoving in de huid en de schedel waar de insnede voor de elektrode gemaakt wordt. "Meneer Prasad bleef de hele tijd bij bewustzijn. En we zagen al op de operatietafel het resultaat. Zijn vingers bewogen weer normaal op zijn gitaar."
"Een stroomgenerator"
En de muzikant zelf? "Ik voelde mij een stroomgenerator tijdens de operatie", zegt Prasad. "Tijdens de eerste brain burning voelde ik nog geen verandering, maar na de zesde keer kon ik mijn hand probleemloos en vrij bewegen zoals vroeger."
Zijn linkerhand voelt nog wat zwakjes aan, maar hij verwacht binnen een maand volledig hersteld te zijn en zich dan weer helemaal pijnvrij aan zijn gitaarkunsten te kunnen wijden.
De Redactie 21-07-2017 (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.3029626)
Bericht door: rovara op 22 juli, 2017, 12:18:21
Bericht door: BlackMonk op 29 juli, 2017, 19:40:59
Een DJ op Tomorrowland kon er niet mee lachen dat premier Michel achter zijn rug selfies zat te nemen met de DJ en verschillende andere ministers in beeld en hem stoorde tijdens zijn set. En hij heeft de premier van het podium gezet!
Bericht door: ThomasMan op 29 juli, 2017, 20:04:31
Bericht door: BlackMonk op 29 juli, 2017, 21:28:44
Wat gaan die ook doen op Tomorrowland? Dat hele festival is niet bepaald op hun leeftijd gericht he.
Bericht door: BlackMonk op 19 september, 2017, 18:14:45
(https://images.damusic.be/multiped/600/6430f67b6f45b59e4f41bf9be1fe6b22e6689022.jpg)
De voormalige Pink Floyd-frontman tourt momenteel door de States en Canada. Voor volgend jaar liggen al enkele optredens vast in Duitsland en Oostenrijk. Daarnaast zal Waters met zijn 'Us + Them'-tournee volgend jaar te zien zijn in eenentwintig Europese landen, waaronder dus België. Een datum of een locatie is nog niet bekend (al hebben we zo'n donkerbruin vermoeden dat het kleine, moedige dorpje W, ook nog bekend van RW, opnieuw hoog bezoek mag verwachten).
Het lijkt logisch dat naast de Pink Floyd-hits een selectie uit zijn solowerk inclusief zijn nieuwste album 'Is This The Life We Really Want?' aan bod zal komen.
Bron: DaMusic 19-09-2017
Bericht door: BlackMonk op 02 februari, 2018, 19:26:10
Bericht door: BlackMonk op 17 februari, 2018, 11:24:55
(https://hbvlcdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/02/16/48300a8e-131f-11e8-afce-40d2c34ac1af_web_scale_0.4273504_0.4273504__.jpg?maxheight=460&maxwidth=629&scale=both)
Een beroepsmuzikante is in de regio van Parijs op straat beroofd van een cello uit de 18de eeuw die meer dan 1 miljoen euro waard is en die haar door een bank geleend was. Ook haar strijkstok uit de 19de eeuw werd gestolen.
“Help! !! Mijn Francesco Goffriller-cello is vanavond gestolen (...) En mijn persoonlijke Jean Marie Persoit-strijkstok, gemaakt rond 1825 in Parijs”, schreef Ophélie Gaillard donderdagavond op Facebook, na de diefstal van de cello uit 1737 die op bijna 1,3 miljoen euro geschat wordt.
(https://hbvlcdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/02/16/8d5dd362-131e-11e8-afce-40d2c34ac1af_web_scale_0.4319654_0.4319654__.jpg?maxwidth=280&scale=both)
Een politiebron bevestigde vrijdag dat een celliste een klacht had ingediend wegens de diefstal van haar instrument uit de 18de eeuw. Ze zei dat een individu met een mes haar donderdagavond bedreigd had toen ze haar woning in Pantin, ten noordoosten van Parijs, verliet. Hij nam haar telefoon en cello af en vluchtte er te voet mee weg.
Ophélie Gaillard had de cello van de hand van de Italiaan Francesco Goffriller in bruikleen gekregen van de bank.
Bron: Het Belang Van Limburg 17-02-2018 (http://www.hbvl.be/cnt/dmf20180216_03360544/celliste-op-straat-in-frankrijk-beroofd-van-cello-van-ruim-1-miljoen-euro)
Bericht door: Nico op 03 maart, 2018, 12:41:16
Roger Waters heeft op zijn website laten weten dat hij volgend jaar ook naar België komt.
(https://images.damusic.be/multiped/600/6430f67b6f45b59e4f41bf9be1fe6b22e6689022.jpg)
De voormalige Pink Floyd-frontman tourt momenteel door de States en Canada. Voor volgend jaar liggen al enkele optredens vast in Duitsland en Oostenrijk. Daarnaast zal Waters met zijn 'Us + Them'-tournee volgend jaar te zien zijn in eenentwintig Europese landen, waaronder dus België. Een datum of een locatie is nog niet bekend (al hebben we zo'n donkerbruin vermoeden dat het kleine, moedige dorpje W, ook nog bekend van RW, opnieuw hoog bezoek mag verwachten).
Het lijkt logisch dat naast de Pink Floyd-hits een selectie uit zijn solowerk inclusief zijn nieuwste album 'Is This The Life We Really Want?' aan bod zal komen.
Bron: DaMusic 19-09-2017
Spijtig genoeg is het niet W. geworden, maar SP.A ;)
Bericht door: BlackMonk op 17 maart, 2018, 10:30:08
(https://nbocdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/03/16/b3cb71c2-295c-11e8-9d1d-f15d58ff7f07_web_scale_0.5485893_0.5485893__.jpg?maxheight=460&maxwidth=638&scale=both)
Geike Arnaert, de voormalige zangeres van Hooverphonic, heeft in ons land een nummer één hit te pakken. Samen met het Nederlandse fenomeen BLØF zingt ze over Zoutelande, een deelgemeente van het Nederlandse Veere. Toch hebben ze hun succes eigenlijk aan de Duitsers te danken.
Zoutelande is immers een bewerking van een bestaand Duits lied. Van Frankfurt Oder, over de gelijknamige stad. De tekst is een letterlijke vertaling, met een strandhuis in plaats van een tuinhuis. En bokking in plaats van Bockwurst. Zelfs de clip lijkt op het Duitse origineel.
Het dorpje én de hit, allebei hebben ze hun succes aan de Duitsers te danken. Peter Slager, bassist en tekstschrijver van de Nederlandse band Bløf, heeft zelf nooit onder stoelen of banken gestoken dat niet alleen hij verantwoordelijk is voor het grote succes.
In een interview zei hij: “Het tuinhuisje uit de Duitse versie heb ik naar het strand verplaatst, en dat bleek heel goed te werken.”
Vergelijk beide versies vooral zelf:
https://www.youtube.com/watch?v=Mg3CdijJe24
https://www.youtube.com/watch?v=N0OLEgc-Glk
Bron: Het Nieuwsblad (https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180316_03413781)
(edit: youtube link naar het Duitse origineel aangepast)
Bericht door: rovara op 29 maart, 2018, 08:49:30
(http://www.vangelismovements.com/Vangelis90sB.jpg)
In de late jaren 60 en vroege jaren 70 vormde Vangelis samen met onder anderen Demis Roussos de Griekse popgroep Aphrodite's Child. In 1968 scoorden ze een hit met "Rain and tears", een melodramatisch nummer gebaseerd op Canon in D van Johann Pachelbel.
Bericht door: BlackMonk op 29 maart, 2018, 12:30:58
1. "Chariots of fire" (1981)
http://www.youtube.com/watch?v=TYJzcUvS_NU
Een van de bekendste nummers die Vangelis ooit heeft gemaakt, is zonder meer "Chariots of fire". Hij componeerde het lied als onderdeel van de score voor de gelijknamige film van Hugh Hudson uit 1981. Een jaar later won hij zijn eerste en enige Oscar voor zijn muzikale bijdrage.
2. "Conquest of paradise" (1992)
http://www.youtube.com/watch?v=94dY-QxjDiE
Ook met "Conquest of paradise" had Vangelis een grote hit te pakken, zij het met vertraging. Hij schreef het nummer voor "1492: Conquest of paradise", een film van Ridley Scott uit 1992 over de aankomst van Columbus in Amerika. Pas in 1995 kreeg het publiek de smaak van het lied te pakken en gingen tienduizenden exemplaren over de toonbank.
3. "Rain and tears" (1968)
http://www.youtube.com/watch?v=YQyxCL1uMlU
In de late jaren 60 en vroege jaren 70 vormde Vangelis samen met onder anderen Demis Roussos de Griekse popgroep Aphrodite's Child. In 1968 scoorden ze een hit met "Rain and tears", een melodramatisch nummer gebaseerd op Canon in D van Johann Pachelbel.
4. "Cosmos theme" (1980)
http://www.youtube.com/watch?v=80Lwj_ybVno
In 1980 waren fans van astronomie wereldwijd in de ban van "Cosmos: A personal voyage", een documentaireserie van wijlen Carl Sagan de geheimen van het universum en het ontstaan van de aarde uit de doeken deed. Vangelis maakte het themalied van de reeks.
5. "Blade runner" (1982)
http://www.youtube.com/watch?v=ccJJ0uxigVA
Al in 1982 werkten Ridley Scott en Vangelis samen voor "Blade runner", de sciencefictionfilm met Harrison Ford in de hoofdrol. Vangelis schreef de volledige score, maar zou die zelf pas in 1994 op cd uitbrengen. Vooral het "Love theme" blijft bij, met een solo van de Britse saxofonist Dick Morrissey.
VRT.be 29-03-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/03/27/vangelis-is-75--zijn-grootste-hits-van--chariots-of-fire--tot--c/)
Bericht door: BlackMonk op 07 april, 2018, 11:17:53
In ons land kreeg de nieuwe plaat van Axelle Red veel lof, maar in Frankrijk loopt het pas echt storm voor de Belgische zangeres. “Het haar beste plaat in 20 jaar”, klinkt het bij RTL. “Ongelooflijk mooie liedjes”, oordeelt France Inter.
Exil heet de nieuwe plaat van Axelle Red. Een verrassend album, waar ze in ons land al veel lof voor kreeg. Ook in Frankrijk werd ongeduldig gewacht op nieuw werk van de Vlaamse, want ze is er nog steeds bijzonder populair.
Nu de plaat er ook uit is, strooit de Franse pers met woorden van lof. “Melodieën die je optillen, je inspireren en meenemen naar elders”, klonk het bij radiozender Europe 1. Ook op zenders RTL, France Inter en France Bleu niets dan mooie woorden. “Haar beste album in 20 jaar”, “een enorm geslaagde comeback, die alles heeft wat we graag horen” of “een nieuwe plaat met ongelooflijk mooie liedjes”.
Ook de geschreven pers is laaiend enthousiast. “Ze is atypisch en toch zo poppy”, beschrijft Femme Actuelle. “Een romantische terugkeer” en “een prachtige popplaat”, klinkt het elders. Télémag noemt het een “elegant en teder” album, terwijl Gala de “sterke teksten” bewierookt.
http://www.youtube.com/watch?v=NqM_CZRk7d0
Het Nieuwsblad 06-04-2018 (https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180406_03449246)
Bericht door: rovara op 08 april, 2018, 10:00:44
Ge maakt genoeg reclame om ne mens goesting te doen krijgen . :)
Bericht door: BlackMonk op 08 april, 2018, 10:22:46
Zelf heb ik die cd nog niet gehoord, maar het Nieuwsblad maakt me ook wel lekker...
Bericht door: BlackMonk op 08 april, 2018, 10:31:28
(https://thumbs.mic.com/ODY1NzkxNmMxMCMvM3N3QUcwbVZOWWJhUHpHN3lTWDBYWk4wSk5rPS82MXgyMDozNzc5eDE4OTkvMTYwMHg5MDAvZmlsdGVyczpmb3JtYXQoanBlZyk6cXVhbGl0eSg4MCkvaHR0cHM6Ly9zMy5hbWF6b25hd3MuY29tL3BvbGljeW1pYy1pbWFnZXMvdXBlcnFuYms5MTBndGJna2ZhYnA3ZGR1dnF2bDEzZm9tNmF2Z3l3c2pkcWFhYW5hNmF2b2M3eW5nbHZrMm11di5qcGc.jpg)
The Music of Stranger Things deed het in de AB met flikkerende lampen en een rookmachine. De beelden uit de bejubelde sciencefictionserie moest u er zelf bij fantaseren. Beetje jammer, toch.
Kyle Dixon en Michael Stein vertikten het om fragmenten uit Stranger Things te vertonen tijdens hun felgehypete soundtrackconcert in Brussel. Fans van die populaire Netflix-serie (over een bende BMX-kinderen in de jaren 80 die in hun stadje een poort naar een andere dimensie ontdekken) stonden er wellicht wat beteuterd bij.
Wie uitsluitend was gekomen voor de knarsende, knisperende analoge synthgeluiden van het Amerikaanse duo, kreeg wél waar voor zijn geld. Naar verluidt kiest het cultduo (dat ook lid is van de synthband S U R V I V E) bewust voor zo’n sobere aanpak. De heren beklemtonen graag dat hun muziek los moet kunnen staan van de televisieserie. Dat er ook een auteursrechtelijke kwestie meespeelt waardoor het niet eenvoudig is om zomaar fragmenten uit de reeks te projecteren, vermelden we er voor het gemak even bij.
Aardbeving
U moest uw verbeelding bijgevolg gebruiken en dat was eigenlijk niet zo heel moeilijk. Het rode theatergordijn schoof open en onthulde veel dwarrelende rook en een imposante lichtinstallatie waarin tl-buizen schots en scheef zaten verankerd, alsof je staarde naar een klaslokaal waar net een aardbeving was doorgetrokken. De lampen verkleurden naarmate de stemming van de muziek veranderde: bloedrood voor dreiging, blauw voor contemplatie, wit voor verraderlijke verpozing. Althans, dat haalden wij er uit. Achteraan het podium, in de mist, zaten twee silhouetten achter keyboards: Dixon en Stein. Een stel onbeweeglijke mannequinpoppen.
Hun aan legendarische soundtrackcomponisten als Harold Faltermeyer en John Carpenter schatplichtige synth-escapades scheurden de poorten van de hel wijdopen. Zeker, we genoten van de feeërieke arpeggio’s die in slow motion door de duistere zaal meanderden en plaatsmaakten voor iets wat op de ijselijke doodskreet van verdoemde zielen leek: onverrichter zake werd je opgezogen door The Upside Down, de aardedonkere wentelwereld waarin de personages uit de serie terechtkomen. Een ademstoot later katapulteerde het duo ons door een kille luchtschacht waarin diepbrommende en suizende ambient onze broekspijpen liet flapperen.
De hellehonden komen
De tl’s flikkerden op het ritme van een industrieel gedaver dat de komst van Iets Boosaardigs aankondigde. Een bal elektronische noise leek te desintegreren als een ineenstortende ruïne. Uit het puin zouden zo de Demogorgons hebben kunnen rechtklauteren, de hellehonden met de kop van een vleesetende plant die ons in de serie de daver op het lijf joegen. Aan de gehypnotiseerde blikken om ons heen te oordelen, waren wij niet de enigen die de afleveringen nog eens aan ons geestesoog lieten voorbijtrekken.
Maar na een dik halfuur metalige agressie, spookachtige windvlagen, nerveus makende strobo’s en trommelvliesverbrijzelende straaljagerherrie zag je de aandacht van het publiek verslappen. Het intense filmsfeertje verdroeg de kwebbelende toeschouwers niet. Jammer, maar we kunnen het de zwaar op de proef gestelde bingewatchers in de zaal niet kwalijk nemen. Ja, Dixon en Stein opereerden onder de vlag van het BRDCST-festival, de formule waarmee de AB vooral experimentele, avontuurlijke muziek een platform geeft. Maar het Stranger Things-publiek bestaat natuurlijk niet uitsluitend uit geluidsfreaks en synthesizeradepten.
Gemiste kans
Het sporadisch gebruik van fragmenten uit de serie had het verschil kunnen maken. Stelt u het zich even voor: de silhouetten van de in slowmotion sluipende Demogorgons, op de meedogenloze drilboorbassen van Dixon en Stein. Of het reusachtige octopus-achtige schaduwmonster, The Mind Flayer, dat plots boven het publiek uittorent terwijl atonale klankflarden om de oren gieren. Zelfs een close-up van het verontruste, engelachtige kopje van Eleven, het uit het overheidslabo ontsnapte meisje, dat tergend de cameralens instaart, had het kippenvel in rotten van tien over onze ruggengraat gestuurd. Gemiste kans, lijkt ons.
Ondanks bovengenoemd euvel hoort u ons niet klagen over de hallucinante soundtrackcomposities van Dixon en Stein. Onze oren zetten het in de AB met plezier op een bloeden bij al die helse synth-excessen. Straks meer van dat in seizoen 3!
De Morgen 07-04-2018 (https://www.demorgen.be/muziek/the-music-of-stranger-things-toffe-soundtrack-maar-waar-zijn-de-beelden-b48cd991/)
Bericht door: BlackMonk op 16 mei, 2018, 23:43:23
Fans van Queen kunnen een vreugdesprongetje maken: dit najaar verschijnt de film Bohemian rhapsody, een biopic over Freddie Mercury van Queen. De officiële trailer bevat alvast een medley van de bekendste nummers.
https://youtu.be/T4C2ASIUJZE
Bohemian rhapsody toont de snelle opkomst van de band aan de hand van hun bekendste nummers, de uitzonderlijke levensstijl van frontman Freddie Mercury en hun optreden op het legendarische benefietconcert Live Aid.
De Amerikaanse acteur Rami Malek zal de hoofdrol spelen in Bohemian rhapsody. Malek was onder meer te zien in de Night at the museum-films en is bekend van Mr. Robot.
De regie was aanvankelijk in handen van Bryan Singer, die onder meer Valkyrie regisseerde. Hij werd door Twentieth Century Fox echter de laan uitgestuurd en vervangen door Dexter Fletcher. Fletcher heeft een acteercarrière achter de rug, met een hoofdrol in Lock, stock and two smoking barrels van Guy Ritchie. Zijn laatste werk als regisseur was de matige komedie Eddie the eagle, maar hij heeft ervaring: met Proclaimers-musical Sunshine on Leith maakte hij al een kritisch succes van een muziekfilm. Het scenario is van de schrijver van The theory of everything.
Eerst zou Sacha Baron Cohen de rol van Freddie Mercury vertolken, maar hij bedankte omdat de overige Queen-leden een grotere rol in de film wilden dan hij in gedachten had.
De Standaard 16-05-2018 (http://www.standaard.be/cnt/dmf20180516_03515456)
Bericht door: BlackMonk op 18 juni, 2018, 09:18:48
De legendarische band Kiss gooit de handdoek in de ring. Uiteraard doen ze dat niet zonder enkele afscheidsconcerten. En dat zien ze bijzonder groots, want het gezelschap zou vanaf 2019 drie jaar lang op afscheidstournee gaan.
(https://images.damusic.be/multiped/600/d769c7b33c4e9cd3aa08c36dfce39b977c662c93.jpg)
Frontman Gene Simmons heeft het nu al over de “most spectacular tour ever”. Wordt - ongetwijfeld - vervolgd.
Bron: DaMusic 09-06-2018 (https://damusic.be/telex/kiss-houdt-het-voor-bekeken-7376.html)
Bericht door: BlackMonk op 29 juni, 2018, 11:10:56
Muzieklabel Sony Music gaat het grootste deel van het werk van Prince opnieuw uitbrengen. De zanger overleed in april 2016. Sinds die dag hebben zijn familieleden onderhandeld met 3 grote labels. En met resultaat en goed nieuws voor de fans.
De broers en zussen van Prince hebben naast Sony ook gepraat met Universal en Warner. Volgens het contract komen eerst 19 platen op de markt die Prince maakte tussen 1995 en 2010. Prince had toen gebroken met Warner en gaf zijn muziek onafhankelijk uit. Hij zei dat Warner hem als een slaaf behandelde. Maar op het einde van zijn leven had hij vrede gesloten met Warner.
Over 3 jaar krijgt Sony ook de rechten op ouder werk, onder meer "Controversy", "1999", en "Around the world in a day". "Purple rain" zit niet in de overeenkomst. Vorig jaar beweerde Universal dat het de rechten had op onuitgegeven werk van Prince. Maar het gerecht verklaarde dat nietig.
https://www.youtube.com/watch?V=rblt2EtFfC4
Bron: VRT.be 29-06-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/06/28/er-komen-nog-35-platen-van-prince-op-de-markt/)
Bericht door: BlackMonk op 01 juli, 2018, 09:50:46
De zon brandde dan niet meer, ze scheen nog wel volop in het amfitheater waar Gregory Porter aantrad. Tikje jammer vonden wij dat, want Porter maakt juist muziek die geen fel zonlicht verdraagt en eerder tot zijn recht komt in de schemering; dat prachtige moment waarop de zomerzon eindelijk onder de horizon zakt en een mens zin krijgt in een fris aperitief.
(https://dsocdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/06/30/VMUS2QB8.jpg?maxheight=416&maxwidth=568&scale=both)
Porter koos resoluut voor de jazz-aanpak in de eerste helft van zijn concert, maar kreeg de aandacht van het talrijk toegestroomde publiek daarmee maar moeilijk te pakken. Rondom ons kwam er geen einde aan het gebabbel en welk ander plekje we ook opzochten; overal merkten we dat het publiek niet helemaal gegrepen werd door Porters performance.
Dat veranderde toen hij ‘Liquid spirit’ inzette en het publiek zijn ritmische handclaps spontaan overnam. Het blijft een onweerstaanbare mix van jazz, pop en soul, die song. Niet voor niets staat Gregory Porter te boek als de jazzzanger die veel meer genres beheerst dan jazz alleen, en zijn songs graag opleukt met een flinke scheut soul. Zijn bariton klonk ook vanavond weer zoals pure chocolade smaakt: bitterzoet en troostrijk.
Zoals dat in de jazz gebruikelijk is, gaf Porter zijn muzikanten de kans om uitgebreid te soleren. Na de saxofonist was het de beurt aan de bassist, die prompt het baslijntje van Deep Purples ‘Smoke on the water’ inzette, dat hij vervolgens naadloos liet overgaan in ‘Papa was a rolling stone’ van The Temptations. Porter viel in en zette de cover mooi naar zijn hand.
En zo kwam het dus toch nog goed met Gregory Porters crossover-jazz in het amfitheater. Ternauwernood.
Bron: De Standaard 30-06-2018 (http://www.standaard.be/cnt/dmf20180630_03591546)
Bericht door: BlackMonk op 24 juli, 2018, 14:32:49
'Zoutelande' van BLØF en de Belgische zangeres Geike Arnaert is de grootste Nederlandstalige hit ooit bij onze noorderburen. Het liedje stoot 'Rood' van Marco Borsato van de troon.
(https://images1.persgroep.net/rcs/aT9Sc8bh0Mqn6ANrdR9Su5mLCe8/diocontent/120624681/_focus/0.48/0.32/_fill/642/386/?appId=f215d2ebdcdad4aa3dc78550c5970d02&quality=0.80)
'Rood' prijkte 11,5 jaar bovenaan de lijst, die gebaseerd is op een puntensysteem naargelang van de notering in de Mega Top 50 op de Nederlandse radiozender NPO3FM. 'Rood' scoorde op basis van dat systeem 1.369 punten in 36 weken. 'Zoutelande', dat deze week genoteerd stond op de 31ste plaats in de hitlijst, heeft nu al 1.380 punten in exact evenveel weken. Daar zullen de komende weken nog wat punten bijkomen.
'Zoutelande' kwam op 18 november vorig jaar binnen op nummer 49. Pas na twee maanden bereikte het nummer de top 10. Daarna stond het tien weken bovenaan de Mega Top 50, slechts één weekje onderbroken door 'Fan' van Famke Louise en Ronnie Flex.
Ultratop
Het liedje is ook bij ons populair. Vorige week verbrak het al een record in de Ultratop, waar het 21 weken lang op 1 stond. Het record stond sinds augustus 2016 op naam van 'Horizon' van Tourist LeMC feat. Spiritual Wally (20 weken).
http://www.youtube.com/watch?V=N0OLEgc-Glk
Bron: De Morgen 24-07-2018 (http://www.dm.be/s/ax52f0a18/1nIZ5E)
Bericht door: BlackMonk op 30 juli, 2018, 10:15:12
(https://images.vrt.be/w1280hx/2018/07/29/9b8ab3a0-9338-11e8-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
Popmuziek met een theatraal en etherisch kantje, een fluwelen stem, vloeiende jurken en lange haren: Kate Bush blijft bekoren en beïnvloeden.
In 1978 bracht Kate Bush haar debuutnummer “Wuthering Heights” uit, vernoemd naar de roman van Emily Brontë uit 1847. Toeval bestaat niet: Emily Brontë werd geboren op dezelfde dag als Kate Bush: 30 juli, maar dan in het jaar 1818, vandaag precies 200 jaar geleden.
Het nummer is nog altijd erg geliefd, onlangs werd erop gedanst in Brussel.
http://www.youtube.be/watch?V=BW3gKKiTvjs
“Wuthering Heights” was de eerste door een vrouw geschreven single die op 1 belandde in de Britse charts. Voor haar eerste album “The kick inside” was David Gilmour van Pink Floyd de producer.
Behalve “Wuthering Heights” werden ook “Them heavy people” en “The man with the child in his eyes” grote hits. Vanaf 1980 produceerde Kate Bush haar platen zelf.
http://www.youtube.be/watch?V=NAj8suae3WY
In 1980 bekoorden"Army dreamers" en "Baboosjka", in 1985 "Running up that hill" en “Cloudbusting”. Dat laatste nummer was geïnspireerd op de Oostenrijkse psychoanalist Wilhelm Reich, die een regenmachine dacht uitgevonden te hebben. Voor de videoclip liet Kate Bush d’r haren kort knippen en speelde acteur Donald Sutherland haar vader.
https://www.youtube.com/watch?v=pllRW9wETzw
In 1986 werd haar duet met Peter Gabriel, “Don’t give up”, erg succesvol.
http://www.youtube.be/watch?V=VjEq-r2agqc
Na het album “The red shoes” uit 1993 verdween Kate Bush uit de publieke aandacht tot in 2005. Toen bracht ze de plaat “Aerial” uit. Bekijk en beluister hier onder het nummer "King of the mountain"
http://www.youtube.be/watch?V=F8xk_AkeP5c
Kate Bush volgt een eigenzinnig parcours, met lange pauzes tussen haar platen en weinig concerten. Een zeldzame reeks optredens in 2014 was een groot succes. Interviews geeft ze zelden.
Kate Bush heeft veel invloed gehad op andere muzikanten en zangeressen als Tori Amos, Sinéad O’Connor, Björk en meer recent Florence and the Machine of Christine and the Queens.
Bron: VRT.be 30-07-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/07/29/kate-bush-een-meisje-van-60/)
Bericht door: Nico op 03 augustus, 2018, 09:51:17
Bericht door: BlackMonk op 09 augustus, 2018, 09:36:59
(https://images.vrt.be/width1280/2018/08/08/61b3dc6c-9b01-11e8-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
"Behind the Mask", de song die Michael Jacksons lp "Thriller" nooit haalde, pas nu als clip op YouTube.
Van "Behind the Mask", een nummer dat Michael Jackson in 1982 opnam voor zijn legendarische lp "Thriller" maar dat uiteindelijk nooit op die plaat terechtkwam, is nu een clip opgedoken op YouTube. Het artiestenduo Aggressive draaide de clip al in 2012 maar hij is nu pas te zien, negen jaar na het overlijden van de King of Pop.
Negen jaar na de dood van Michael Jackson verschijnt er een clip van zijn nummer “Behind the Mask” op YouTube. Jackson nam de song in 1982 op voor zijn lp “Thriller”, maar uiteindelijk zou het nummer nooit op die legendarische plaat terechtkomen.
De videoclip is al in 2012 gedraaid door Aggressive, het artiestenduo dat bestaat uit Alex Topaller en Dan Shapiro. Hij staat nu ook op de officiële site van Michael Jackson. Waarom de clip nu pas gelost wordt is niet duidelijk.
“Behind the Mask” was oorspronkelijk een nummer van de Japanse electropopgroep Yellow Magic Orchestra (YMO), tekstschrijver was toen de Brit Chris Mosdell. Het was producer Quincy Jones die Jackson attent maakte op het nummer.
Het was de bedoeling om de auteursrechten in gelijke delen te verdelen onder de oorspronkelijke auteurs en uitvoerders en Michael Jackson. Maar toen Jackson het nummer al had opgenomen konden ze daarover geen akkoord bereiken. Bijgevolg haalde “Behind the Mask” de lp “Thriller” niet.
Daar zouden de oorspronkelijke auteurs later veel spijt van krijgen, want “Thriller” groeide uit tot de best verkopende lp aller tijden. Volgens het Guinness Book of Records stond de teller in 2017 op 66 miljoen verkochte exemplaren.
“Behind the Mask” stond wel op het postume album “Michael” dat in 2010 uitkwam, een jaar na het overlijden van de King of Pop.
https://www.youtube.com/watch?V=5bOkWTprifg
Bron: VRT.be 08-08-2018[ (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/08/08/nummer-behind-the-mask-van-michael-jackson-dat-zijn-legendaris/)
Bericht door: BlackMonk op 18 augustus, 2018, 15:44:42
(https://dsocdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/08/18/4e85915c-a2de-11e8-9b30-9f702f6a0dff_web_scale_0.1166667_0.1166667__.jpg?maxheight=416&maxwidth=568&scale=both)
Doorgaans zijn wij voorzichtig met het adjectief ‘ongezien’, maar in het geval van dit concert staan we onszelf toch toe om het neer te pennen. Spreek ons gerust tegen, maar een Vlaamse volkszanger op Pukkelpop: dat was - wat ons betreft althans - toch redelijk ongezien.
En er waren nog meer memorabele momenten. (Het houdt hier maar niet op met die grootse adjectieven!)
Zo hebben we Daan de polonaise zien dansen. Jawel, de Daan die zichzelf even daarvoor nog als hypercoole chansonnier had gepresenteerd terwijl hij zijn evergreens ‘The player’ en ‘Icon’ bracht, zag zich verplicht om deel te nemen aan de joligheid die Willy Sommers op het podium én in de tent teweegbracht. Het was met lichte tegenzin, dat hebben we wel gezien hoor Daan. Maar het sierde je wel dat je je cool even liet varen en meeging in de flow!
Want wie was er nu bestand tegen de charme van Willy Sommers? We durven het zeggen: níémand in die hele Marquee. De sultan van het Vlaamse lied (niet onze woorden, maar die van ceremoniemeester van dienst Rik Verheye) werd onthaald als een volksheld en hemeltjelief, wat deed hij die titel alle eer aan. Enige nostalgie naar feestelijkheden in dorpse kermistenten tijdens onze jeugd speelt ons nu vast en zeker parten, maar Sommers die aantrad met ‘Als een leeuw in een kooi’ en daarmee de hele tent aan het armzwaaien kreeg (‘En nu gaan we draaien!’): dat vonden wij van een ontroerende schoonheid. Nog mooier werd het toen we de prille twintigers rondom ons uit volle borst hoorden meezingen met ‘Zeven anjers, zeven rozen’, een lied uit 1971. Toen waren we zelf nog niet eens geboren.
Kwam eveneens uit de oude doos, maar kreeg een ronduit indrukwekkende invulling door Sennek: ‘Dag vreemde man’ van Ann Christy. Nu wisten we al dat Laura Groeseneken met haar stem ongekende hoogten bereikt (haar versie van de Bondsong ‘Tomorrow never dies’ op de Night of the Proms staat ons nog altijd bij), maar dat ze een theatrale song als deze eveneens naar haar hand kon zetten, was een aangename verrassing.
Voor een concert dat aangekondigd werd als een concert van Mauro & de Kempenzonen hield Mauro zich opvallend gedeisd. Zelf opende hij met een fijne brassbandversie van ‘It’s a sad sad planet’ (ja hoor, ook Mauro heeft evergreens in zijn repertoire), maar verder liet hij vooral zijn gasten én de Tielense brassband schitteren. Hulde ook aan trompettist Jo Hermans: wanneer hij erbij staat op een podium kun je er donder op zeggen dat het goed gaat zijn. (Zie ook de passage van André Brasseur op Pukkelpop, twee jaar geleden.)
Tot slot nog één advies op deze laatste festivaldag: laat de zon in je hart.
Bron: De Standaard 18-08-2018 (http://www.standaard.be/cnt/dmf20180818_03671464)
Bericht door: BlackMonk op 15 september, 2018, 15:49:36
Jean-Michel Jarre, pionier van de elektronische muziek viert 50 jaar muziekcarrière met 'Planet Jarre', een compleet overzicht van zijn oeuvre. Het album komt vandaag uit op 2cd, 4lp en digitaal. Het bevat vier hoofdstukken: Soundscapes, Themes, Sequences en Explorations.
(https://www.hoogeveenschecourant.nl/pub/media/NzE1MzQ1XzM1ZjM1Y2YxNTU4NDBjMWE2NmQ5ZjFiOGYzZDU1YzNkZWRlZTIyMmRfNjIweEMxMjQweDY5OCswKzA=.jpg)
Jarre rust echter niet op zijn lauweren en kondigt vandaag tevens een nieuw album aan!
Op 16 november 2018 verschijnt 'Jarre Equinoxe Infinity'. Het langverwachte vervolg op zijn historische vierde album, 'Equinoxe'. De eerste 'Equinoxe' kwam dag op dag veertig jaar daarvóór uit, op 16 november 1978.
Het schijfje bleef sindsdien essentieel luistervoer voor muziekliefhebbers. Het idee achter dit gloednieuwe album is dat de mensheid steeds meer vertrouwt op nieuwe technologieën zoals artificiële intelligentie, en de vraag wat er van de mensheid zal worden hierdoor.
De man onthulde net het album-artwork van Filip Hodas, er komen twee versies die verwijzen naar het iconische beeld van het originele album. Eén staat voor de positieve integratie van technologieën in onze leefwereld, de andere verwijst naar de mogelijk destructieve kant ervan.
https://www.youtube.com/watch?V=uAHCFA-UVhg
Bron: DaMusic 15-09-2018 (https://damusic.be/telex/jean-michel-jarre-kondigt-nieuw-album-aan-7857.html)
Bericht door: BlackMonk op 29 september, 2018, 19:50:32
De juridische procedure over het liedje "Stairway to Heaven", voor het grote publiek hét uithangbord van de Britse hardrockgroep Led Zeppelin, krijgt nog een staartje. Dat bericht het NBC News vrijdag. Volgens erfgenamen van de band Spirit is de intro van het nummer gestolen.
(http://classicrockmag.nl/wp-content/uploads/2015/06/Led-Zeppelin1-600x337.jpg)
Alles draait rond de beroemde akoestische intro van "Stairway to Heaven" uit 1971. Erfgenamen van gitarist Randy California van de groep Spirit zeggen dat die intro is gestolen van het nummer "Taurus" van Spirit in 1968.
In 2016 vond een Amerikaanse jury dat Led Zep geen schuld trof en niets van "Taurus" had gestolen. Maar een districtshof van beroep verwees die uitspraak nu naar de prullenbak.
Het hof oordeelde dat de juryleden verkeerd waren geïnstrueerd en vooringenomen waren. Bovendien ging de rechtbank van eerste aanleg zijn boekje te buiten omdat tijdens de debatten "Taurus" niet mocht worden afgespeeld.
Oordeel vooral zelf of u de gelijkenis tussen de twee nummers hoort:
https://youtu.be/ye7hCIWwhGE
Bericht door: rovara op 30 september, 2018, 11:00:14
Bericht door: BlackMonk op 27 oktober, 2018, 11:28:36
(https://ichef.bbci.co.uk/news/320/cpsprodpb/4B53/production/_104038291_8141a6ad-56cd-4216-81a6-5e3acdbc42ba.jpg)
De Ierse singer-songwriter Sinead O'Connor heeft zich bekeerd tot de islam. Dat heeft ze bekendgemaakt op Twitter. O'Connor, vooral bekend van "Nothing Compares 2 U" uit 1990, gaat voortaan door het leven als Shuhada'.
Volgens O'Connor is haar beslissing "het natuurlijke besluit van de reis van om het even welke intelligente theoloog". "De studie van elk heilig geschrift leidt naar de islam", zegt ze op Twitter. Ze heeft ook een video van zichzelf geüpload waarin ze de adhan zingt, de islamitische oproep tot het gebed.
Vorig jaar wijzigde O'Connor haar wettelijke naam al naar Magda Davitt. Het is niet de eerste keer dat ze zich publiekelijk uitlaat over religie. In 1992 veroorzaakte ze beroering toen ze live op de Amerikaanse televisie een foto van de paus verscheurde.
Zeven jaar later werd ze in Lourdes tot priester gewijd door een afsplitsing van de rooms-katholieke kerk. De katholieke kerk, die niet toelaat dat vrouwen priesters worden, weigerde de ceremonie te erkennen.
Bron: VRTNWS 26-10-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/10/26/sinead-o-connor-bekeert-zich-tot-de-islam/)
Bericht door: rovara op 27 oktober, 2018, 12:33:58
Bericht door: BlackMonk op 27 oktober, 2018, 13:38:07
We kunnen alleen maar hopen dat de eisen die aan een moslim of moslima gesteld worden voor de uitoefening van hun geloof (die in de christelijke wereld nooit aan leken maar alleen aan geestelijken worden gevraagd), haar een strak levensritme oplegt dat haar mogelijk wat rust kan brengen in haar psyche. Maar mogelijk kondigt ze over een paar maanden alweer aan dat ze niet langer moslima is. Standvastigheid is nooit haar sterktste punt geweest...
Bericht door: BlackMonk op 28 oktober, 2018, 17:51:31
Rob de Nijs is na een optreden lelijk terecht gekomen. De 75-jarige zanger heeft daarom al diverse optredens moeten afzeggen en is voorlopig nog even uit de roulatie.
(https://www.apeldoorndirect.nl/wp-content/uploads/2018/05/09-robdenijs.jpg)
De Nijs schrijft op zijn Facebook dat hij al verstek heeft moeten laten gaan bij een show in Oostende. ,,Twee weken geleden enigszins ongelukkig gevallen na een optreden in België. Met als resultaat een gebroken vinger, breuk in de kop van het kuitbeen en een gebroken enkel."
De zanger heeft inmiddels een brace, maar hij moet voorlopig rust houden. Wanneer hij weer op de bühne kan staan is onduidelijk. ,,Hoop zo snel mogelijk weer te kunnen optreden", aldus De Nijs.
Gisteren helaas verstek moeten laten gaan bij :'De Mooiste Melodieën van de Lage Landen' in Oostende. Twee weken geleden enigszins ongelukkig gevallen na een optreden in Belgie. Met als resultaat....
Bron: Algemeen Dagblad 28 oktober 2018 (https://www.ad.nl/show/rob-de-nijs-valt-na-optreden-en-breekt-kuitbeen-en-enkel~a7b67b86/)
Bericht door: BlackMonk op 30 oktober, 2018, 20:21:45
Het is misschien nog een extra duwtje in de rug voor de film rond Queen-zanger Freddie Mercury, maar momenteel scoort ook een 3-jarige kleuter met een lied van de Britse groep op het internet. De kleine Holly Lee uit Armadale, in het Schotse graafschap West Lothian, maakte zich op haar eigen manier de lage en hoge noten van "Bohemian rhapsody" eigen, inclusief een kort headbang-staartje. Ook al dateert het clipje van een maand geleden, het gaat nu pas echt viraal met intussen meer dan 220.000 views.
Moeder Charlene McMahon op nieuwswebsite Daily Mail: "Eigenlijk doet ze niets liever dan zingen. Dit liedje is ze ongeveer een drietal maanden geleden beginnen leren. Ik heb het toen een eerste keer voor haar gezongen toen we samen in de auto zaten en zij zich verveelde. Omdat "Bohemian rhapsody" het enige nummer is waarvan ik de tekst ken, ben ik het voor haar beginnen zingen. Daarna heb ik haar de video getoond en ze was er helemaal weg van. Ze bekeek hem sindsdien bijna dagelijks en ze bleef het lied maar zingen."
"Tijdens het zingen probeert ze de verschillende stemmen na te doen, dan een keer hoog, dan weer laag. En de woorden, hoe moeilijk ook, probeert ze zo keurig mogelijk uit te spreken. Wat het allemaal erg grappig maakt."
"De positieve reacties gaan vooral over het feit dat ze juist die moeilijke woorden zo mooi kan uitspreken."
"Eigenlijk is het nog grappiger omdat ze echt wel verlegen is. Als iemand haar rechtstreeks vraagt om het lied te zingen, zal ze het niet doen. Ze wil het wel alléén doen en zeker niet voor een publiek. Ik denk dus niet dat er in haar een professionele zangeres schuilt."
https://www.youtube.com/watch?v=SFCf6adt2t4
Bron: VRTNWS.BE 30-10-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/10/30/3-jarige-kleuter-charmeert-met-eigen-bohemian-rhapsody-versie/)
Bericht door: BlackMonk op 10 november, 2018, 19:02:30
“Op zijn derde langspeler solliciteert Koning Liefde naar een betrekking als grote bruggenbouwer”, aldus onze recensent Gunter Van Assche over de verse worp van “den Tourist”. “De architectuur van zijn nieuwe plaat laat alleszins weinig te wensen over.” De Antwerpse hiphoptroubadour houdt zichzelf en de maatschappij een spiegel voor, spaart zichzelf niet noodzakelijk, maar verkettert een ander zelden. Dat levert niet noodzakelijk verrassende, dan wel fraaie inzichten op.
(https://images2.persgroep.net/rcs/dvnhK-5xtf0EIs7urJM6YBqurLQ/diocontent/133533837/_fitwidth/763?appId=2dc96dd3f167e919913d808324cbfeb2&quality=0.8)
De multiculturele wijk die de Seefhoek is, lijkt model te staan voor de rest van de wereld bij straatdichter Johannes Faes. Een zachte melancholie omzwachtelt zijn songs, die bulken van romantiek én maatschappijkritiek. De productie is bescheiden, soms zelfs onopvallend. Maar als woordkunstenaar blijft Tourist LeMC onverrichterzake rondjes draaien in je hoofd. “Met ijzersterke songs zoals het in piano gedrenkte titelnummer of het street-sacrale ‘OLV’ moet je toch finaal overstag gaan voor Tourist LeMc.”
Bron: De Morgen 10-11-2018 (https://www.demorgen.be/muziek/we-begrijpen-mekaar-van-tourist-lemc-de-spiegel-van-koning-liefde-b42d3601/)
Bericht door: BlackMonk op 12 november, 2018, 09:25:46
De overgang van analoge naar digitale radio gaat gestaag voort. Eén op de vijf Vlamingen luistert intussen digitaal. Dat betekent: via internet, digitale televisie of DAB+, de vervanger van de FM-band.
(https://hifisolutions.nl/media/catalog/product/cache/1/image/1000x500/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/r/t/rt1570-straightfront_1024x255.jpg)
Tegen 2022 wil minister van Media Sven Gatz (Open VLD) de grote radiozenders van de FM-band laten verdwijnen. De bedoeling is om het Vlaamse radionetwerk volledig te digitaliseren. Een eerste meting door onderzoeksbureau Ipsos leert dat ongeveer één op de vijf Vlamingen nu al digitaal naar radio luistert.
"De Vlaming is al meer vertrouwd met digitale radio dan we dachten, 21 procent ligt vrij hoog", zegt Gatz aan VRT NWS. "Anderzijds is het zo dat het online radio luisteren nog altijd een stuk hoger is dan luisteren via DAB+. Daar moeten we zeker aan werken, zodat de luisteraar klaar is om binnen een paar jaar de sprong te maken van FM naar DAB+."
Om dat cijfer verder op te krikken, start vandaag de "Week van de Digitale Radio". Tijdens die week wordt DAB+ in de schijnwerpers gezet in samenwerking met alle Vlaamse radiostations. Sinds vorige maand zijn ze allen actief op die nieuwe norm.
Waarom DAB+?
Maar wat is nu het voordeel van dat digitaal luisteren? Volgens de Vlaamse Regering leidt die digitalisering tot een rijker en diverser radiolandschap. Dat komt omdat DAB+ meer ruimte biedt dan de drukbezette FM-band.
Bovendien geeft DAB+ een sterker signaal, waardoor de kans op storingen kleiner wordt. Verder bereikt ook extra informatie de luisteraar, zoals de titel van de song of de naam van het radioprogramma.
Toch luisteren maar drie procent van de Vlamingen vandaag via DAB+. Hoe komt dat? Els Van De Sijpe, radiomanager bij de VRT, verklaart: "Bij de VRT zetten wij al lang in op digitale radio, maar pas sinds vorige maand zijn alle Vlaamse radiozenders actief op DAB+." Vlaanderen staat dus nog aan de start van de digitalisering van radio. "Vanaf nu zal het dus alleen maar sneller stijgen", vervolgt Van De Sijpe. "En niet alleen via DAB+, maar ook via internet en digitale televisie."
VRTNWS.be 12-11-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/11/09/een-op-vijf-vlamingen-luistert-intussen-digitaal-naar-radio/)
Mijn opmerking terzake: alle nieuwe wagens bevatten een DAB+ tuner, dus zullen veel van die Vlamingen met DAB+ daar vandaan komen. Bij mijn weten is de verkoop van DAB+ tuners voor hifisystemen nooit echt van de grond gekomen. De redenen daarvoor zijn ook duidelijk: slechte kwaliteit (96 kbit/s is géén "hoge kwaliteit"), slechte ontvangst (in mijn woonkamer kan ik het zelfs helemaal niet ontvangen zonder een buitenantenne, wat gezegd wordt over veel sterkere signalen dan analoog is dus gewoon niet waar) en ga zo maar door. De oorspronkelijke ontwerper van DAB had 320 kbit/s voorzien voor elk DAB-kanaal en dan had je cd-kwaliteit gehad, maar de politici onder druk van de zenders besloten véél meer stations in de voorziene bandbreedte te stoppen en zo werd 96 kbit/s ineens de hoogste kwaliteit die aangeboden werd onder de naam "hifi - hoogste kwaliteit". De ontwerper was woest en wilde niks meer te maken hebben met dat soort verminkte DAB. En ik moet er dus ook niks van hebben. Radio via internet heeft wél toekomst omdat je daar 320 kbit/s kunt krijgen.
Bericht door: missionman op 12 november, 2018, 10:15:28
Mijn DAB radio heeft ongeveer nergens bereik in huis.
Enkel op de meest onmogelijk plaatsen is het af en toe mogelijk om een redelijk signaal te bekomen.
Gelukkig heb ik ook internetradio.
Bericht door: missionman op 12 november, 2018, 10:25:06
Bij bijna alle auto’s is DAB+ nu nog (een dure) optie.
Als je kijkt naar de prijzen die de meeste constructeurs hanteren voor navigatie en dergelijke, zal het een dure aangelegenheid worden om je autoradio om te schakelen naar DAB+.
Ik vraag me af hoeveel privéwagens reeds een DAB + radio hebben.
Bij bedrijfswagens ligt het misschien anders, maar niet iedereen heeft die luxe.
En anders vanaf 2022 stilte in de auto ?
Bericht door: rovara op 12 november, 2018, 11:25:13
De paar zenders die ik hier kan ontvangen op mijn DAB+ tuner klinken wel voortreffelijk .
Geen idee hoe ze dat voor elkaar krijgen terwijl het op technisch vlak minder zou moeten zijn .
Ik luister een stuk meer naar de DAB+ tuner nu dan naar de FM tuner vroeger . ( idem voor den Dirk )
Bij mij is het via een draadantennetje binnen . Den Dirk heeft een vast antennetje , maar ook binnen .
Maar dat DAB+ signaal blijft een zwak punt . Het varieert ook met de weersomstandigheden .
Als dat signaal niet betert , zal DAB+ voor de ( nieuwe ) auto's blijven . Die hebben een buitenantenne .
Bericht door: missionman op 14 november, 2018, 11:13:18
Ik dacht mijn DAB radio nog eens te proberen.
De radio gaf wel aan dat er signaal was en de naam van de zender, maar geluid ? Niks.
Dus even gegoogeld en wat blijkt :
Op dinsdag 17 oktober 2017 om 14 uur schakelt de VRT over op DAB+. Wat moet u doen?
Op mijn toestel staat geen + , na DAB
Heeft u nog een DAB toestel… Dan kan het zijn dat u het DAB+ aanbod niet kan ontvangen. De toestellen blijven in de meeste gevallen bruikbaar, omdat ze ook FM kunnen ontvangen, waar u ook nog steeds het VRT aanbod vindt.
Niet op elk toestel staat trouwens het DAB(+) logo vermeld. Sommige toestellen vermelden enkel DAB, maar kunnen toch DAB+ ontvangen, dus toch best even testen met uw eigen toestel of u al of niet DAB+ kan ontvangen.
Dus de toestellen die we enkele jaren geleden gekocht hebben om “future proof” te zijn blijken nu dan ook nog eens waardeloos te zijn. :o
De stelling dat het toestel bruikbaar blijft op FM is onzin als men FM wil uitschakelen in 2022. >:(
Bericht door: rovara op 15 november, 2018, 02:56:27
Dus de toestellen die we enkele jaren geleden gekocht hebben om “future proof” te zijn blijken nu dan ook nog eens waardeloos te zijn. :o
Schandalig ! >:(
Bericht door: missionman op 15 november, 2018, 08:41:42
Schandalig ! >:(
Op zich natuurlijk geen drama.
Maar het ontbreken van een vaste standaard is natuurlijk niet de beste manier om het vertrouwen van de consument te winnen.
Tegen 2020 zitten we misschien al aan DAB++ of DAB+++, en zijn de huidige toestellen weer onbruikbaar.
Thuis gebruik ik voornamelijk internetradio en dat werkt prima, dus voor mij zie ik het nut van DAB niet meer in.
Voor de auto zullen we waarschijnlijk wel verplicht worden naar DAB over te schakelen.
Bericht door: BlackMonk op 15 november, 2018, 13:14:54
Een optie die je altijd hebt, is om je smartphone als mediaspeler of radio via bluetooth te laten werken (eventueel middels een adapter) met een autoradio die geen DAB en geen internet aankan.
Waar een wil is, is een weg zeg ik altijd. ;)
Bericht door: missionman op 16 november, 2018, 08:27:18
Ben ik niet van plan. In de zeer nabije toekomst zullen ook meer en meer auto's met een internetverbinding uitgerust zijn en kun je daar ook internetradio spelen.
Een optie die je altijd hebt, is om je smartphone als mediaspeler of radio via bluetooth te laten werken (eventueel middels een adapter) met een autoradio die geen DAB en geen internet aankan.
Waar een wil is, is een weg zeg ik altijd. ;)
Internetradio in de auto is inderdaad ook een optie.
Maar aangezien de internetproviders het dataverbruik limiteren (of laten bijbetalen) is dit ook niet haalbaar als je veel naar de radio luistert in de auto.
Ook al gemerkt dat 4G toch redelijk vaak wegvalt in de auto, en bijgevolg dus ook de radio.
Bericht door: BlackMonk op 16 november, 2018, 19:06:17
Een collega die van Turnhout over Mechelen naar Brussel Noord spoort, meldt me dat hij een continue verbinding heeft zonder onderbrekingen. Je ziet dus waar de investingen gebeurd zijn.
Naarmate er meer auto's met standaard internet aan boord uitgerust worden, verwacht ik dat men investeert om een betere verbinding te organiseren en uiteindelijk zal er ook iets gedaan worden aan de datalimieten, net zoals dat bij de kabel- en DSL-verbindingen gebeurd is. Telenet biedt nu al een gsm-abonnement aan waarbij gebruik van hun streamingdiensten voor video en muziek niet verrekend wordt voor de datalimiet. Dat verstoot volgens mij tegen het gelijkwaardigheidsprincipe van internetdiensten en dus neem ik aan dat Telenet daarover nog een rechtszaak aan zijn broek zal krijgen, maar het geeft wel aan waar alles naartoe evolueert. En dat geeft mij meer vertrouwen in internetradio in de wagen dan DAB+, dat in mijn ogen een doodgeboren kind is.
Bericht door: rovara op 16 november, 2018, 19:29:03
Zowel qua inhoud als qua toegankelijkheid .
Bericht door: BlackMonk op 16 november, 2018, 20:49:13
Bericht door: rovara op 17 november, 2018, 00:43:11
Wat bedoel je met een crisissituatie? Ik denk dat dringende mededelingen van de overheid meer via sms verstuurd zullen worden dan via DAB(+), omdat ze dan meer mensen kunnen bereiken. Dus ook op dat vlak heeft DAB+ geen toekomst mijns inziens.
Ik denk dat je wat te pessimistisch bent wat DAB+ betreft . Radio in het algemeen zal belangrijk blijven . Dat kan uiteraard ook via internet . Maar als Big Brother de massa wil manipuleren zal het de dag van vandaag in de eerste plaats naar internet kijken . Dat vrees ik in elk geval . Met " lucht-radio " voel ik me onafhankelijker .
Bericht door: BlackMonk op 17 november, 2018, 09:48:04
Bericht door: rovara op 17 november, 2018, 11:09:29
Bericht door: BlackMonk op 17 november, 2018, 11:37:15
https://datanews.knack.be/ict/nieuws/rusland-blokkeerde-mobiel-internet-bij-protest/article-normal-1394357.html
Dat is dus wat een dictatuur doet. Bij kritiek pak je de communicatiemiddelen van de critici af. Is dat niet voldoende, dan laat je die oppakken door de politie en "verdwijnen" ze voorgoed.
Bij een democratische rechtstaat zoals de onze (verre van perfect, maar wel hooooooooooopen beter dan veel andere landen) doet men dat niet. En kun je dus ook onafhankelijk zijn zonder "luchtradio" maar met een open, vrije en ongecensureerde internetverbinding.
Bericht door: rovara op 17 november, 2018, 12:21:41
Bij een democratische rechtstaat zoals de onze (verre van perfect, maar wel hooooooooooopen beter dan veel andere landen) doet men dat niet. En kun je dus ook onafhankelijk zijn zonder "luchtradio" maar met een open, vrije en ongecensureerde internetverbinding.
Dat is wat ik ook hoop . :)
Maar ik denk dat ook technische onvolkomenheden roet in het eten kunnen strooien . Ik ben bij Telenet . En de laatste tijd durft dat hier in de wijk al eens tegenstribbelen . Men werkt eraan . Volgende maandag opnieuw .
Mocht iedereen overstappen op internetradio , zou dat ook geen technische problemen kunnen geven ?
Soit , wat mij betreft kan het DAB+ signaal technisch ook beter . Ik zou eigenlijk een buitenantenne moeten plaatsen . Maar daar bedank ik voor .
Mijn 23-jarig oud karretje begon kuren te krijgen en die heb ik dan maar , enigszins noodgedwongen , moeten vervangen door een nieuw exemplaar . Daar zat standaard al een DAB+ radio in . Die werkt wel prima moet ik zeggen . 't Is niet allemaal zorgen en kwel . :)
DAB+ gooi ik voorlopig nog niet in het verdomhoekje . En - ik dacht het hier al eens te hebben vermeld - mijn DAB+ tuner uit de audioset speelt bij momenten en als hij een ingangssignaal krijgt ;D , beter dan cd-kwaliteit . Technisch-theoretisch kan dat niet . Een muzikaal wonder noem ik het maar . :)
Bericht door: BlackMonk op 17 november, 2018, 12:33:16
Dat DAB beter klinkt dan je cd-speler kan normaal niet. DAB werkt immers aan een veel lagere resolutie. Is het niet mogelijk dat hij gewoon iets luider klinkt dan je cd-speler en dat je daarom denkt dat het beter is? Een verschil in volume is vaak de oorzaak waarom mensen een toestel boven een ander prefereren.
Bericht door: rovara op 17 november, 2018, 14:59:14
Dat DAB beter klinkt dan je cd-speler kan normaal niet. DAB werkt immers aan een veel lagere resolutie. Is het niet mogelijk dat hij gewoon iets luider klinkt dan je cd-speler en dat je daarom denkt dat het beter is? Een verschil in volume is vaak de oorzaak waarom mensen een toestel boven een ander prefereren.
Die DAB+ tuner klinkt inderdaad iets luider dan de cd-speler . Ik zet die tuner dus ook wat lager qua volume .
Het verschil in weergavekwaliteit viel me het eerst op bij het nummer " Je suis venu te dire que je m' en vais . " gezongen door Jo Lemaire .
Ik vond dat op cd al heel mooi klinken . Toen ik het via de tuner hoorde , klonk het nóg beter . Wat ik eigenlijk met moeite kon geloven . Onmiddellijk vergeleek ik dat nummer met de versie op cd en het klankverschil vond ik bevestigd . De dagen erna werd het nummer nog een paar keer gespeeld en telkens was ik ietwat verbaasd van het niet verwachte knappe geluid . Het is niet zo dat alles wat ik hoor via DAB+ me zo geweldig in de oren klinkt . Verschillende zenders klinken ook verschillend .
Den Dirk had vlugger dan mij een DAB+ tuner en al vroeger vertelde hij mij dat hij liever naar klassieke muziek luisterde via die tuner dan via zijn cd-speler . ( nochtans een cd/sacd-speler van McIntosh ) Ik gaf niet veel aandacht aan zijn opmerkingen daarover omdat ik zelf toen bijna niet naar radio luisterde . En - toegegeven - ik moeilijk kon geloven dat zijn € 400 kostende tunertje beter speelde dan zijn meer dan € 3000 dure cd-speler . Ik drong ook niet aan op een vergelijkende luistersessie . Radio interesseerde me weinig .
Soit , het is niet mijn bedoeling DAB+ de hemel in te prijzen . Ik vind het signaal te zwak en te wisselvallig . Maar wie weet wordt dat ooit beter ?
Internetradio biedt meer zekerheid ( op dit moment toch ;D ) en je hebt onnoemelijk meer keuze aan zenders . Maar of internetradio beter klinkt dan DAB+ , waag ik te betwijfelen . Alhoewel de technische cijfers het tegengestelde aangeven . Begrijpe wie kan ! :) ( Tenzij de DAB+ zenders " iets" met het geluid doen )
Bericht door: BlackMonk op 19 november, 2018, 14:02:00
De laatste jaren is Jarre behoorlijk actief. Zijn Electronica Project waar hij drie jaar aan werkte en ons meenam op een reis door de elektronische muziek. Dat deed hij door samen te werken met andere artiesten. Grote oude rotten uit het vak, maar ook nieuwe en vernieuwende artiesten. Van Edgar Froese van Tangerine Dream tot onze eigen Armin van Buuren, en alles wat er tussen ligt.
(https://audio-creative.nl/wp-content/uploads/Jean-Michel-Jarre-–-Equinox-Infinity-1.jpg)
Het volgende project werd het afsluiten van de Oxygene serie. Oxygene 3 werd een waardige afsluiter die muzikaal geheel paste bij zijn twee voorgangers. Maar gelukkig geen imitatie. Herkenbaar, eigentijds en meeslepend. Een album wat bij mij met regelmaat gedraaid wordt. Nu dus wederom een vervolg op een klassieker. Gespannen en met grote nieuwsgierigheid zit ik op de bank als de eerste noten van het album uit de luidsprekers klinken.
Equinox is altijd mijn favoriete album van Jarre geweest. Lange tijd kon ik mijn vinger er niet op leggen waarom deze mij nou meer aansprak dan bijvoorbeeld Oxygene. Totdat ik begin dit jaar een mooie documentaire zag over Jarre. Een documentaire waarin hij gelukkig zelf de hoofdrol heeft.
Ook Jarre heeft een speciale band met dit album.
Geen sequencers…
Het is de manier waarop het gemaakt is verteld hij. Veel van zijn muziek bevat herhalende thema’s die eigenlijk altijd met sequencers gemaakt werden. In een sequencer word een thema geprogrammeerd die dan continu herhaald wordt. Nadeel is dat het steriel kan gaan klinken. Op zoek naar een meer organische vorm dacht hij aan de golven van de zee. “Als je de golven zou filmen en een fragment van 15 seconden continu zou herhalen ben je het gauw zat, maar live naar de golven kijken verveeld nooit. Omdat het steeds net anders is”
Op Equinox worden dus geen sequencers gebruikt, alles is met de hand ingespeeld. Ook werd een geluid op het album nooit meerdere keren gebruikt. Uiteindelijk een album met heel veel sfeer die veel mensen aanspreekt want het is ook zijn meest succesvolle album!
The Watchers
Zou Jarre die muzikale gedachte op Equinox Infinity doorgezet hebben? De vette synth en bombastische klappen tijdens de opening van het album verklappen al snel dat we iets anders kunnen verwachten. Er is muzikaal weinig wat verwijst naar de klassieker uit 1978. Iets wat hij met Oxygene 3 wel deed.
Maar Jarre’s inspiratie voor dit album was ook geen muzikaal vervolg. Hij liet zich inspireren door de hoes. “The Watchers” de vreemde wezens die ons lijken te bestuderen. De wereld die ons allemaal in de gaten houd, kunstmatige intelligentie, automatisering zijn inspiratiebronnen geweest. Voordat hij nog maar één noot opgenomen had was het artwork voor het album klaar. Het moest een soort soundtrack worden.
Met dat in gedachten luister je meteen anders naar dit album. Want het is gewoon een goede plaat geworden. Onmiskenbaar Jean-Michel Jarre. Met, zoals altijd bij Jarre, veel heerlijke analoge synthesizers. Een liefde die hij nooit zal laten varen.
Nooit zal hij zo’n, vaak eigenwijze, oude synth vervangen door een stuk software. Natuurlijk gebruikt hij moderne software synthesizers maar alleen als het wat nieuws toevoegt. Iets wat bijdraagt aan dat eigen specifieke geluid.
Klanken en invloeden
Iets wat mij opviel als liefhebber van elektronische muziek was dat ik her en der klanken en invloeden hoor die lijken te verwijzen naar Vangelis. Iemand die, naar mijn idee, echt ontbrak op het Elektronica project.
Zoals gezegd een heerlijk album waarvan misschien alleen het nummer Infinity(movement 6) wat tegenvalt. Qua stijl, sfeer en klank doet hij denken aan Electronica.
Voor de liefhebbers een echte aanrader! Door de titel van het album heb je misschien bepaalde verwachtingen. Zet die opzij en geniet!
https://youtu.be/MOdQSZPj1kk
Audio-Creative 19-11-2018 (https://audio-creative.nl/muziek/jean-michel-jarre-equinox-infinity/)
Bericht door: BlackMonk op 23 november, 2018, 10:10:42
(https://www.soundliaison.com/images/Sampler300shaduwv3.jpg)(<klik!) (https://www.soundliaison.com)
Bericht door: BlackMonk op 25 november, 2018, 22:46:39
De luisteraars van Klara hebben ‘Stabat Mater’ van Giovanni Battista Pergolesi opnieuw op de eerste plaats in de Klara Top 100 gestemd. Het is al het vierde jaar op rij dat de Italiaanse componist de top aanvoert.
(https://images1.persgroep.net/rcs/c3_gpTIlN2TOL613KlaAjVQcz2A/diocontent/137005152/_fill/642/386/?appId=f215d2ebdcdad4aa3dc78550c5970d02&quality=0.80)
Op nummer twee prijkt ‘Spiegel im Spiegel’ van Arvo Pärt, de ‘Mattheuspassie: Erbarme Dich’ van Bach staat op drie. Daarmee spelen Pärt en Bach haasje over. Dat maakten presentatoren Mark Janssens en Greet Samyn zondagavond bekend vanuit het Radiohuis in Kortrijk.
https://www.youtube.com/watch?v=TJ6Mzvh3XCc
Verrassend is het grote aandeel barokmuziek in de top twintig. Componisten als Pergolesi, Bach, Handel en Vivaldi nemen samen de helft van de twintig hoogst genoteerde stukken in. Opvallende nieuwkomers in de lijst zijn Ludovico Einaudi met ‘Divenire’, Max Richter met zijn hercompositie van ‘De vier seizoenen’ van Vivaldi en ‘Often a Bird’ van Vlaams componist Wim Mertens. En er staan nog meer Vlamingen voor het eerst in de Klara Top 100: de dansen van zowel Jan Blockx als Gabriel Verschraegen maakten hun entree.
Twee jaar geleden was er tumult ontstaan omdat de muziek van Bach net buiten de top 10 was getuimeld. Vorig jaar dook de componist drie keer op tussen de tien hoogst geplaatste stukken, en dat doet hij anno 2018 opnieuw. Behalve nummer drie worden ook de zevende en achtste positie door Bach ingevuld, met ‘Mattheuspassie: Wir Setzen Uns Mit Tränen Nieder’ en ‘Weihnachtsoratorium: Jauchzet, frohlocket’.
Meer dan 9.000 luisteraars lieten via de website top100.klara.be hun stem horen. Zij kozen uit drie lijsten telkens drie werken, en stemden zo voor hun favorieten.
Bron: De Morgen 25-11-2018 (http://www.dm.be/s/ax3291f94/1k0hpR)
Bericht door: BlackMonk op 14 december, 2018, 16:44:29
Het was een spel van welles en nietes, maar nu trekken Robin Thicke en Pharrell Williams toch aan het kortste eind. Het wereldbekende nummer ‘Blurred Lines’ blijkt dan toch plagiaat te zijn, zo bevestigde het federale gerecht in Californië. En dat betekent dat de nabestaanden van Marvin Gaye definitief een stevige schadevergoeding zullen krijgen.
(https://nbocdn.akamaized.net/Assets/Images_Upload/2018/12/14/58187600-ff7f-11e8-a514-c74b5aa1512e_web_scale_0.087043_0.087043__.jpg?maxheight=460&maxwidth=638&scale=both)
De zaak rond ‘Blurred Lines’ zal de geschiedenis ingaan als één van de grootste copyrightkwesties uit de muziekindustrie. De titel van het nummer was immers passend: het nummer uit 2013 balanceerde op de vervaagde grens tussen plagiaat en inspiratie ten opzichte van ‘Got To Give It Up’ (1984) van de overleden Marvin Gaye.
Wie luistert, herkent dezelfde samples (flarden, red.) in beide nummers. De stijl van zingen is gelijkaardig, de akkoorden, de muziekinstrumenten, zelfs de melodieën.
http://www.youtube.com/watch?v=yyDUC1LUXSU
.
http://www.youtube.com/watch?v=fp7Q1OAzITM
Monsterbedrag
Het hof van beroep is het er nu definitief over eens. Daarmee komt een einde aan het juridische gepingpong tussen de beide partijen. De twee componisten van ‘Blurred Lines’ moesten in eerste instantie 7,4 miljoen dollar aan de nabestaanden betalen, maar dat is nu wel teruggebracht naar 5 miljoen dollar.
Robin Thicke zal zelf uit zijn persoonlijke inkomsten 1.768.191,88 dollar (1,55 miljoen euro) moeten neertellen, Pharrell en zijn label zijn de familie van Gaye 357,630.96 dollar (zo’n 315.000 euro) verschuldigd. De slachtoffers hebben ook recht op rente ter waarde van een kleine tienduizend dollar. Vanaf nu zullen ze bovendien de helft van de nieuwe inkomsten voor ‘Blurred Lines’ ontvangen. Wetende dat het nummer tot nu toe al 14,6 miljoen euro opbracht, beseft iedereen dat ook die inkomsten nog sterker kunnen oplpen.
Precedent voor de toekomst
Dit laatste verdict omschrijft wel een stuk specifieker welke stukken uit de song als plagiaat gelden; de uitspraak uit 2015 sprak over een gekopieerd ‘gevoel’ van Gayes muziek. Dat leverde door het zogenaamde “chilling effect” al soortgelijke processen op voor Bruno Mars, Ed Sheeran, Mark Ronson, Madonna en Miley Cyrus.
Bron: Het Nieuwsblad 14-12-2018 (https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20181214_04034715)
Bericht door: BlackMonk op 19 december, 2018, 20:21:33
Hij is wellicht één van de beste gitaristen in the business, verkocht miljoenen platen met zijn jeugdgroepje, deelde het podium met de grootste monstres sacrés uit de rockwereld, is ondertussen zo rijk als de zee diep is en hij zelf is zo down to earth gebleven als een overjaarse mol.
(https://images.damusic.be/multiped/600/fdde724c41148f87db0cd0448092346981e8e467.jpg)(<klik!) (https://www.amazon.co.uk/dp/B07GR89ZJG)
We hebben het over Mark Knopfler, stichter van DIre Straits, vorige eeuw bigger than the galaxy en nu al ruim twintig jaar op zijn dooie gemak heel relaxte platen aan het maken die het midden houden tussen doordeweekse kronieken over ordinary people ergens in Northumberland en gezapige bedenkingen over de roerselen in zijn hart. Om over zijn steeds knappe soundtracks nog te zwijgen.
Mark Knopfler maakt gewoon graag muziek. Hij knutselt aan songs, vertelt een verhaal en trekt dan, als de tijd rijp is, de studio in en maakt een plaat. Nu heet die ‘Down The Road Wherever’, ondertussen zijn negende studioalbum, de soundtracks niet meegerekend. En laten we van meet af aan duidelijk zijn: heel erg verschilt deze niet van de acht vorige. Aan de andere kant: Mark Knopfler staat garant voor schitterend gespeelde songs die telkens weer ergens over gaan. Bovendien zijn ’s mans albums muzikaal voldoende gevarieerd, zij het nooit buiten de lijntjes gekleurd. Maar moet dat dan steeds ?
Toch is 'Down The Road Wherever' minder folky en Keltisch dan zijn vroegere werk. Bij momenten – Back On The Dance Floor is er zo één – hoor je Dire Straits doorklinken. Good On You Son past ook perfect in dat rijtje. Grote voorbeeld JJ Cale en superidool Bob Dylan zijn niet ver weg in de geslaagde reggae/bluescombinatie Nobody Does That, uitgebreide blazers inbegrepen. Die blazers zijn trouwens een nieuwigheidje dat Knopfler bij verschillende songs introduceert.
Ook op andere manieren verruimt hij de arrangementen en brengt hij de luisteraar daardoor van de ene sfeer in de andere. Een jazzy saxofoon knipoogt in When You Leave naar de standards die in een nightclub de bezoekers op de juiste temperatuur moeten brengen. Knopfler heeft een warme stem, maar hem tot een fenomenaal zanger uitroepen is toch te ver gaan. De handige (en ook nieuwe) oplossing : backgroundvocals, met een indrukwekkende Imelda May en de onverslijtbare Katie Kissoon in de vuurlijn.
In de categorie ballads hebben we een streepje gezet bij Driver’s Road, hier nog op een gewsone singer-songwritersplaat, maar eigenlijk een masterclass filmscore in dik vijf minuten.
‘Down The Road Wherever’ heeft een autobiografisch kantje. Het verhaal van zijn vader die van uit een hospitaal een Liverpoolsupporter You’ll Never Walk Alone op straat hoort zingen, is voor Knopfler een niet te missen aanzet om een stukje van die iconische song op onnavolgbare wijze te verwerken in Just A Boy From Home. Ook Matchstick Man is naar Knopflers eigen zeggen een snapshot van de jonge muzikant die eenzaam met zijn gitaar staat te liften naar huis, maar zich wel bewust is van de weg die hij in zijn leven moet volgen. Gelukkig maar!
Op ‘Down The Road Wherever’ rijgt Knopfler kraaltjes van songs als een rustig spelend kind aan elkaar tot een heuse krans van mooie songs. Het snoer is met aandacht en liefde gemaakt, zoals steeds; maar met meerdere kleurtjes, deze keer. Hij blijft een certitude en dat maakt van deze plaat een risicoloze maar desondanks aan te raden aankoop.
DaMusic 18-12-2018 (https://www.damusic.be/cd/mark-knopfler-down-the-road-wherever-6875.html)
Bericht door: BlackMonk op 29 december, 2018, 12:37:52
Op de eerste plaats van de Nederlandse hitparade staat deze week “Huts” van het rapperscollectief The Blockparty & Esko. Hitsucces in Vlaanderen zit er aan te komen want het nummer is vanaf nu Ultratip. De videoclip bij de hit is intussen 7 miljoen keer bekeken. Het is vooral die videoclip die wenkbrauwen doet fronsen. “Vrouwonvriendelijk en verontrustend”, zegt Eline Van Audenaarde van Shesaid.so.
n de clip bij “Huts” wordt getoond hoe nagenoeg naakte vrouwen worden meegesleept over de schouders van de rappers, hoe ze daarna met machinegeweren worden neergeschoten. In Nederland verwekte de clip amper deining. Van hun eigen rappers zijn de Nederlanders al veel gewoon. Sommige rellen geraakten ook de Belgische grens over, zoals de heisa rond uitspraken van rapper Boef of het succes van het bij kinderen populaire “Kind van de duivel” van Jebroer.
https://www.youtube.com/watch?V=GYk14hnua8k
"Gaat naar tieners, en nog jonger"
Shesaid.so is een internationaal netwerk van vrouwen in de muziek. De organisatie wil de belangen van vrouwen in de muziekindustrie verdedigen. Eline Van Audenaerde is vertegenwoordiger van de Belgische tak en was niet blij toen ze de clip onder ogen kreeg. “Als ik eerlijk ben, ik begrijp echt niet wat in deze clip gebeurt”, vertelt ze in “De wereld vandaag” op Radio 1. “Ik begrijp de straattaal niet en het concept niet. Waarschijnlijk ben ik het publiek niet voor dit nummer. Maar ik ben zeker dat de meeste fans dit ook nauwelijks begrijpen. En laten we er niet aan twijfelen: dit gaat naar tieners, en waarschijnlijk nog jonger. Hier zullen ze mee thuis komen komen van school. Het nummer circuleert trouwens ook bij ons al volop.”
"Huts a niffauw"
The Blockparty & Esko feat. Mouad Locos, JooeyAK, Young Ellens & Chivv –want zo heet de groep voluit- toont in de videoclip bij “Huts” ook bizarre en prettig gestoorde beelden, samen met allerlei aanstekelijke gebaren en danspassen. Maakt die context dan niet veel goed? “Nee, ik vind niet dat we dit gewoon moeten gaan vinden”, zegt Van Audenaerde. “Zelfs als het een parodie betreft, zelfs al is het hiphopcultuur. Trouwens de beelden uit deze clip gaan terug op een video, “Huts a niffauw” die vorig jaar al viraal ging. En die was behoorlijk schokerend, echt wel heel vrouwonvriendelijk. Ook de dieren worden niet goed behandeld. En dan zwijg ik nog over het geweld dat getoond wordt in de video. We moeten dit niet normaal vinden want het is verontrustend. Dit moet gewoon veranderen.”
“Huts” is vanaf deze week Ultratip in Vlaanderen, een etiket dat de Vlaamse hitparade Ultratop geeft aan de meest potentiële hit-in-wording. Het is nog afwachten of de omstreden clip ook op Vlaamse tv-zenders zal te zien zijn. En mochten de kinderen thuiskomen met de term "huts". Die is volkomen betekenisloos, zeggen de rappers. Gewoon een prettig stopwoord.
Bron: VRT 28-12-2018 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/12/28/omstreden-clip-van-rapperscollectief-hier-zullen-ze-mee-thuis-k/)
Bericht door: BlackMonk op 05 januari, 2019, 13:24:00
Frank Deboosere kennen we allemaal als weerman, maar in zijn vrije tijd componeert hij af en toe ook muziek, meer bepaald ambient. Samen met een aantal gelijkgezinde componisten heeft hij in beperkte oplage het album "Ambient nation 5" uitgebracht. "Het is niet de eerste keer dat ik dat doe, maar optreden met mijn muziek doe ik niet", verklaart Frank Deboosere tijdens zijn weerpraatje in "Spits" op Radio 2.
(https://www.lekkervanbijons.be/sites/default/files/styles/fullwidth_image/public/fullwidth_image/frank-deboosere.jpg)
Radiopresentator David Van Ootegem heeft in zijn programma "Spits" op Radio 2 een onderbelicht talent van weerman Frank Deboosere aangekaart tijdens het weerpraatje van Deboosere.
Van Ootegem draaide het nummer "Alfa 14" van Deboosere. "Alfa 14" is een ambientnummer dat verschenen is op het compilatiealbum "Ambient nation 5".
"Het is een luchtig niemendalletje David, maar ik hou me af en toe met muziek bezig. Ik heb het nummer gemaakt met synthesizers en mijn piano. De "14" in de titel "Alfa 14" verwijst naar het aantal mixen die ik gemaakt heb van het nummer. Het is de 14e mix van de song. In het verleden heb ik nog nummers gemaakt, maar optreden ga ik niet meteen doen", zegt Deboosere.
De weerman heeft in het nummer verschillende weerelementen verwerkt. "Muziek maken is iets waar behoorlijk veel tijd in kruipt", geeft Deboosere nog mee.
Frank Deboosere richtte in 1994 samen met tien andere mensen "Art for Ears" om elektronische muziek te promoten in België. Datzelfde jaar verscheen het eerste compilatiealbum "Ambient nation 1".
Bron: VRT.be 04-01-2019 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/01/04/frank-deboosere-over-zijn-ambientmuziek-luchtig-niemendalletje/)
Bericht door: BlackMonk op 09 januari, 2019, 18:50:48
Tien jaar geleden zorgde ze voor een van de opmerkelijkste tv-momenten ooit, toen ze tijdens haar eerste auditie voor "Britain’s got talent" miljoenen harten beroerde met haar versie van "I dreamed a dream". Susan Boyle werd hét schoolvoorbeeld van welke talentenshow dan ook. En ze kan het nog steeds. Dat bleek tijdens de eerste uitzending van "America’s got talent: the champions", waarin voormalige winnaars en finalisten uit diverse landen het tegen elkaar opnemen. Boyle kreeg namelijk opnieuw de 'golden buzzer' ingedrukt, waardoor ze rechtstreeks naar de finale mag.
(https://i2.wp.com/www.worshipmedia.ca/wp-content/uploads/2019/01/watch-susan-boyles-triumphant-return-to-americas-got-talent.jpg?fit=600%2C600&ssl=1)
Dit keer was het met een nummer van The Rolling Stones, "Wild horses", dat Boyle zowel kijkers, publiek als jury charmeerde. Jurylid Mel B drukte het als volgt uit: "Ik wil alleen maar zeggen dat het een absolute eer en een genot is om hier naar jou te zitten luisteren, naar die engelachtige stem van jou. Ik wil dan ook de vrouw zijn die jou geeft wat je verdient." En vervolgens drukte ze de 'golden buzzer' in.
Simon Cowell benadrukte nogmaals het feit dat haar succes erg belangrijk was als voorbeeld voor anderen, waar ook ter wereld: "Ik ben zo blij dat je hier bent. You’re the one!" "Jij bent wat deze show is", voegde Howie Mandell er onmiddellijk aan toe.
Boyle mag nu dus rechtstreeks naar de finale, voorzien op 18 februari, samen met komiek Preacher Lawson, die de meeste stemmen van de kijkers kreeg.
Intussen is het optreden van Boyle op één dag tijd al meer dan 3 miljoen keer bekeken op YouTube:
https://www.youtube.com/watch?V=wGhXkzb0cHM
Bron: VRT.be 09-01-2019 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/01/09/susan-boyle-doet-het-10-jaar-later-weer-golden-buzzer/)
Bericht door: BlackMonk op 20 januari, 2019, 10:40:01
Een samenwerking tussen Freddie Mercury, Elton John en Rod Stewart? Dat had waarschijnlijk parels van nummers opgeleverd. Volgens filmmaker Rudi Dolezal was het ook bijna zover: de drie sterren zouden ooit op een feestje afgesproken hebben om samen een supergroep op te starten.
(https://s2.glbimg.com/WZOmaAutZtuKkstIC3HJysPND4U=/smart/e.glbimg.com/og/ed/f/original/2019/01/18/elton_john_rod_stewart_freddie_mercury.jpg)
Delozal, die de videoclip van ‘These Are The Days Of Our Lives’ maakte voor Queen, was ooit uitgenodigd op een privéfeestje van Freddie Mercury. Ook Elton John en Rod Stewart waren aanwezig, vertelde hij aan de New York Post. “Ik herinner me dat ze samen gezellig aan het afgeven waren op andere artiesten, maar ze staken ook de draak met zichzelf. En toen kwam Rod op het idee om samen een groep op te richten, die ze dan ‘Nose, Teeth & Hair’ konden noemen.”
De potentiële groepsnaam getuigt van veel zelfrelativering: Rod Stewart heeft een grote neus, Elton kloeg altijd over zijn onhandelbare haardos en de tanden van Freddie zijn niet minder dan legendarisch.
Het is niet de eerste keer dat dit gerucht opduikt; Rod schreef er immers zelfs iets over in zijn autobiografie. “De band Queen heeft een tijdje een huis gehuurd in Bel Air”, stond er in het boek, “en Elton en ik brachten er een lange avond door met Freddie Mercury, een lieve en grappige man die ik echt bewonderde. We hebben toen de mogelijkheid van een supergroep besproken - het idee was dat we ons zouden kleden als de Beverley Sisters. Dit project is om de een of andere reden echter nooit van de grond gekomen, wat een groot verlies is voor de moderne muziek.” Dat kunnen wij alleen maar beamen.
(https://ichef.bbci.co.uk/news/624/cpsprodpb/C78B/production/_104338015_babs4_bbc.jpg)
De Beverley Sisters, een close harmony-meidentrio uit de jaren '50, droegen altijd dezelfde outfit.
Bron: Het Laatste Nieuws 19-01-2019 (https://www.hln.be/showbizz/muziek/freddie-mercury-elton-john-en-rod-stewart-wilden-ooit-een-supergroep-oprichten-genaamd-nose-teeth-hair~a3650087/)
Bericht door: BlackMonk op 25 januari, 2019, 21:48:23
(https://images2.persgroep.net/rcs/ictpeSHRzWNUWGExyx4_eunGvKA/diocontent/140225196/_fitwidth/763?appId=2dc96dd3f167e919913d808324cbfeb2&quality=0.8)
Een hyperactieve keyboardspeler met roze hoofdband én opzwepend deuntje verovert momenteel het internet. Van de USA tot in Japan duiken de beelden op van wat op een Amerikaanse ster uit de jaren tachtig lijkt. Maar het gaat om Mario Mathy, een Houthalenaar die 35 jaar geleden enkele instrumentale hits had in Vlaanderen. “Natuurlijk is dat filmpje compleet zot, maar je moest show verkopen in die tijd”, vertelt hij.
We spoelen even terug: Mario Vanhove wordt in de jaren tachtig ontdekt en ontpopt zich tot synthesizer virtuoos Mario Mathy. In Vlaanderen heeft hij enkele hits met Jumbo Sana, Liberty en Jumping Dance. Hij trekt eind jaren tachtig zélf de stekker uit en dan is het stil. Tot twee weken terug.
https://www.youtube.com/watch?v=GsmxJh6ITc0
Je nummer Jumping Dance wordt plots wereldwijd miljoenen keren bekeken, en dan vooral om je moves. Onwezenlijk?
“De reacties zijn inderdaad niet te geloven. Maar ik blijf er tegelijk heel rustig bij. Eerlijk, twee weken geleden zwierde Theo Vanhaeren van mijn ex-platenfirma samen met mijn vrouw Lindsey dat filmpje op het net. Ik wist er niets van af. Ik had die periode als Mario Mathy al lang afgesloten. Maar mijn vrouw die 23 jaar jonger is, was al langer nieuwsgierig naar mijn carrière van destijds. ‘Het staat online hé’, zeiden ze en ik was in het begin zelfs argwanend. En zie nu...”
De mensen vinden het hilarisch. Schaam jij je er dan voor?
“Ik besef héél goed dat mensen er vooral mee moeten lachen. Ik weet als geen ander dat dat filmpje compleet zot is. Maar dat was zo in die tijd. Ik weet nog goed hoe we die clip opnamen op het strand in Middelkerke. Het was één van de eerste videoclips in de Vlaamse muziekwereld. Beeld je in, midden jaren tachtig met instrumentale nummers afkomen. Vanuit commercieel oogpunt moest je daar wat show bij verkopen. Ik ging daar fel in op ja, ondanks dat ik van nature eerder verlegen ben.”
(https://images0.persgroep.net/rcs/qbZSWNC7mhXUPQnHqCRIY1Jq34c/diocontent/140225168/_fitwidth/763?appId=2dc96dd3f167e919913d808324cbfeb2&quality=0.8)
Jij verlegen?
“Ja echt. Op het podium kon ik die klik maken, maar eigenlijk was show maken niet mijn ding. Ik volgde muziekschool van kindsbeen af, en ben daar altijd héél hard in gesteund door mijn ouders. Maar na enkele jaren als Mario Mathy had ik er zelf genoeg van. Het ging niet snel genoeg voor mij, ik ben een ADHD’er en ben met veel dingen tegelijk bezig. Heb muziekwinkels en bloemenwinkels gehad, en jarenlang horeca gedaan.”
Het moet toch deugd doen, na al die tijd herontdekt worden?
“Aan de ene kant wel, maar momenteel ga ik net door één van de diepste momenten in mijn leven. Mijn vader is afgelopen zomer uit het leven gestapt, en ik ben er op uitgekomen. Geloof me, je wereld stort in. Mama stierf vier jaar geleden door ziekte en dat kon ik plaatsen. Papa was ook ziek, maar hij.. (stil). Het is bijzonder moeilijk, het verdriet dat ik te verwerken krijg overstijgt veel dingen. Pas op, door dat ik nu plots in een soort van mediastorm beland, heb ik ook heel wat afleiding.”
(https://images4.persgroep.net/rcs/JO5UPvCKTgCLoVXDfNk0nHxJlkg/diocontent/140226622/_fitwidth/763?appId=2dc96dd3f167e919913d808324cbfeb2&quality=0.8)
Straf eigenlijk hoe net op je donkerste momenten dit lichtpuntje verschijnt.
“Ja ergens wel. Ik heb ook héél veel aan mijn vrouw Lindsey en haar kindjes. Maar mijn pa en ik, we waren meer vrienden. Hij kocht mij als kind een drumstel toen we eigenlijk op weg waren naar de tandarts. Hij kon met de meest geweldige ideeën afkomen. Zo herinner ik me dat ik ooit als kind een aapje wilde. Hij kocht me die ook. Ik stak die in mijn boekentas, nam het mee naar school, kocht er een strandstoeltje voor om aan het zwembad te liggen. Mijn pa had lak aan de regels, aan veel dingen. Ik ben ook zo.”
Heb je spijt van hoe de dingen gelopen zijn?
“Mario Mathy was een hoofdstuk dat ik lang geleden al heb afgesloten. Spijt heb ik zeker niet. Het heeft me ook veel kansen geboden. Nadien heb ik nog jarenlang voor Casio en Korg op beurzen demonstraties gegeven. Op zo’n beurs jamde ik zelfs met Keith Richards de gitarist van The Rolling Stones. Hij vond toen ook al dat ik knettergekke dingen deed. Ik heb bijzonder veel gekregen.”
Speel je nog op de synthesizer, liefst met roze haarband?
“Ik draag soms wel een roze onderbroek (lacht). Ja, muziekspelen doe ik wél nog alle dagen. Mijn smaak gaat véél breder dan je op die filmpjes ziet hé. Ik heb een boon voor Oscar and the Wolf, maar geniet ook van Ennio Morricone, instrumentale filmmuziek waar ik veel uithaal. Als ik mij thuis achter het klavier zet aan de computer, neem ik mijn eigen nummers op. Maar vandaag is dat is veel meer het emotionele, rustige genre dat ik speel. Nummers die ik maak voor mezelf, niet om uit te brengen. Met muziek bezig zijn, is ook ontsnappen van de stress en spanning in je leven. ”
Als je de virale hit Jumping Dance opnieuw zou uitbrengen: het zou scoren denk ik!
“Ik ga dat zelf echt niet doen, maar ik hou niemand tegen om er een remix van te maken, of om het te coveren. Muzikale ambitie heb ik niet meer. Eerlijk, ik relativeer dit allemaal. Ik geniet wél als ik zie dat ze het zelfs in Japan, Polen en Amerika oppikken. Mensen contacteren mij, mensen die ik al heel lang niet meer gehoord had. En ook mijn vrouw kende dat hoofdstuk van mijn leven natuurlijk amper. Ze was zelfs nog niet eens geboren. Door er hard bij stil te staan, komen ook veel herinneringen terug.”
(https://images3.persgroep.net/rcs/49Zg0nGFT82aEtggzw76lHii63o/diocontent/140225126/_fitwidth/763?appId=2dc96dd3f167e919913d808324cbfeb2&quality=0.8)
Zoals je eerste optredens?
“Inderdaad. Begin jaren tachtig stond ik nog in het voorprogramma van The Dolly Dots. Ik moet een jaar of 16 geweest zijn. Mijn ouders waren mijn roadies. Pa heeft mij van dag één gestimuleerd, maar nooit gepusht. Ik zal ze beiden in elk geval heel dankbaar blijven. Ook dat besef ik vandaag nog meer dan ooit. Na de dood van mijn vader heb ik wel bijna alle spullen van hem verkocht. Ik kon dat niet meer, op een fiets rijden die ik ooit van hem kreeg. Misschien ben ik daar iets te radicaal in, maar ‘so what’. Dat is wie ik ben, en misschien wel mijn allergrootste geluk dat ik altijd heb kunnen doen wat ik zélf wilde.”
Bron: Het Laatste Nieuws 25-01-2019 (https://www.hln.be/regio/houthalen-helchteren/video-clip-van-synthesizer-held-mario-mathy-vanhove-gaat-na-35-jaar-wereldwijd-viraal-ik-relativeer-het-en-heb-die-periode-al-lang-afgesloten~a13cbdbf/)
Bericht door: BlackMonk op 23 februari, 2019, 08:29:18
(https://video-images.vice.com/articles/5a85aed1997c965dee5cea98/lede/1518711541753-1518611577380-E3R6A6.jpeg)
Waar hebben we het over?
Vinyl.
Wat is dat?
Grote, zwarte schijven waar muziek op staat. Ze worden gebruikt door je vader, dj’s die alleen disco draaien en mensen die geobsedeerd zijn met het vertellen van iedereen dat ze een enorme stapel vinyl hebben omdat het “gewoon zoveel beter klinkt!”
Is het biologisch afbreekbaar?
Nee.
Hoe erg is het probleem?
‘Vinyl’ is een afkorting van polyvinylchloride, oftewel PVC, een veelgebruikt polymeer dat je tegenkomt in alles van creditcards tot raamkozijnen. Het merendeel van nieuwe plastics wordt vervaardigd uit ruwe olie, al is er een klein deel dat nu gemaakt wordt van gerecycled plastic.
Wat is er precies mis mee?
“Als het aankomt op vinyl zijn de milieuproblemen gerelateerd aan alles waar energie bij wordt gebruikt,” vertelt Andie Stephens, associate director van Carbon Trust, een bedrijf dat koolstofgebruik monitort. “Dan moet je denken aan het uit de grond halen van ruwe olie, raffineren, het omvormen van die geraffineerde olie tot PVC en er vervolgens vinyl van maken. De zwarte kleur komt doordat er koolstofzwart aan toegevoegd wordt, dat is ook gemaakt van fossiele brandstoffen.
Vinyl wordt niet alleen gemaakt van dode dino’s, de productie ervan creëert ook problemen voor Moeder Aarde. “Dan moet je denken aan verpakkingen maken, waarvoor bomen gekapt worden, die tot pulp vervaardigd worden, kartonnen hoesjes maken van die pulp, het maken van inkt en die inkt gebruiken bij drukwerk,” voegt Stephens toe. “Dan heb je nog dingen als transport en logistiek voor al die tussenstappen, plus de koolstofuitstoot die komt kijken bij het afspelen van een plaat. En een klein beetje van alle studioapparatuur die gebruikt wordt bij het opnemen van de muziek.”
Oké! Voor je plezier naar vinyl luisteren is dus slecht!
Wat is de oplossing?
Ook al is PVC technisch gezien recyclebaar, moet je dat als consument niet doen. Als je het thuis in de bak gooit voor recyclebaar plastic, komt het op de vuilnisbelt terecht waar het jaren en jaren blijft liggen. De kartonnen hoezen kun je overigens wel prima recyclen.
“Vinyl is momenteel heel populair, dus je kunt proberen om je platen te verkopen of weggeven aan tweedehandswinkels,” zegt Stephens. “Er zijn ook veel mensen die van vinylplaten iets nieuws maken, van klokken tot bakjes die je voor de sier kunt neerzetten.”
Maar als je niet zo dol bent op klokken gemaakt van oude ABBA-platen – wat totaal te begrijpen is – en je denkt best te kunnen leven zonder het gekraak van een naald als je muziek luistert, is hier nog een goed idee: luister naar digitale muziek! Het klinkt letterlijk net zo goed als vinyl, neemt een fractie van de ruimte in en, zegt Stephens, die overstap zou jouw goede daad van de dag kunnen zijn.
“Er is onderzoek gedaan waarbij cd’s werden vergeleken met mp3’s. Daar kwam uit dat mp3’s voor een veel lagere uitstoot van koolstof zorgen dan een fysieke cd,” legt hij uit. “Dat komt omdat de emissies die bij fysieke cd’s komen kijken groter zijn dan de emissie van energie van datacentra en netwerken waar de mp3’s op staan en van af worden gedownload.”
Bedenk eventjes dat de uitstoot die gepaard gaat met vinyl veel groter is dan die van cd’s en je snapt dat je vinylobsessie jou tot een wandelende natuurramp maakt; een monster dat niets geeft om de toekomst van onze planeet. Maar wat als je het echt niet kunt laten om naar vinyl te luisteren? Wat als je vinyl moet blijven kopen omdat het ‘tastbaar’ is en ‘echt’, in tegenstelling tot mp3’s, die eigenlijk ook gewoon ‘echt’ zijn? Goh, dan kan je alsnog je steentje bijdragen.
“Een dj die wat voor het milieu wil doen kan proberen om geluidssystemen en lichtshows te maken die zo efficiënt mogelijk zijn en in een zuinige auto rijden,” zegt Stephens. “Ook wordt er voor de traditionele vinylproductie een techniek gebruikt met een aluminium plaat waarvoor de PVC verhit wordt in een pers om de plaat te maken. Maar er is ook een methode met spuitgieten die 65 procent minder energie gebruikt dan de conventionele methode.”
Kortom: als je professioneel vinyl drukt, denk er dan eens over om op die andere techniek over te stappen. Als je een dj bent en tourt, koop een Prius. Als je vinyl koopt om thuis naar te luisteren, stop daar dan mee.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op VICE NL.
Vice 16-02-2019 (https://www.vice.com/be/article/7x74pz/zo-slecht-is-je-vinylobsessie-voor-de-wereld)
Mijn commentaar: het is alleen een probleem als je je lp's wil weggooien. Wie doet dat nu?
Bericht door: BlackMonk op 27 februari, 2019, 18:54:15
De 17-jarige Billie Eilish (geboren in december 2001) werd in Brussel onthaald als de Paus op het Sint-Pietersplein. Letterlijk élk woord werd meegezongen, terwijl Eilish nog niet eens een langspeelplaat heeft uitgebracht. La Madeleine was dan ook in een paar seconden uitverkocht en duizenden hadden zich op de wachtlijst gezet. De nieuwe generatie heeft er duidelijk een alternatieve popster bij. Maar is de muziek de hype waard?
(https://images1.persgroep.net/rcs/ZH0qtwx4MlFK7Lwl5v73PFV5zuA/diocontent/142459691/_focus/0.47/0.49/_fill/642/386/?appId=f215d2ebdcdad4aa3dc78550c5970d02&quality=0.80)
De televisie maandagavond omstreeks 21.16 uur even pauze gezet omdat u dacht dat u in de verte iets – een wolf, misschien – had horen huilen? U pikte het oorverdovende gegil van de 1.500 tieners in La Madeleine op toen de Amerikaanse Billie Eilish het podium bestormde. In de zaal hing een decibelmeter: die tekende tússen de nummers hoger dan tijdens.
Billie Eilish maakt muziek met haar grote broer Finneas. Geen sterrenproducers, geen blitse features, geen doorzichtig marketingplan en geen vulgaire outfits of videoclips. Respectievelijk zijn ze 17 en 21. Ze namen Brussel moeiteloos in.
Billie droeg een veel te grote zwarte trui in La Madeleine. Ze stond tijdens opener ‘My Boy’ op de kop van de grote, lichtgevende spin die het volledige podium innam. Onder de linkse spinnenpoten zat de drummer, aan de rechterkant stond broer Finneas met een gitaar en keyboard. Eilish moest geen moeite doen om haar publiek op te zwepen, maar deed dat toch. Overdag zat ze nochtans in een rolstoel vanwege de pijn, maar ’s avonds sprong ze als een kangoeroe over het podium. Alles wat ze deed werd met applaus onthaald.
Allemaal goed en wel, maar wat met de muziek, vraagt u? Die klonk bijzonder eigentijds. Diepe bassen, enkele hoge nootjes, hier en daar een warme gitaar, stemvervormers, en, onmisbaar in 2019, het 808-geluid dat de ruggengraat van zowat elke trapsong vormt.
(https://images1.persgroep.net/rcs/otR_CyoW9TiPkxWmZLaHXAuXyqs/diocontent/142459702/_fitwidth/642/?appId=f215d2ebdcdad4aa3dc78550c5970d02&quality=0.90)
Het beklijvende ‘When I Was Older’ klonk als een nummer van Migos, maar dan vertraagd en uitgekleed. ‘Idontwannabeyou’, ‘Lovely’ en ‘Ocean Eyes’ waren slome, dromerige ballades à la Lana Del Rey. En voor ‘Bury A Friend’ – slechts drie weken oud en al luidkeels meegebruld – haalde Billie de mosterd bij Kanye West en zijn industriële hiphop vanop ‘Yeezus’. Om maar te zeggen: Billie Eilish maakt sterke songs, maar is nog steeds op zoek naar háár stem. Het niveauverschil tussen haar jonge single ‘When The Party’s Over’ en ‘Hostage’ of ‘Six Feet Under’ uit 2017 was dan ook groot. Door de hype zou je bijna vergeten dat ze nog maar 17 is, al is dat net de reden waarom de hype zo groot is.
Laat het wél duidelijk zijn: Billie Eilish is een natuurtalent. Ze zong feilloos met haar zwoele, doorleefde stem. Ze nam tijdens ‘Party Favor’ een ukelele in de hand en bracht vervolgens een kampvuurliedje met een trapbeat: cool! ‘Bellyache’ was een dromerige popsong met een warme akoestische gitaar gezongen vanuit het standpunt een seriemoordenaar. Ze was rechttoe rechtaan in haar lyrics: eerlijk, ontwapenend en grappig. Van ‘I lost myself again, but I remember you’ tot ‘I’ll call the cops/ If you don’t stop/ I’ll call your dad’. Toen ze een meisje zag flauwvallen in de voorste rijen was zij de eerste die ingreep. ‘Help him, bro!’ riep ze naar de security. Eén keer waren zelfs wíj van ons melk: tijdens ‘When The Party’s Over’, een krachtig popliedje waarin Billie Eilish uitzonderlijk veel deed met stilte. Toen ze tijdens afsluiter ‘Copycat’ vernam dat een van haar elektronische apparaatjes kaduuk was, ging ze onverstoord verder: ‘De muziek zal op niets trekken, maar als jullie luid genoeg met mij meezingen, wat maakt het dan uit?’ Niets, zo bleek.
“Mijn dochters leren wie ze zijn door te luisteren naar Billie Eilish”, vertelde Dave Grohl, de man die zo’n dertig jaar geleden met Kurt Cobain en Krist Novoselic muziek maakte die iets heel gelijkaardig betekende voor tieners destijds. Tijdens de puberteit betekent muziek namelijk nét dat tikkeltje meer – ik ken bepaalde nummers van Blink 182 en Green Day na al die jaren nog steeds vanbuiten – omdat het een houvast biedt tijdens een periode waarin je onzeker bent over alles, bovenal jezelf. En Billie Eilish biedt net dat: ze is een fonkelend voorbeeld van een tiener die niet bang is om zichzelf te zijn, angsten en onzekerheden inbegrepen. Teenage angst anno 2019. Ga dat luisteren (debuutplaat uit op 29 maart), ga dat zien (Pukkelpop 2019).
Bron: De Morgen 26-02-2019 (https://www.demorgen.be/muziek/billie-eilish-de-hype-waard-ze-is-een-natuurtalent-zo-bewijst-ze-in-la-madeleine-b004cc82/)
Bericht door: BlackMonk op 26 maart, 2019, 21:36:52
Verstokte Pink Floyd-fans zullen even moeten slikken, of ze zullen het niet begrijpen wat Waters nu weer aan het doen is. Zijn opera Ça Ira viel in 2005 tenslotte ook niet heel lekker bij Pink Floyd-fans. Wat hij op The Soldier’s Tale biedt is een Engelstalige bewerking van L’Histoire du Soldat, het van oorsprong multimediale (toneel, muziek, dans) werk dat Igor Stravinsky rond de EErste Wereldoorlog schreef. Waar dat is geschreven om uitgevoerd te worden door een spreker, twee acteurs en een klein kamerensemble van zeven instrumentalisten (en een danseres voor het visuele aspect), is het hier Waters die het hele stuk solo uitvoert.
(https://s.s-bol.com/imgbase0/imagebase3/large/FC/0/5/3/8/9200000095948350.jpg)
Tenminste, het vocale gedeelte. Waters is de verteller en neemt ook alle andere stemmen voor zijn rekening. Dit werk is hierdoor in essentie een hoorspel geworden en vertelt het verhaal een soldaat genaamd Joseph die een deal met de duivel maakt. Hij ruilt zijn viool voor een boek volg geld, goud en een voorspeling van de toekomst. De duivel vraagt hem nog wel even mee te komen om hem te leren spelen. De soldaat denkt drie dagen weg te zijn geweest, maar bij terugkomst blijken er jaren verstreken. Zijn moeder is bang voor hem, zijn verloofde is met een ander getrouwd en heeft kinderen… hij is rijk, maar heeft helemaal niets meer. Dit is ruwweg het verhaal van de eerste veertien tracks op het album. Waters blijkt een begenadigd hoorspelacteur. Als ‘de verteller’ praat hij ritmisch en vloeiend de scènes aan elkaar en duidt hij de gebeurtenissen. Als hij in karakter de soldaat, de duivel of de andere in het stuk opduikende personen speelt, geeft hij hen steeds en heel eigen, andere stem. Waardoor je geboeid blijft luisteren.
Dit album is in december 2014 min of meer live opgenomen door Waters met een zevental klassieke musici in de Bridgehampton Presbyterian Church. Hoewel er ongetwijfeld enkele edits zijn gemaakt en meerdere takes zijn opgenomen, heeft dit album wel een ‘live’ gevoel Je hebt het idee alsof het ter plekke wordt uitgevoerd. Het is Waters stem die je bij de les houdt, zeker in het tweede deel als de soldaat de duivel te slim af wil zijn om enerzijds zijn leven weer terug te krijgen en anderzijds een prinses te redden. Tijdens de vertelling van het kaartspel dat door de soldaat en de duivel wordt gespeeld, zit je op het puntje van je stoel. Muzikaal laveert het werk behendig tussen klassiek en jazz door, waarbij het nooit écht jazz wordt, maar wel eigenlijk te jazzy is voor een puur klassiek label. Doet er verder ook niet toe, want in feite is dit vooral een ‘spoken word’ release. Hou daar rekening mee als je dit werkstuk aanschaft. Wie een pop/rock-album verwacht, komt heel bedrogen uit. Neemt niet weg dat als je jezelf hiervoor open stelt, The Soldier’s Tale wel heel leuk is om een keer te horen. Zeker nu het ’s avonds vroeg donker is, luistert het fijn weg bij een knapperend haardvuurtje. Waters blijkt een meesterverteller. Het is echter ook een album dat je – hoe goed het ook gedaan is – niet heel vaak nog eens op zal zetten.
Roger Waters – Igor Stravinsky’s The Soldier’s Tale
https://www.youtube.com/watch?V=uTVuZpqDVA0
The Soldier’s March
Slogging Homeword…
Airs By A Stream
As You Can Hear…
The Soldier’s March (Reprise)
Eventually, Joseph Reaches His Home Village…
Pastorale
The Soldier, Disconsolate…
Pastorale (Reprise)
The Soldier, Slowly Coming Back To Himself…
Airs By A Stream (Reprise) : To Stretch Out On The Grass…
Hey Satan, You Bastard…
Airs By A Stream (2nd Reprise)
Naught To Be Gained Here…
The Soldier’s March (2nd Reprise): Down A Hot And Dusty Track…
He Doesn’t Even Know Himself…
The Soldier’s March (3rd Reprise): Will He Take The Road To Home…
He Doesn’t Have A Home Anymore…
The Royal March
So, All Was Arranged…
Later That Night…
The Little Concert: Light Floods The Eastern Sky…
The Soldier, With A Confident Air…
Three Dances: Tango (Part 1)
Three Dances: Tango (Part 2)
Three Dances: Waltz & Ragtime
So, First A Tango…
The Devil’s Dance
The Devil, Confused…
The Little Chorale
The Devil Recovers Some Of His Wits…
The Devil’s Song: Alright! You’ll Be Safe At Home…
Hm, A Fair Warning…
Grand Chorale (Part 1)
Spring, Summer, Autumn…
Grand Chorale (Part 2)
Steady Now…
Grand Chorale (Part 3)
Steady, Just Smell The Flowers…
Grand Chorale (Part 4)
Now I Have Everything…
Grand Chorale (Part 5)
The Princess, All Excited…
Grand Chorale (Part 6)
And So, Off They Go…
Triumphal March Of The Devil
Bron: Written In Music, 4 december 2018 (http://www.writteninmusic.com/klassiek/roger-waters-igor-stravinsky-s-the-soldier-s-tale/)
Bericht door: BlackMonk op 08 april, 2019, 09:33:28
Ze werd wereldberoemd met The Star Sisters die begin jaren 80 een hit scoorden met "Stars on 45", tot ver buiten de Europese grenzen. In Nederland en België had groepslid Patricia Paay toen al een aantal Engelstalige hits achter haar naam staan, zoals "Who’s that lady with my man" en "Livin’ without you". Maar zeker even populair hier was haar eerste hit, het Nederlandstalige nummer "Je bent niet hip". Maar dat succes smaakte minder goed voor Paay, die vandaag 70 wordt.
(https://images.vrt.be/width1280/2019/04/05/1f0d41ab-5785-11e9-abcc-02b7b76bf47f.png)
Ook nu nog is "Je bent niet hip" een makkelijk in het oor liggende meezinger met de alom gekende tekst, zoals "Je bent niet hip, je bent niet vlot. Je ouwe fiets die is altijd kapot. Je bent niet rijk, je bent niet knap. Je drinkt geen bier maar tomatensap." En: “Het was op een dag in maart. Jij kwam, jij zag en overwon." Het werd in Nederland in september 1967 alvast een top 10-hit en een radiohit in Vlaanderen. Maar de toen 18-jarige Paay was minder geamuseerd door het succes en had een ander idee van de muziek die ze wilde maken.
Patricia Paay: "Mijn vader had een eigen bigband. Na schooltijd zat ik op de stoep te luisteren als hij repeteerde. Toen een keer een zangeres was uitgevallen en er toch gespeeld moest worden, zei ik: "Papa, zal ik een stukje doen?" "Dat is goed, maar je moet morgen wel naar school." Ik vond het enig! Ik mocht een paar uur zingen." (NRC, februari 2002)
"Willem Duys (muziekproducent en tv-presentator, nvdr) en Lou van Rees (impresario, nvdr) hadden van me gehoord: "Dat moet je zien! Een meisje, een klein ding, maar ze zingt en ze speelt vibrafoon." Zonder dat ik ervan wist vroegen ze aan mijn vader: "Mogen we jouw dochter beroemd maken?" Ik kreeg een platencontract en dacht: "Ha, nou ga ik echt goeie muziek maken.""
"Ik wilde Ella Fitzgerald zijn. Zo zuiver, zo lekker, zo mooi. Maar ze hadden Rita Reys al." (Boek "La Paay" van Bert van der Veer, mei 2013)
"Als allereerste liedje mocht ik een 'beat'-song opnemen: "No one can love you like I do", en in 1966 werd ik gelanceerd als 'het beatzangeresje Patricia'. Maar het plaatje sloeg niet aan. EMI zei: "We willen toch Nederlands. We hebben een leuk liedje. Het heet "Je bent niet hip."" "Moet dat nou?" zei ik.”
"Ik zei: "Ik zing het een keer door, dan ga ik naar huis. Ik vind er niks aan." Het stond er zo op. Toen kwam Pierre Kartner (beter bekend als Vader Abraham, nvdr) binnen: "Leuk liedje is dat! Maar het heeft nog een tikje nodig." En toen tikte hij met een stokje op een colaflesje er nog wat bij. Dat hoor je ook op het plaatje: "Je bent niet hip (tik) je bent niet knap (tik) je drinkt geen bier maar tomatensap." Het werd een knaller van een hit. Ik vond het vreselijk. Nachtmerries had ik ervan."
"Ja, Pierre hoorde het nummer in de studio, en zei: "Er moet nog een tikje in." En toen pakte hij een colaflesje en zei tegen de geluidsman: "Geef me even tijd om wat te spelen." Dat tikje maakte het wat vrolijker, door dat tikje is het misschien wel zo'n grote hit geworden."
"Tot in de eeuwigheid hield hij vol dat het nummer dankzij hem een hit was geworden. Ik dacht: "Daar ben ik lekker mee.""
"Toen dacht ik: "Dit zal me nooit meer overkomen. Ik doe het voortaan alleen maar zoals ik het voel.""
De grote internationale doorbraak kwam er met The Star Sisters, waar Paay samen met haar zus Yvonne Keely en Sylvana van Veen medleys van 'oude sterren' als de Andrew Sisters en The Beatles de hitparades inzong. Ook volgde nog een solohit met "Tomorrow", de titelsong uit de musical "Annie".
Ondanks deze successen zal "Je bent niet hip" toch op het cv van Paay, die vandaag dus 70 kaarsjes mag uitblazen, blijven schitteren:
https://www.youtube.be/watch?V=aRWjwbJ81ec
Bron: VRT.be 05-04-2019 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/04/05/ik-vond-je-bent-niet-hip-vreselijk-nachtmerries-had-ik-ervan/)
Bericht door: BlackMonk op 09 april, 2019, 18:54:00
De Vlaamse zanger Paul Severs (70) is overleden. Dat meldt zijn zoon Christophe op Facebook. Severs is bekend van hits als “Ik ben verliefd op jou” en “Zeg 'ns meisje”. Hij was meer dan 50 jaar actief in de Vlaamse showbizz. Sinds 12 maart lag hij in het ziekenhuis na een hartaanval.
"Vandaag, dinsdag 9 april, is mijn vader, grootvader van Eline en Maxim, broer van 6, eeuwige teamgenoot en enige liefde van mijn moeder heengegaan." Met die woorden maakt Christophe Severs om 16.43 uur vanavond op Facebook het nieuws van de dood van zijn vader Paul Severs bekend.
Paul Severs boekt als tiener zijn eerste successen bij de groep The Criminals, een lokaal orkestje in Halle waar hij de leadzanger wordt. Zijn grote voorbeelden zijn The Shadows, Cliff Richard en Buddy Holly. De groep krijgt steun van broeder Pax van de paterskerk in Halle. Hij stelt een repetitielokaal ter beschikking en treedt op als hun manager.
Op aanraden van broeder Pax gaan ze auditie doen bij muziekproducer Jean Kluger. Die ziet wel iets in de jonge leadzanger van de groep en wil met hem verder gaan in het Nederlands. In 1966 brengen Paul Severs en The Criminals een eerste single uit, "Geen wonder dat ik ween". De zanger is dan 18 jaar oud en heeft het nummer zelf gecomponeerd. Aanvankelijk breekt het geen potten.
Een paar jaar later gaat Severs in zee met producer en impresario Sylvain Tack die voor hem de platenfirma Start opricht (later Gnome). Er komen singles uit, zoals "Catharina", "Jenny my girl" en "Hey baby".
In 1970 volgt de grote doorbraak met het nummer “Ik ben verliefd op jou”. Met 120.000 verkochte exemplaren wordt het zijn grootste hit. Het lied heeft ook succes in het buitenland met de Engelstalige versie van Octopus, met Paul Michiels, en de Franstalige versie van Crazy Horse. In 2009 wordt “Ik ben verliefd op jou” opgenomen in de Eregalerij van de Vlaamse Muziek van Radio 2.
Dankzij de vrije radio Mi Amigo volgen de hits elkaar snel op, zoals "Irina", "Vaarwel en tot weerziens" en "Liefste meisje". Een tijd wordt hij, samen met Willy Sommers, beschouwd als de mogelijke opvolger van Will Tura. De single “Geen wonder dat ik ween” wordt opnieuw uitgebracht en scoort nu wel in de hitlijsten. Met het katholieke koor Eigentijdse Jeugd gaat hij even de religieuze toer op. Het nummer "Ieder mens" is dan vaak te horen in alternatieve misvieringen.
In 1973 trouwt Paul Severs met zijn jeugdvriendin Paulette. Hij is dan zo'n vedette dat het huwelijk op tv komt. Tijdens de plechtigheid zingt hij live “Ik heb je lief”, een nummer dat hij speciaal voor Paulette geschreven heeft.
Halverwege de jaren 70 neemt zijn populariteit wat af, maar hij blijft singles uitbrengen en optreden. Zijn fans blijven hem trouw. In 1980 weet hij een nieuw platencontract te versieren bij Johnny Hoes, maar pas in de jaren 90 krijgt zijn carrière een tweede adem. Dankzij de komst van VTM en “Tien om te zien” krijgt de Vlaamse muziek opnieuw een breed forum. Severs scoort in 1991 opnieuw een hit met “Zeg ‘ns meisje” en een jaar later met “Oh little darling”. Hij bouwt ook een succesvolle carrière uit in Wallonië, waar de Franstalige versie van “Zeg ‘ns meisje”, getiteld “Toutes les filles”, een nummer-1 hit wordt.
In 2015 viert Paul Severs zijn 50-jarig jubileum als artiest. Aan zijn pensioen denkt hij nog niet. Hij blijft optreden en brengt het album “Een avond met Paul Severs” uit, dat zijn laatste zal worden.
Op 12 maart 2019 krijgt hij een hartaanval tijdens een fietstocht. Hij wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Alle optredens worden afgezegd. De dokters houden hem eerst in een kunstmatige coma. Nadat hij is ontwaakt, gaat zijn situatie op en af. Hij glijdt nog twee keer in coma. Gisteren omschrijft zijn zoon de situatie als uitzichtloos. Een dag later komt het bericht dat hij overleden is.
Bron: VRT Nieuws 9/4/2019 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/Obits/paul-severs-overleden/)
Bericht door: rovara op 09 april, 2019, 19:43:48
70 jaar is precies geen gezond jaar . :)
Bericht door: BlackMonk op 10 mei, 2019, 08:21:42
Roger Daltrey heeft laten weten dat één van de klassiekers uit de rockgeschiedenis een orkestrale heruitgave krijgt ter gelegenheid van het vijftigjarige jubileum van de plaat.
(https://images.damusic.be/multiped/600/b47c5e066a9ed93417de01501d57affa6cabedb2.jpg)
Het betreft een dubbel live album dat op 14 juni zal verschijnen. De opnames ervan gebeurden tijdens de tournee die Daltrey in 2018 door de VS deed. David Campbell zorgde voor de nieuwe orkestratie, terwijl Daltrey het geheel samen met Keith Levenson producete.
Daltrey legde het als volgt uit in een verklaring: "Pete's [Townshend] music is particularly suited to being embellished by the sounds that an orchestra can add to the band. ‘Tommy’ can mean whatever you want it to mean, I use the characters in it as metaphors for parts of the human condition, so it's a kind of a story of the human spirit. Even though it is fifty years on, I approach it as though I'm singing it for the first time."
Hieronder krijg je een voorproefje.
https://youtu.be/buS54EvHN0s
Bron: DaMusic 09-05-2019 (https://damusic.be/telex/tommy-krijgt-orkestrale-versie-9306.html)
Bericht door: BlackMonk op 24 mei, 2019, 01:51:14
Someone tried to vandalise the database by deleting about 76k entries. I restored those entries and have temporarily disabled the delete and edit functions to prevent further damage. In foresight I have implemented those functions in a non-destructive manner. Nothing is actually deleted but just flagged as such. Edits just create a new copy of an entry but leave the previous version intact.
This incident makes me think about introducing user accounts where users can only edit or delete their own entries. Maybe I will keep it simple by letting every album be created with some kind of password that the user can define when uploading the log. This way they can edit or delete their entries but not others. There have been other deletions in the past, mostly by people who think that vinyl, MP3 or self-improved versions of albums should not be there. I will address this issue in an upcoming FAQ at some time in the future.
I deliberately designed this project as a community project with wiki-like user privileges (everyone can do everything). I'm not a company, I (a single person) run this project in my free time and it is not my top priority in real life. This is why I don't respond to e-mails in most cases and why I don't introduce updates often. But I care about this project nonetheless and see that it is important to people. Major issues are always addressed at some point.
http://dr.loudness-war.info/
Ik mag hopen dat degene die dit deed vele eeuwen lang mag branden in de hel!
Bericht door: missionman op 24 mei, 2019, 08:12:03
Ik mag hopen dat degene die dit deed vele eeuwen lang mag branden in de hel!
[/quote]
Amen. >:D
Maar serieus, inderdaad schandalig dat iemand zo'n mooi project schade wil toebrengen.
Bericht door: BlackMonk op 12 juni, 2019, 12:22:03
Een brand bij Universal Studios Hollywood in 2008 heeft vermoedelijk veel meer schade aangericht dan aanvankelijk werd aangekondigd. Tot voor kort werd gedacht dat de brand enkel een videokluis met “wat oude kopijen” in de as had gelegd. Volgens een onderzoek van New York Times Magazine gingen echter ook zo’n half miljoen audio-opnames in vlammen op. De krant spreekt van “de grootste ramp in de geschiedenis van de hedendaagse muziekindustrie”.
(https://imgur.com/OlZkNfM.png)
Toen het nieuws van de brand elf jaar geleden voor het eerst werd openbaar gemaakt, deelde Universal mee dat onder andere de attractie ‘King Kong’ getroffen werd, alsook oude werken, waaronder die van bekende muzikanten uit de jaren 1940 die in de kluis opgeslagen lagen. Het nieuws over de brand ging al snel de wereld rond. Daarbij werd vooral gefocust op de verloren video-opnames.
Universal deelde destijds mee dat “er in geen geval materiaal vernield was waarvan slechts één exemplaar bestond”. In een vertrouwelijk rapport uit 2009 schatte de Universal Music Group echter dat er in totaal zo’n 500.000 songs verloren gingen.
De omvang van de catastrofe is niet te overzien, stelt New York Times Magazine, dat de zaak nu helemaal uitspitte. er was immers geen omvangrijke inventaris van alles wat zich in de kluis bevond, welke muziek er op elke tape of harde schijf stond of welke soort van master elke opname precies was.
Topartiesten
Het zou onder andere gaan om masteropnames - originele opnames waarvan alle andere kopijen afstammen - van Billie Holiday, Louis Armstrong, Duke Ellington, Al Jolson, Bing Crosby, Ella Fitzgerald en Judy Garland, zo schrijft de Times. Vermoedelijk zijn daar ook enkele vroege opnames van Aretha Franklin bij. Ook masters van Buddy Holly en John Coltrane werden verzwolgen door de vlammenzee, net als hits ‘Rock Around the Clock’ van Bill Haley & His Comets, ‘At Last’ van Etta James en ‘Louie, Louie’ van The Kingsmen.
Maar de lijst is nog veel langer. Ook masteropnames van onder andere Ray Charles, Neil Diamond, Sonny en Cher, Joni Mitchell, Cat Stevens, Elton John, Eric Clapton, Jimmy Buffett, the Eagles, Aerosmith, Tom Petty and the Heartbreakers, the Police, Sting, R.E.M., Janet Jackson, Guns N’ Roses, Mary J. Blige, No Doubt, Nine Inch Nails, Snoop Dogg, Nirvana, Beck, Sheryl Crow, Tupac Shakur, Eminem en 50 Cent werden getroffen. Het gaat daarbij ook om opnames die nooit werden gepubliceerd.
Daarnaast gingen ook masters verloren van artiesten die nu grotendeels vergeten zijn. Tienduizenden gospel-, blues-, jazz-, country-, soul-, disco-, pop-, klassieke, komedie- en spoken word-opnames zijn mogelijk herleid tot niets meer dan een schriftelijke notering in discografieën.
Gasbranders
Het vuur brak uit op 1 juni 2008 in de vroege uurtjes, nadat onderhoudsmedewerkers gasbranders hadden gebruikt om een dak te herstellen van een gebouw in New England Street, een set die werd gebruikt als achtergrond voor tal van films en tv-series. Toen de medewerkers vertrokken waren, ontstond het vuur, dat de videokluis bereikte, waar niet alleen video-opnames en filmrollen, maar ook duizenden masteropnames bewaard werden.
Project Phoenix
In oktober 2008 begon Universal Music Group (UMG) met Project Phoenix: dat moest duplicaten vinden van de verloren gegane masters. De kopijen zouden gedigitaliseerd worden om het verloren archief weer samen te stellen, zij het dan met wat inferieure geluidskwaliteit. UMG snorde twee jaar lang wereldwijd veiligheidskopieën en andere duplicaten op. Het gerecupereerde materiaal werd vervolgens opgeslagen op twee plaatsen: een ondergrondse kluis in Boyers, Philadelphia en in een wolkenkrabber in Hollywood. Volgens Randy Aronson, die destijds verantwoordelijk was voor het muziekarchief in de afgebrande kluis, kon daarmee ongeveer een vijfde van het verloren materiaal teruggewonnen worden.
Bron: Het Laatste Nieuws 12-06-2019 (https://www.hln.be/showbizz/muziek/-meer-dan-half-miljoen-audio-opnames-van-legendarische-muzikanten-gingen-in-vlammen-op~a622a7a4a/)
Bericht door: rovara op 17 juni, 2019, 12:14:12
(https://www.mupload.nl/img/7420uuf3gxy.jpg)
(Mod Edit: afmeting afbeelding aangepast)
Bericht door: BlackMonk op 24 juni, 2019, 08:47:06
Zijn creatieve en commerciële piekjaren zijn al een poosje voorbij. Niettemin slaagt Mark Knopfler er met de vingers in de neus nog altijd in het Sportpaleis te vullen. Twee uur lang slofte de ‘Sultan of Swing’ door zijn rijke repertoire. En moesten wij ons inspannen om niet in te dutten.
(https://images0.persgroep.net/rcs/Obn69coswKhY-TXkmnwBNaF5eio/diocontent/151023370/_fitwidth/763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8)
Wie een kaartje voor een concert van Mark Knopfler koopt, scoort dezer dagen niet hoog op de hipstermeter. ‘Bezadigd’ is zowat het eerste woord dat door je hoofd flitst, wanneer iemand ’s mans naam laat vallen. Toch kunnen we best een aantal redenen verzinnen waarom de inmiddels 69-jarige Schot nog altijd cool is. Zo ontwikkelde hij (en dat in het punkjaar 1977!) een unieke gitaarsound die je ook vandaag nog vanaf de eerste noot herkent. Bovendien werd hij door niemand minder dan Bob Dylan verzocht een snaartje te plukken op diens platen Slow Train Coming en Infidels en perste hij met ‘Romeo and Juliet’ een absolute wereldsong uit zijn pen. Petje af dus. Gemakshalve vergeten we dan nog dat zijn groep Dire Straits tegen de vroege nineties een van de populairste combo’s ter wereld was geworden en wereldwijd de kassa’s dermate luid deed rinkelen dat menigeen er een gehoorafwijking aan overhield. Toen het hem allemaal een beetje te groot werd, trok de man doodleuk de stekker uit de machine. Want hey, muziek maken moest ook nog leuk blijven.
(https://images4.persgroep.net/rcs/ZJjJ9JTXo_E_4BmI-sSS9Dd9klU/diocontent/151023373/_fitwidth/763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8)
De meeste liedjes die Mark Knopfler in Antwerpen uit zijn mouw schudde, had hij makkelijk met een vijfmansband kunnen spelen. Toch sleept de artiest tijdens zijn huidige tournee dubbel zoveel muzikanten achter zich aan. Wie een slordige 120 miljoen platen heeft verkocht, hoeft nu eenmaal niet op een stuiver te kijken en kan precies doen wat hem zint. Niemand zou het Knopfler dus kwalijk nemen mocht hij de rest van zijn dagen doorbrengen met kleurenwiezen, salondansen, truien breien of potten bakken. “Ik heb inderdaad al overwogen met pensioen te gaan”, vertelde hij in het Sportpaleis. “Maar ik speel zo graag. Misschien moet ik dus maar doorgaan tot ik omval, zoals een oude boom.” In Antwerpen stond hij nog rechtop, maar aan het aantal dode takken te oordelen, was er wel al flink wat snoeiwerk aan.
Knopfler treedt tegenwoordig op voor een zittend publiek en oogt veeleer als een apotheker of een boekhandelaar dan als een rockster. Zijn set, wars van visuele snufjes, was een keurige dwarsdoorsnede van zijn solowerk, zijn vele filmsoundtracks en zijn dagen bij Dire Straits. Al bij al hield hij zijn snaaracrobatiek beperkt: het gaat de muzikant meer om de noden van de song dan om het etaleren van zijn technisch kunnen. “Zelf heb ik slechts één instrument onder de knie, maar mijn begeleiders beheersen er samen zo’n achtenveertig”, sprak hij bescheiden. Door die uitgebreide line-up, met twee klavierspelers, twee toeters, een drummer, een percussionist en occasionele bijdragen op bouzouki, cavanquinho, fluit, viool, doedelzak en pedalsteel, deed het groepsgeluid vaak orkestraal aan, al wisten Knopfler en zijn gezellen de nummers tegelijk ‘klein’ te houden.
De avond begon met ‘Why Aye Man’ – denk aan J.J. Cale op de Keltische toer – en ‘Corned Beef City’, een stuwende rocker uit een blikje. Knopfler liet voor iedere song een andere gitaar aanrukken en kneep er mooie, ronde tonen uit. Toch klonk hij een beetje vermoeid en bewoog hij zich opvallend houterig over het podium. De man, een gewezen journalist, blijft weliswaar een prima verteller, maar een grote zanger is hij nooit geweest. Wat zich vroeger nog als Sprechgesang liet omschrijven, hield nu vooral het midden tussen brommen en mompelen. In ‘Sailing to Philadelphia’ leek Knopfler op zijn pantoffels voorbij te schuifelen. Sommige songs wogen zelfs zo licht dat het minste briesje ze weg dreigde te blazen.
Zijn vorig jaar verschenen, negende soloplaat Down the Road Wherever, kwam slechts tweemaal aan bod: in ‘My Bacon Roll’ (of ‘Ene me hesp’, zoals het Leuvense blueswonder Big Bill de plaatselijke snackbaruitbater zou hebben toegeroepen) verwarde Knopfler lethargisch met ontspannen, maar het autobiografische, vrij sober gehouden ‘Matchstick Man’ kwam beter uit de verf. Het werd voorafgegaan door een verhaal waarin Knopfler als zestienjarige met een flutband op kerstavond in Penzance, Cornwall moest spelen en hij de volgende ochtend besloot met gitaar en rugzak naar huis in Newcastle te liften, een traject van… 800 kilometer. En natuurlijk kwam hij halverwege vast te zitten in de sneeuw. “Op zo’n moment vraag je je af: is dít wat ik wil doen met mijn leven?”
Knopfler verwees afwisselend naar de Britse music hall-traditie (‘Heart Full of Holes’), Ierse pubs (‘Done With Bonaparte’) en Latijns-Amerikaanse swamps en savannes (‘Postcards From Paraguay’), maar het publiek was vooral verguld met songs uit de Dire Straits-periode. ‘Once Upon A Time in the West’, met nadrukkelijke verwijzingen naar Ennio Morricone, was nochtans geen toonbeeld van bevlogenheid. ‘Ambtenarenrock’, noteerden we in ons boekje. Gelukkig diepte Mark Knopfler vervolgens zijn dobro op met het oog op ‘Romeo and Juliet’: iets te traag gespeeld, iets te veel geneuzel, maar als song niet kapot te krijgen en elegant uitgeleide gedaan door de saxofonist.
https://www.youtube.com/watch?v=vyI9flHHT2Q
Toch drongen de fans pas echt naar voren tijdens de tussen folk en blues balancerende afsluiter ‘Speedway to Nazareth’.
https://www.youtube.com/watch?v=QYtU1GfqjZ0
De bissen waren voorbehouden aan de plaat Brothers in Arms, het populairste werkstuk van Dire Straits, dat door dertig miljoen huishoudens werd geadopteerd. Eerder had het tussen bebop en bossanova zwalkende ‘His Latest Trick’ al de blazers in de schijnwerpers gezet, maar de bij Elmore James betrokken blueslicks van het ironische ‘Money For Nothing’, lokten pas écht euforische kreetjes uit. Ook in het titelnummer van de plaat, de laatste woorden van een stervende soldaat op een slagveld, bewees Knopfler dat hij zijn kunstjes op de snaren nog niet had verleerd. Uiteindelijk trok hij een streep onder de avond met het instrumentale thema uit de film Local Hero. Of de aanwezigen waar voor hun geld kregen? Bij Test-Aankoop zijn ze er nog niet uit. Zelf gaan we voor: oerdegelijk, maar soms ook een beetje slaapverwekkend. Dus ja, het had best een tikje – neen, dríé tikjes – dynamischer gemogen.
Bron: De Morgen 23-06-2019 (https://www.demorgen.be/tv-cultuur/mark-knopfler-in-het-sportpaleis-half-geneuzelde-ambtenarenrock~b573f7fe/)
Bericht door: rovara op 24 juni, 2019, 09:20:50
Bericht door: BlackMonk op 29 juni, 2019, 11:27:56
Dit is een reportage van de Oostenrijkse tv over Andreas Gabalier, een volkszanger die monsterhits scoort in Oostenrijk maar ook in Duitsland. Je moet wel het Duits machtig zijn (en meer bepaald de Oostenrijkse variant daarvan) om dit te kunnen verstaan.
Een voorbeeld van een van zijn grootste successen:
https://www.youtube.com/watch?v=vyQf9nB4eYk
Getiteld "Amoi seg' ma uns wieder" (ooit zien we elkaar weer). Ik kan het ook best pruimen.
Het probleem: Andreas is iemand met extreemrechtse sympathieën en ideeën en hij steekt dat niet bepaald onder stoelen of banken.
En zo wordt de jeugd opnieuw verleid met wat in essentie Nazi-propaganda is. Van het soort wat Dries Van Langenhove in Vlaanderen propageert.
Zéér gevaarlijk.
Bericht door: BlackMonk op 13 juli, 2019, 10:16:42
"Compleet fout en tegelijkertijd uitdagend romantisch, met vleugjes Billy Joel en Elton John, maar vooral, op tekstueel vlak, een opmerkelijk krachtig stuk", zo omschreef cultuurwebsite The Big Smoke in 2017 "Jessie" van de Amerikaanse singer-songwriter Joshua Kadison. Die scoorde er 25 jaar geleden een wereldhit mee, ook in Vlaanderen. Het succes maakte van Kadison "de droom van vele jonge meisjes". Dat succes kwam erg onverwacht en verdween daarna ook weer snel. Niet dat het Kadison veel deerde, want hij bleek al danig verrast dat er sowieso muziek van hem op de radio gespeeld werd.
(https://images.vrt.be/width1280/2019/07/09/ad80d526-a222-11e9-abcc-02b7b76bf47f.png)
"Jessie", over een langeafstandsrelatie waarin gedroomd wordt over onder meer 'a trailer by the sea' en schelpen zoeken op een strand in Mexico, maar waarbij het nog altijd afwachten is of die dromen wel werkelijkheid worden ("Maybe this time, things will turn out just the way you planned"), is ook nu nog een liefdeslied dat men graag op diverse radiostations laat horen. Terwijl het midden 1994 uit de lucht leek te vallen, toen het plots de hitparades in Amerika en Europa indook.
Joshua Kadison: "Het is een complete verrassing dat die plaat een hit geworden is. Echt waar. Ik dacht dat ik zo’n typisch singer-songwriterliedje gemaakt had dat slechts een bepaalde minderheid leuk zou vinden. Ik had nooit verwacht dat het nummer zoveel mensen zou aanspreken, op de manier zoals nu gebeurd is." (Duitse Jongerentijdschrift Catrin, 1994)
"Wat er nu gebeurt, is natuurlijk ongelooflijk. Tijdens optredens zingt iedereen nu "Jessie" mee, met hun aanstekers in de lucht. Dat geeft echt wel een goed gevoel aan degene die op het podium aan het zingen is." (Catrin)
Er ging al snel het gerucht dat "Jessie" handelde over actrice Sarah Jessica Parker, met wie Kadison een relatie gehad had toen die nog niet wereldberoemd was dankzij "Sex and the city". Zelf ging Kadison nooit in op vragen over dit onderwerp. Of bleef hij althans erg vaag: "Aan de ene kant schrijf en zing ik over dingen die ik meegemaakt heb. Maar daarenboven pas ik ook een aantal dingen aan. Waardoor hetgeen waarover ik zing nooit exact gebeurd is zoals ik het bezing." (Catrin)
Bovendien, zoals sommige muziekwebsites ontdekten, werd Parker nooit aangesproken als Jessie, ook niet door vrienden, en heeft ze nooit een kat gehad die Moses heette ("She asked me how the cat’s been. I say: "Moses, he's just fine"", is te horen in "Jessie"). Ook zou Kadison dit nummer van een andere singer-songwriter gekocht hebben en het daarna naar zijn hand gezet hebben. Jessie zou dan een vriendin van de oorspronkelijke tekstschrijver geweest zijn. Ten slotte, merkte een blogster op muziekwebsite Jukebox Time Machine op, zou Parker haar haute couture-schoenen nooit te grabbel gooien in een zandstrand in Mexico. En zo zou, volgens de Duitse nieuwswebsite T-Online, de band Parker-Jessie uiteindelijk een stille dood sterven.
Na "Jessie" volgden nog een paar andere singles van het matig succesvolle album "Painted desert serenade", maar de verkoopcijfers bleven ver onder die van "Jessie". Ook de albums die daarna volgden werden geen commercieel succes. Maar blijkbaar deerde dit Kadison weinig: "Muziek is een hobby. Hoge verwachtingen zijn er dus niet. Ik zie wel wat er gebeurt." (Catrin)
(https://images.vrt.be/width1280/2019/07/09/c9f9cdb7-a222-11e9-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
Tot een 5-tal jaar geleden bleef Kadison optreden, maar daarna gaf hij er de brui aan. Waarom is niet helemaal duidelijk. Volgens zijn fanpagina op Facebook zou hij een rustperiode ingelast hebben of zou hij zelfs helemaal "met pensioen" gegaan zijn, "omdat hij niet wilde eindigen zoals andere zangers die hun beste jaren al lang achter de rug hebben en blijven teren op vroeger succes". Kadison is intussen 56.
"Jessie" stond 25 jaar geleden bijna 3 maanden lang in onze Ultratop:
https://www.youtube.com/watch?v=gre4DZuA6k4
auteur: Edmond Knevels, bron: VRTNWS zaterdag 13 juli 2019 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/07/09/ik-had-nooit-verwacht-dat-jessie-zoveel-mensen-wereldwijd-zou/)
Bericht door: BlackMonk op 23 september, 2019, 08:21:53
Maalouf was de voorbije jaren druk bezig met het componeren en opnemen van soundtracks voor tal van films. Met de inkomsten van de filmmaatschappijen financierde hij diverse droomprojecten zoals een eigen symfonie en een ode aan de Egyptische zangeres Oum Kalthoum en een min of meer regulier album getiteld Red & Black Light. Eind september verschijnt zijn elfde soloplaat waarop Maalouf opnieuw het experiment niet schuwt. Hij liet zich inspireren door Latijnse muziek en werkte samen met tal van muzikanten uit (vooral de Cubaanse) scene.
(https://www.spotgroningen.nl/wp-content/uploads/2019/05/Maalouf-geen-tekst-768x767.png)
Het openingsnummer Una Rosa Blanca gaat over hoop, gesymboliseerd door een witte roos. Het start ingetogen met een melodielijn die we al vaker hebben gehoord bij Maalouf en verandert door de blazerssectie en latijnse percussie in een Caribisch liedje met een melancholische ondertoon. Een gedeelte van de speech die Barack Obama in Havana hield is in het nummer verwerkt. De blijmoedige stemming houdt aan op Happy Face. Het simpele liedje roept associaties op met mariachi orkestjes en het geluid van een lachende baby (vermoedelijk zijn dochter) versterken het onbezorgde karakter. Het titelnummer S3SN sluit nog het meest aan bij Maalouf’s oudere werk en heeft dat bijzondere, ingetogen karakter dat albums als Wind zo goed maakte. Hoewel hij in het begeleidend schrijven melding maakt van een Latijnse ritme is daarvan in het nummer geen spoor te bekennen. Harlem is een puur fusion nummer dat herinnert aan Weather Report en jaren zeventig TV soundtracks van Tom Scott en David Sanborn. Het nummer is nogal voorspelbaar en vliegt ook om die reden in een mum van tijd voorbij. Op Na Na Na horen we invloeden uit de hiphop muziek waarop Maalouf op een speelse manier accenten legt. Het liedje is naar verluidt geïnspireerd op de waan van de dag waarin mensen voortdurend bezig zijn met social media en dataconsumptie.
N.E.G.U. is een nummer dat Maalouf schreef op het strand in Los Angeles. Het wordt gekenmerkt door lekker tegendraadse pianomelodie van Alfredo Rodriguez en herinnert bij vlagen aan de muziek die Donald Byrd begin jaren zeventig maakte (bijv. Street Lady). De pure Cubaanse muziek horen we op Gebrayel waarbij we de danspaartjes al over de vloer zien schuiven in ons geestesoog. Als je het nummer op de radio zou horen zou je geen seconde denken dat het een nummer van Maalouf is. Dit nummer onderstreept nog eens dat Maaloud niet bang is om zijn roots los te laten en volledig voor wat anders te gaan. Hij schiet daarin niet door zoals bijvoorbeeld Christian Scott. Het melancholische All I Can’t Say zou Maalouf voor een soundtrack kunnen hebben geschreven. Draai eens een nummer van de OST Radiance of Yves Saint Laurent en je weet wat we bedoelen. De melodielijn is Maalouf ten voeten uit. Het lange, afsluitende Radio Magallanes is gecomponeerd rondom de laatste speech van president Salvador Allende op 11 september 1973 kort voor zijn dood op de dag dat generaal Pinochet een staatsgreep in Chili pleegde. Maalouf voert tal van persoonlijke redenen aan voor dit nummer. Het is een fraai, tragisch nummer geworden, maar daarbij moeten we toch ook zeggen dat El discurso de presidente meer impact maakt dan de wat voorspelbare muziek. Radio Magallenes dat de speech uitzond stopte na die dag ook met uitzenden.
S3NS is een album waarop Maalouf zijn oosterse, mysterieuze invloeden probeert te vermengen met Latijnse invloeden, twee stijlen die door hun aard eigenlijk niet te combineren zijn. Het levert een afwisselend, doch wat onsamenhangend album op waarbij Maalouf op twee gedachten lijkt te hinken. Het album verdient daarom het predikaat interessant. Als we een suggestie mogen doen voor de volgende samenwerking, stellen we voor dat Maalouf contact zoekt met Shigeru Umebayashi, de componist van o.a. de muziek voor In The Mood For Love. Een samenwerking tussen hen zou naar onze bescheiden mening een meesterwerk kunnen opleveren.
https://www.youtube.com/watch?v=mfsPSF1doM8
https://www.youtube.com/watch?v=DTArjXWlneQ
Tracklisting S3NS
Una Rosa Blanca (5:38) met Harold López-Nussa
Happy Face (3:50)
S3NS (4:59)
Harlem (3:57) met Irving Acao
Na Na Na (3:33) met Yilian Cañizares
N.E.G.U (5:57) met Alfredo Rodriguez
Gebrayel (4:18) met Roberto Fonseca
All I Can’t Say (4:02)
Radio Magallanes (9:43)
Bron: Written In Music 23-09-2019 (http://www.writteninmusic.com/jazz/ibrahim-maalouf-s3ns/)
Bericht door: BlackMonk op 25 november, 2019, 10:51:14
De Klara Top 100 wijzigt niet in de hoogste regionen: Pergolesi en Pärt blijven op één en twee en Beethoven schuift van vier naar drie. Luisteraars konden naar jaarlijkse gewoonte hun favoriete klassieke muziek quoteren.
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cc/Giovanni_Battista_Pergolesi.jpg)
Het traditionele novemberse Klara Top 100-weekend is geëindigd zonder verrassingen. Net als de vier vorige jaren staat het "Stabat Mater" van de Italiaanse componist Giovanni Battista Pergolesi op één. De tweede plaats is voor "Spiegel im Spiegel" van de nog levende Estse toondichter Arvo Pärt. Die is er nog nooit in geslaagd om de eerste plaats te bereiken. Ook vorig jaar strandde Pärt op twee. De derde plaats is voor Ludwig van Beethoven en zijn Zesde Symfonie, de Pastorale, vorig jaar vierde in de Klara Top 100. Beethoven rukt dus een plekje op. Misschien heeft dat met zijn komende verjaardag te maken: in 2020 is hij 250 jaar geleden geboren.
De volledige rangorde van de 100 klassieke muziekstukken kunt u hier (https://top100.klara.be/) raadplegen.
https://youtu.be/xHQVtYzjLao
https://youtu.be/FZe3mXlnfNc
Zo'n 10.000 luisteraars hebben meegestemd om de Klara Top 100 samen te stellen. Op zaterdag en zondag ging de uitzending, gepresenteerd door Mark Janssens en Greet Samyn, live vanuit Hasselt. Traditioneel is het Klara Top 100-weekend ook een moment van verbinding met veel luisteraars die reageren.
Bron: VRT.be 25-11-2019 (https://www.vrt.be/nl/over-de-vrt/nieuws/2019/11/25/stabat-mater-van-pergolesi-op-1-in-de-klara-top-100/)
Bericht door: BlackMonk op 09 februari, 2020, 11:38:21
Zie
https://loudwire.com/apollo-masters-fire-vinyl-record-production-endangered/
en
https://eu.desertsun.com/story/news/fires/2020/02/06/banning-building-fire-blocks-highway-243-south-interstate-10/4678543002/
Dit kan toch wel gevolgen hebben voor de productie van vinylplaten. Ik verwacht dan ook dat de prijzen hiervan fors de hoogte in zullen gaan.
Bericht door: BlackMonk op 24 april, 2020, 11:38:11
Aan de Amerikaanse universiteit MIT werd het coronavirus op een notenbalk gezet.
(https://mise.damusic.be/multiped/big/covid-19-4961257_1920-d36c35b1-59f8ab7b0f5d421831631d4fb7754491.jpg)
Dat het coronavirus dagelijks brood is geworden, hoeven we u niet te vertellen. Dat het coronavirus ooit nog kans zou maken in onze rubriek #daGelijksBrood hadden wij dan weer niet zien aankomen. Terwijl het kleine onding heel de wereld en dus ook de culturele sector op zijn kop zet, heeft het nu ook een aanvulling op de muziekwereld met zich meegebracht.
Aan de hand van artificiële intelligentie werd er door professor Markus Buehler een 'corona-symfonie' geschreven. Op basis van aminozuren werden noten op een balk geplaatst en kregen we dus dit mooie, doch sichzofrene stuk.
Het componeren van dit muzikale werk heeft ook een wetenschappelijk en onderzoeksmatig nut. Voor meer info over dat aspect, verwijzen wij u graag door naar de collega's aan de Reyerslaan. Wij kijken vooral naar het muzikale luik, en linken de 'corona-symfonie' graag aan componisten als Steve Reich. Minimaal arrengement -fluiten en harpen-, bij momenten ritmisch tegendraads en een opmerkelijke toonladder.
Luister vooral zelf naar deze wonderbaarlijke symfonie, die net als zijn origine de luisteraar meer dan eens op het verkeerde been zet.
https://www.youtube.com/watch?v=3O5anvQ0UFE
Bron: DaMusic 24-04-2020 (https://www.damusic.be/telex/na-het-coronavirus-de-corona-symfonie-10833.html)
Bericht door: BlackMonk op 07 juni, 2020, 10:01:43
Tom Jones, met zijn warme, diepe stem en even soepele heupen als die van de jonge Elvis Presley, is van alle muzikale markten thuis: ballades, rocknummers, blues, gospel, country en zelfs dance. "The king of reinvention" wordt hij genoemd. En op zijn 80e is hij nog niet uitgezongen.
(https://ondemand.nostalgie.be/Images/NostalgieVL/Nieuws/1200-1280/5366.jpg)
Meer dan 100 miljoen verkochte albums, een carrière van dik zes decennia, vriend van Elvis Presley, geridderd door de Britse koningin en nog ziet Tom Jones er op zijn 80e patent uit. Ware er geen corona geweest, dan stond hij deze zomer als afsluiter op Suikerrock in Tienen. Dat concert is verschoven naar volgende zomer. Net als alle andere. Bij het begin van de lockdown riep Tom Jones op om "in uw kot" te blijven, net zoals hij moest doen in zijn Welshe geboortehuis bij het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Wales is trots op Tom Jones. Jaren geleden, met vakantie in het zuiden van Wales, belanden we in een leegstaande feestzaal en raken aan de praat met enkele oud-mijnwerkers. Aan de muur hangen nog affiches uit betere tijden. Ook van Tom Jones, een "local lad". Met de sluiting van steenkoolmijnen in de vallei van Rhondda is ook het culturele weefsel uiteengerafeld.
Mijnwerkerszoon en tienervader
Tom Jones komt als Thomas John Woodward op 7 juni 1940 ter wereld in de wijk Treforest van het Welshe mijnstadje Pontypridd, als zoon van een mijnwerker. Wales zindert van muziek; er zijn ontelbare koren en brassbands, waar talent in gedijt. De klassieke bas-bariton Bryn Terfel komt er vandaan en ook Tom Jones zingt in de vele working men’s clubs van de streek. Terwijl hij overdag in een fabriek van handschoenen werkt of in de bouw.
Zijn schoolvriendinnetje Linda en hijzelf zijn amper zestien als ze "moeten" trouwen. Ze bleven getrouwd tot aan haar dood in 2016, hoewel Tom Jones bekend stond als womaniser en sex bomb.
Producer Gordon Mills herdoopt Thomas tot Tom Jones en plaveit de weg naar de roem. Een eerste hit komt er in 1965 met "It’s not unusual", een nummer dat voor Sandie Shaw bestemd was, maar uiteindelijk dé signature song van Tom Jones zou worden. Dankzij piratenradio Caroline.
https://www.youtube.com/watch?v=tGRZBa4cKWA
"What’s new pussycat" uit 1965 is van de hand van de beroemde songsmid Burt Bacharach. Het is het liedje van de gelijknamige komische film, waarvoor Woody Allen zijn allereerste scenario schrijft. Allen speelt er zelf ook een kleine rol in, naast grootheden als Peter Sellers, Peter O’Toole, Romy Schneider en Ursula Andress.
https://www.youtube.com/watch?v=JUI27WhoWBQ
In dezelfde periode zingt Tom Jones de titelsong van de James Bondfilm "Thunderball". Voor de petite histoire: na de laatste lange, hoge noot valt hij flauw in de opnamestudio.
"Green, green grass of home" lijkt over zijn geboortestreek in Wales te gaan, maar het is eigenlijk een Amerikaans countrynummer, dat eerst onder meer door Jerry Lee Lewis werd opgenomen. In 1967 had Tom Jones er een dikke hit mee. De verteller in het lied heeft heimwee naar huis, maar op het eind blijkt dat hij in de gevangenis op zijn executie wacht.
Citaat
I felt the knife in my hand and she laughed no more
In 1968 volgt de monsterhit "Delilah", opnieuw een zwaar verhaal over een overspelige vrouw, die door de verteller (Tom Jones dus, die in deze niet bepaald onbesproken was) aan het mes geregen wordt. Hoe tragisch het lied ook, het publiek van "Top of the pops" blijft vrolijk dansen:
https://www.youtube.com/watch?v=8a_T3U1rg2I
Eind jaren zestig trekt Tom Jones naar de Verenigde Staten, waar hij geregeld optreedt in Las Vegas en te herkennen is aan zijn open hemd, borsthaar, gouden ketting en skinny broek. Daar bloeit ook een lange vriendschap met Elvis Presley open. Behalve in clubs is Jones ook op de Amerikaanse tv te zien, met een eigen show.
Stomende comeback
Crooners raken uit de mode. Tom Jones blijft zijn klassiekers zingen maar maakt een comeback met nieuw materiaal. En hoe. Al in Las Vegas trad hij op met het nummer "Kiss" van Prince uit 1986. Twee jaar later volgt een eigen strakke versie, met The Art of Noise:
https://www.youtube.com/watch?v=pS69xbZp7OM
Kort daarna, in 2000, is Tom Jones plotseling weer een "Sex Bomb" van zestig lentes. De samenwerking met de Duitse dj Mousse T wordt een wereldhit.
https://www.youtube.com/watch?v=QMoXON7k--c
In 2002 is Tom Jones in België om zijn plaat "Mr. Jones" te promoten, een samenwerking met de Haitiaans-Amerikaanse rapper Wyclef Jean. Hij geeft een interview aan het VRT-programma "De rode loper".
Sinds 2006 mag Tom Jones zich "sir" noemen; hij wordt op Buckingham Palace geridderd door de Britse koningin Elisabeth. Jones is er erg blij mee: "Wanneer je in de showbizz belandt en een hit scoort, dan is dat een begin. Daarna gaat het almaar beter. En dit is het beste."
Jarenlang is de Welshe bard ook jurylid van de zangwedstrijd The Voice. Na de dood van zijn vrouw in 2006 ruilt hij de Verenigde Staten voor Groot-Brittannië. Hij blijft optreden en platen maken, vaak geïnspireerd door blues en gospel. Uit 2010 komt deze stevige cover van John Lee Hooker, "Burning hell":
https://www.youtube.com/watch?v=qIO8z4yOA8w
VRT.be 06-06-2020 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/06/05/tom-jones-80/)
Bericht door: rovara op 07 juni, 2020, 13:26:23
De moeite van het lezen waard .
Bericht door: BlackMonk op 27 juni, 2020, 09:58:33
Van echte videoclips zoals die sinds de komst van MTV in 1981 schering en inslag waren, was nog geen sprake, maar Roger Glover wist midden jaren 70 toch een promotiefilmpje voor zijn lied af te leveren waardoor "Love is all" alle aandacht naar zich toe wist te trekken. In Nederland en Vlaanderen alleszins, waar het opgewekte nummer 'met de zingende kikker' snel doorsteeg naar de hoogste positie van de hitparades. Het vrolijke filmpje moest de voorbode zijn van een heuse bioscoopfilm, maar die kwam er door de oliecrisis uiteindelijk niet. Maar een gouden plaat hield Glover, die het nummer zelf niet ingezongen had, ook al leek het voor velen zo, er 45 jaar geleden in de Lage Landen wel aan over.
(https://scontent-bru2-1.cdninstagram.com/v/t51.2885-15/e35/71772570_570393763711225_1057153483109984787_n.jpg?_nc_ht=scontent-bru2-1.cdninstagram.com&_nc_cat=101&_nc_ohc=95tUftiCovAAX81f-xA&oh=1d7476ea583697929981533a8e40cef0&oe=5F1F7CFF)
Nadat hij de Britse hardrockband Deep Purple, na wereldhits als "Child in time" en "Smoke on the water", verlaten had, werd Roger Glover gevraagd om de soundtrack te maken voor een tekenfilm, gebaseerd op het populaire kinderboek "The butterfly ball and the grasshopper’s feast" van Alan Aldridge en William Plomer.
Glover: "Het was de zomer van 1972, toen de Sunday Times uitpakte met een supplement in kleuren. Daarin stonden illustraties van een nieuw boek. Die vond ik erg mooi. Ik dacht er verder niet meer aan, tot een jaar later dat boek op de tafel bij mijn nieuwe management, nadat ik uit Deep Purple gezet was, zag liggen. Ik zei dat ik dat boek kende. Men vroeg me dan om daar muziek op te zetten. Ik heb geen idee waarom ze mij uitkozen. Blind vertrouwen, denk ik." (Nederlandse tv-programma "Single Luck", april 2001) Samen met toetsenist Eddie Hardin schreef hij dan het nummer "Love is all".
Citaat
Helaas heb ik geen goede stem
"Wat deze single betreft, daarvan was ik zowel componist als producer. Maar nee, gezongen heb ik niet zelf. Want ik ben eigenlijk geen zanger. Ik doe soms wel wat 'backing vocals'. Maar helaas heb ik geen goede stem. Wat ik wel enigszins beschamend vond was, dat, toen "Love is all" uitkwam, iedereen dacht dat ik zo goed kon zingen." (TopPop, 1980)
'Zingende kikker' van dienst was Ronnie James Dio, die begin jaren 70 met zijn groep in het voorprogramma van Deep Purple optrad en zo de aandacht van Glover wist te trekken. Glover: "Toen ik Ronny "Love is all" hoorde zingen, gaf me dat een gevoel van volmaakte vreugde." ("Single Luck")
(https://scontent-bru2-1.cdninstagram.com/v/t51.2885-15/e35/s1080x1080/70867034_499319074263534_1568666490429311500_n.jpg?_nc_ht=scontent-bru2-1.cdninstagram.com&_nc_cat=106&_nc_ohc=35UmOcHfQ6UAX_shxTu&oh=9e66ea2c06a8203536198e2dd07c4766&oe=5F20120A)
Maar van Dio was geen sprake op de hoes van de single, als vertolkers werden "Roger Glover & guests" vernoemd. Iets wat Dio zwaar viel, zelfs toen hij door het succes in Nederland en Vlaanderen een gouden plaat in ontvangst mocht nemen. Dio: "Op een dag kwam iemand naar me toe en zei dat hij iets voor me had: "Hier, je eerste gouden plaat!" Maar op die plaat stond de naam van Roger Glover 'en gasten'. Ik kreeg hem aangeboden, maar mijn naam stond er niet op. Dat heeft me geërgerd. Ik vond dat dat veranderd moest worden, want iedereen dacht dat Roger dat lied zong. Terwijl ik er hard aan gewerkt had en daar erkenning voor wilde. Uiteindelijk hebben ze op die plaat mijn naam erbij gezet ('featuring Ronnie Dio', red)." (”Single luck") In 1999 zong Dio het nummer nogmaals als gast tijdens een tournee van Deep Purple en dat in de Londense Royal Albert Hall. Dio overleed in 2010 ten gevolge van maagkanker.
Glover: "Het was mijn project. Als iemand anders er aanstoot aan nam dat zijn naam er niet bij stond, dan wil ik me daarvoor excuseren." ("Single Luck")
(https://scontent-bru2-1.cdninstagram.com/v/t51.2885-15/e35/73039497_691232581386056_1607425739347485383_n.jpg?_nc_ht=scontent-bru2-1.cdninstagram.com&_nc_cat=108&_nc_ohc=Ta_LAtBPw1sAX_pcgw4&oh=ecc0baa00b1881496ef1a602c47544f0&oe=5F1E9467)
Het promotiefilmpje hielp ongetwijfeld mee aan het gigantische succes van de plaat in diverse Europese landen. Glover: "De video bij "Love is all" was eigenlijk bedoeld als voorfilmpje voor een hoofdfilm. Maar toen kwam 1975 en kon er door de oliecrisis nergens meer geld gevonden worden voor welk project dan ook. De hoofdfilm waarvoor de videoclip bedoeld was, werd nooit gemaakt. Dus het blijft gissen hoe die hoofdfilm er uiteindelijk zou uitgezien hebben. Maar het zou fantastisch geworden zijn, als het voorfilmpje al zo goed was, niet? Het was alleszins een project waarvan ik er genoten heb." (TopPop)
(https://scontent-bru2-1.cdninstagram.com/v/t51.2885-15/e35/s1080x1080/59479035_137954230656276_6345415511692232450_n.jpg?_nc_ht=scontent-bru2-1.cdninstagram.com&_nc_cat=100&_nc_ohc=eZLJLQNtoZoAX8FUkqd&oh=e449b90887dda7ed837a4613f3b5f176&oe=5F216321)
Uiteindelijk raakte het project in 1977 toch op het witte doek, zij het vooral als concertfilm, waarbij het optreden dan opgesmukt werd met beelden van balletdansers en van als pluchen dieren verklede acteurs. Glover: "Ik vond die film knullig, smakeloos en goedkoop. Ik heb me nooit zo gegeneerd als tijdens de première ervan. Het is de enige film waarin ik voorkwam en ik vond het ronduit niks. Ik haatte wat ik tijdens de première te zien kreeg. Ik wilde alleen maar weglopen. Daar denk ik liever niet aan terug." ("Single Luck")
Maar de hit nam niemand hem nog af. "Het nummer klonk dan ook erg Beatles-achtig. Mede daardoor sloeg het aan. Ook omdat het een heel opgewekt nummer is. Een vrolijk, blij nummer", aldus Dio nog. In Vlaanderen stond "Love is all" in de periode mei-juni 1975 4 weken op de hoogste positie en hield het ruim 3 maanden in de hitparade uit:
https://www.youtube.com/watch?v=RW9OYsMn4ds
Bron: VRT 26-06-2020 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/06/26/met-zingende-kikker-in-de-hoofdrol-opgewekt-vrolijk-en-blij/)
Bericht door: BlackMonk op 06 juli, 2020, 20:15:21
Canvas documentaire - Björk: The Creative Universe of a Music Missionary
Deze documentaire gaat over het levenswerk van de IJslandse zangeres Björk met haar zeer eigenzinnige aanpak en nog specialere stemgeluid. Het is een voortdurende zoektocht naar vernieuwing, andere manieren om zich muzikaal uit te drukken en zowel instrumenten als stemmen heruit te vinden. Elk album (en ze zit aan 9 studio-albums als ik me niet vergis) klinkt daarvoor heel anders dan alle vorige. Het is wel altijd heel duidelijk Björk.
https://www.youtube.com/watch?v=YGn1pJIpZw8
Jammer genoeg helpt Björk die vernieuwing en haar eigen muziek compleet om zeep door sinds 1997 elk album met zware dynamiekcompressie (de "loudness wars") om zeep te helpen. Zo vernieuwend en op zoek naar kwaliteit is ze dan blijkbaar toch niet. Doodjammer. Ik zou veel van haar albums gekocht hebben omdat dat soort muzikale aanpak me heel erg interesseert. Maar ik weiger geld uit te geven aan kapotgecomprimeerde voor mij onbeluisterbare rommel.
Bericht door: BlackMonk op 20 juli, 2020, 17:04:52
Draai de volumeknop van je radio maar omhoog. Het is niet alleen weekend, maar muziek luisteren blijkt ook nog eens goed voor je gezondheid.
(https://www.zita.be/wp-content/uploads/2020/07/woman-with-headphones-listening-music-6399.jpg)
Een nieuw onderzoek laat zien dat het heel gezond is om elke dag minstens een half uur naar muziek te luisteren. Het wetenschappelijke onderzoek werd gedaan onder patiënten die een hartinfarct hebben gehad. Ze luisterden elke dag een half uur naar muziek en bleken minder last te hebben van angst, pijn en hartklachten.
Volgens onderzoekers kunnen regelmatige muziekluistersessies je helpen om meer te ontspannen, schrijft de Hartstichting in een persbericht over het onderzoek. En die ontspanning is belangrijk voor je hart. “Stress verhoogt de hartslag en bloeddruk. Hierdoor wordt je hart en de bloedvaten ook extra belast”, legt Nelleke van der Houwen, wetenschapsvoorlichter bij de Hartstichting uit.
Onderzoek naar muziek nog klein
Overigens kun je niet zomaar elk album opzetten. De mensen die meededen aan het onderzoek, hadden allemaal na een hartinfarct blijvend pijn op de borst. De onderzoekers zochten per patiënt naar de juiste muziek. Daarbij werd gekeken naar het genre, het beste tempo en de juiste tonen. Ze patiënten luisterden dit vervolgens op een rustige plek met hun ogen dicht. Of de muziek per patiënt heel anders was, wordt niet genoemd.
Het kleinschalige onderzoek dat nog moet worden uitgebreid om écht vast te stellen dat muziek goed is voor het hart, duurde zeven jaar. Patiënten die meededen hadden na zeven jaar minder klachten dan mensen met een standaard behandeling. Zo hadden ze minder vaak een bypassoperatie nodig, minder hartfalen en stierven ze minder vaak aan een hartaanval. Betrouwbaardere resultaten moeten nog worden behaald, maar even een half uurtje naar muziek luisteren kan dus hoe dan ook geen kwaad.
Bron: Metro / Metrotime 19-07-2020 (https://nl.metrotime.be/2020/07/19/must-read/bewezen-halfuur-per-dag-muziek-beluisteren-is-goed-voor-je-hart/)
Bericht door: rovara op 21 juli, 2020, 02:32:26
Ik dacht al zo iets .
Veel soorten muziek ontspannen .
Dat voel je aan .
Bericht door: BlackMonk op 01 augustus, 2020, 11:30:17
Stel je voor: een huis in Minnesota met in de woonkamer een grote, antieke piano. Zo nu en dan speelt er een meisje op. Andere momenten zit ze aan de keukentafel, terwijl haar mama zit te schilderen en naar Tracy Chapman of Tori Amos luistert. Zo geeft de moeder de kunstbacterie door aan haar dochter. Het meisje leert gedichten schrijven op school en uiteindelijk combineert ze haar liefde voor teksten met muziek die uit haar piano komt. Ondertussen is dat meisje wat ouder en heeft ze al drie singles uitgebracht. Op die drie singles toonde somegirlnamedanna telkens een andere kant van zichzelf, maar er werd wel consistent een (persoonlijk) verhaal verteld waardoor we een inkijk krijgen in het leven van een heel gewoon meisje.
(https://www.dansendeberen.be/wp-content/uploads/1000x1000bb.jpeg)
De eerste ep wordt geopend met de debuutsingle en daarin stelt somegirlnamedanna zichzelf voor. “hello i am” is een kort nummer waarin de titel steeds herhaalt wordt terwijl de artieste zichzelf voorstelt. Het klinkt redelijk simpel, maar is toch gelaagd. De elektronische invloeden waren minder te horen op de andere singles, maar komen opnieuw aan bod op “seriously just stop”. Op dat nummer wordt er op een verhalende manier gezongen over een knipperlichtrelatie die de Amerikaanse moe is. Minpunten voor de slechte mopjes, pluspunten voor de goeie seks… Een tof verhaal en dito liedje, maar niet zo spannend als de nummers die de ep voorgingen.
Op “monday” laat somegirlnamedanna opnieuw een nieuwe kant van zichzelf zien. Het nummer begint met een lekkere baslijn en het refrein is er eentje dat onder de noemer catchy valt. Het popnummer bouwt langzaamaan op en zou (mits wat aandacht) een hitje kunnen worden, want het bevat alle juiste ingrediënten zonder afgezaagd te worden. De enige opmerking die we hier (en misschien ook bij de andere nummers) hebben, is dat het resultaat wat afgelikt klinkt. Op het einde van afsluiter “abandonment” klinkt de zangeres dan plots iets minder gepolijst. Het lied heeft wat weg van een demo en daardoor klinkt het wat minder perfect. Zo toont somegirlnamedanna een kant die niet perfect en dus menselijk is.
https://www.youtube.com/watch?v=BO4PaNmqAkA
De tweede helft van de ep bevat nog twee singles: “kitchen table” en “california“. Op allebei wordt er weer een verhaaltje vertelt (al is het op het eerste wat persoonlijker) maar de ene keer wordt somegirlnamedanna begeleid door een akoestische gitaar en de andere keer door een piano. Aan het nummer over de keukentafel worden er steeds wat meer laagjes toegevoegd boven de gitaar. De muzikante weet hoe ze een nummer moet opbouwen, maar kan het ook interessant houden wanneer ze zich beperkt tot een piano en dat doet ze met backings op de juiste momenten.
https://www.youtube.com/watch?v=gSQS_jVtVS8
https://www.youtube.com/watch?v=DVrAZ40ggIk
Op haar eerste ep toont somegirlnamedanna dat ze van verschillende markten thuis is. Een liedje met slechts een piano? Kan ze. Een liedje waar ze haar vocals loopt? Kan ze. Een catchy popnummer? Kan ze. De verhalende teksten nemen de luisteraar meteen mee in het leven van iemand die een gewoon leven leidt. Het is alsof het meisje van de buren gedurende een kwartiertje over haar leven komt vertellen, maar dan op diverse manieren waardoor het niet saai wordt. Het merendeel van de ep klinkt wel redelijk gepolijst en hier en daar kon het wat spannender, maar voor een eerste mini-album is twenty one, twenty two zeker geen slechte worp.
https://www.youtube.com/watch?v=LNHVgJayBeY
Bron: Dansende Beren 31-07-2020 (https://www.dansendeberen.be/2020/07/31/somegirlnamedanna-twenty-one-twenty-two-het-veelzijdige-leven-van-een-gewoon-meisje/)
Bericht door: rovara op 01 augustus, 2020, 15:59:35
Maar haar stem kan me niet bekoren .
Bericht door: BlackMonk op 04 augustus, 2020, 23:28:23
(https://images.vrt.be/width1280/2019/04/15/02c86995-5f58-11e9-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
Een wetenschapper van de UGent is erin geslaagd een viool uit kunststof net zo goed te laten klinken als een houten viool. Volgens een professionele jury klonk de viool niet slechter dan een houten instrument.
Enkele jaren geleden maakte instrumentenbouwer Tim Duerinck voor zijn masterproef een cello in piepschuim. Dat instrument is intussen onherstelbaar beschadigd, en “de klank was uiteindelijk toch wat uit balans”, zegt Duerinck. Hij heeft zich nu op instrumenten van composietmaterialen gestort.
Traditioneel worden strijkinstrumenten van hout gemaakt. Voor het klankblad – het belangrijkste deel van het instrument, onder de snaren – wordt een bepaald soort dennenhout gebruikt. Maar Duerinck bouwde vijf identieke violen, elk met een ander klankblad. Eén heeft een klankblad van dennenhout, de andere vier klankbladen zijn gemaakt van kunststof die op verschillende manieren gecombineerd werd met vlasvezel of koolstofvezel.
Vooral op het vlak van duurzaamheid en betrouwbaarheid zijn de composieten met koolstof en vlasvezel interessant. Ze zijn zowel licht als sterk, voldoende stijf maar moeilijk breekbaar. Tim Duerinck: “Het gebeurt vaak genoeg dat een houten viool schade oploopt tijdens transport, of dat de klank verandert onder invloed van vochtigheid of warmte. Met composietmaterialen kan je stevige en betrouwbare instrumenten bouwen die veel minder klimaatgevoelig zijn en tegen een stootje kunnen. Bovendien kan je, in tegenstelling tot bij houten violen, de productie deels automatiseren en makkelijk kopieën maken van hetzelfde instrument, met dezelfde eigenschappen.”
De test met de jury
Om uit te zoeken of zijn violen uit kunststof even goed klinken, zette Duerinck een zogenaamd dubbelblind experiment op, waarbij een geblinddoekte violiste de violen achter een kamerscherm bespeelde zonder te weten welke ze in haar handen had. Zelfs de geur van de violen werd gemaskeerd met parfum.
Een jury van experten uit de muziekwereld moest de klank beoordelen. Ook zij wisten niet om welke instrumenten het ging. De volgorde werd pas vlak voor het experiment bepaald en één van de instrumenten werd twee keer opgevoerd om na te gaan of de scores dezelfde zouden zijn.
De meningen over welke viool de beste klank had, verschilden. Zowel bij de violen met koolstofvezel als met vlasvezel waren er instrumenten die goed scoorden. De viool met houten klankblad scoorde – zoals verwacht – goed, maar niet beduidend beter dan de instrumenten uit composieten.
Ook op de vraag naar hoe de perfecte viool moet klinken, kreeg Duerinck uiteenlopende antwoorden. Veel deelnemers wilden vooral een warme of rijke klank, voor anderen was in de eerste plaats een heldere of ronde klank belangrijk. Tim Duerinck: “Dit experiment toont aan dat je niet zomaar alle composietmaterialen over dezelfde kam kan scheren. Veel hangt af van het precieze materiaal, de samenstelling, weeftechniek …, maar ook van de voorkeur van de luisteraar. Het gaat niet op om te zeggen dat violen van koolstofvezel niet warm kunnen klinken. Je kan met koolstofvezel net heel veel verschillende soorten violen maken.”
Bron: VRTnws 4 augustus 2020 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/08/04/viool-uit-kunststof/)
Bericht door: rovara op 05 augustus, 2020, 02:08:19
Vooraf dacht ik dat hout als materiaal voor snaarinstrumenten niet te kloppen was .
Bericht door: BlackMonk op 05 augustus, 2020, 10:53:05
Als je geen klankkast nodig hebt omdat het om een elektrisch instrument gaat, dan kun je natuurlijk gebruiken wat je maar wil. Dit is bijvoorbeeld een geheel uit plastic vervaardigde elektrische cello:
(https://static.music123.com//derivates/19/001/236/257/DV020_Jpg_Jumbo_460381.008_brown.jpg)
En die kost nog geen 300 euro.
Bericht door: BlackMonk op 05 augustus, 2020, 11:01:49
https://youtu.be/7r1rfFt3Gm0
Bericht door: BlackMonk op 05 augustus, 2020, 12:17:18
De Canadees-Amerikaanse muzieklegende Neil Young is al een tijdje niet te spreken over het gebruik van zijn muziek tijdens campagnebijeenkomsten van de Amerikaanse president Donald Trump. In zoverre dat hij nu een klacht ingediend heeft.
(https://web.static-rmg.be/if/c_crop,w_1000,h_666,x_0,y_0,g_center/c_fit,w_620,h_412/188e7380f80547869d381afa6a529939.jpg)
Neil Young in het Sportpaleis.
Youngs songs Rockin' in the Free World en Devil's Sidewalk waren onlangs nog te horen tijdens een campagnebijeenkomst in Tulsa.
De 74-jarige Young wil naar eigen zeggen niet dat zijn muziek gebruikt wordt als 'themanummer voor een verdeeldheid zaaiende, on-Amerikaanse campagne van onwetendheid en haat'.
Young benadrukt dat hij het recht van Amerikanen op vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel voert en vindt dat iedereen vrij is om een kandidaat te kiezen waar hij of zij achter staat. Maar hij wil niet dat zijn muziek betrokken wordt bij campagnes en/of kandidaten waar hij niet achter staat.
De zanger is niet de eerste die zich uitspreekt over het gebruik van zijn muziek door politici. Eind juli vroegen meer dan vijftig bekende muzikanten, onder wie Rihanna, Adele, Mick Jagger en Lorde, politici om hun muziek niet langer zonder toestemming te gebruiken op hun bijeenkomsten. In een open brief eisten ze dat er regels rond komen. Neil Young ondertekende die brief niet.
Eind juni dreigden ook The Rolling Stones met een proces tegen Trump.
https://www.youtube.com/watch?v=VdIGB9ldIdY
Bron: Focus Knack 05 augustus 2020 (https://focus.knack.be/entertainment/muziek/neil-young-dient-klacht-in-tegen-gebruik-songs-tijdens-campagnebijeenkomsten-trump/article-news-1626605.html?cookie_check=1596622445)
en De Standaard 05/08/2020 (https://www.standaard.be/cnt/dmf20200805_92019255)
Bericht door: BlackMonk op 10 augustus, 2020, 11:25:06
Whitney Houston zou vandaag 57 jaar zijn geworden. De Amerikaanse zangeres overleed in 2012, maar haar muziek leeft nog altijd voort. Wij zetten vijf hits op een rij die een groot deel van haar leven bepaalden.
(https://www.mercurynews.com/wp-content/uploads/2017/08/ap0409160199_3.jpg)
1. You Give Good Love
Houston lanceerde in 1985 haar titelloze debuutalbum. De bijbehorende single ‘Thinking About You’ flopte, maar het daaropvolgende nummer ‘You Give Good Love’ betekende haar doorbraak. Het lied bereikte de derde plaats in de Billboard Hot 100, waardoor het album ook snel steeg in de Amerikaanse albumlijsten. Niet veel later scoorde ze in Amerika en Engeland haar eerste nummer 1-hit met ‘Saving All My Love For You’.
https://youtu.be/dY7PmX6Oz58
2. How Will I Know
De zangeres werd bij het televisiekijkende publiek bekend nadat de videoclip van ‘How Will I Know’ op MTV werd gedraaid. Het bijbehorende titelloze album stond vervolgens maar liefst 14 weken op de eerste plaats in de Amerikaanse albumlijst.
https://youtu.be/m3-hY-hlhBg
3. I Wanna Dance With Somebody
Het tweede album van Houston, getiteld ‘Whitney’, bevatte meerdere hits. Een van die succesnummers is ‘I Wanna Dance With Somebody’. Het lied bereikte de eerste plek in de Amerikaanse hitlijsten en ook veel andere nummers (onder meer ‘Didn’t We Almost Have It All’ en ‘So Emotional’) kwamen op 1 te staan. Dat maakte dat Houston zeven nummer 1-hits achter elkaar scoorde, een record waar ze Elvis Presley en The Beatles mee versloeg.
https://youtu.be/eH3giaIzONA
4. My Love Is Your Love
Houston richtte zich vanaf 1995 vooral op acteren, maar in 1998 keerde ze terug in de studio. Na acht jaar lanceerde ze een nieuw album, waar maar liefst tien miljoen exemplaren van werden verkocht. Het album bevatte wederom veel hits, waaronder het lied ‘My Love Is Your Love’.
https://youtu.be/kxZD0VQvfqU
5. I Will Always Love You
Houston maakte in 1992 haar filmdebuut in ‘The Bodyguard’. Voor de film werd een aantal nummers geschreven, ook bracht ze haar eigen versie van ‘I Will Always Love You’. Het lied werd een nog grotere hit dan het origineel van Dolly Parton en wordt gezien als een van de grootste successen van Houston. De single is overigens de bestverkochte single van een vrouwelijke artiest ooit.
https://youtu.be/3JWTaaS7LdU
Bron: Het Laatste Nieuws 09-08-2020 (https://www.hln.be/showbizz/muziek/whitney-houston-zou-vandaag-57-jaar-worden-5-hits-die-haar-carriere-bepaalden~a2c063cc/)
Bericht door: rovara op 10 augustus, 2020, 11:33:31
Bericht door: BlackMonk op 11 augustus, 2020, 09:18:14
Met zo'n uitspraak ben ik het niet eens. Technisch (qua specificaties) is de cd ontegensprekelijk veel beter dan vinyl, maar dat neemt niet weg dat de kwaliteit van de opname op de drager allesbepalend is. En zeker bij popmuziek of "remasters" van na het jaar 2000 is alles van dynamiek ontdaan en het volume opgekrikt tot vervorming of vaak zelfs erover vanwege de bijzonder idiote "loudness wars" op cd, terwijl dat op vinyl veel minder of niet gebeurt. Ja, dan is vinyl je enige keuze als je van popmuziek houdt.
En veel mensen houden gewoon van het gevoel van een vinylplaat en hoe je die moet opzetten.
Er is ook een heropleving van de audiocassette en dat begrijp ik veel minder. Dat heeft nu eens echt alleen maar nadelen in vergelijking met wat er tegenwoordig op de markt is voor digitaal opgeslagen muziek.
Bericht door: BlackMonk op 17 augustus, 2020, 12:46:23
De Britse gitarist en luitist Julian Bream werd 87. Hij had een enorme invloed op de wereld van de klassieke gitaar. Verschillende componisten schreven muziek speciaal voor hem. "We verliezen een legende", zegt de jonge gitarist Maarten Vandenbemden.
(https://images.vrt.be/width1280/2020/08/17/e0106a4f-e057-11ea-aae0-02b7b76bf47f.jpg)
Om zijn grote voorbeeld Julian Bream te eren haalt de jonge gitarist Maarten Vandenbemden van het duo Adentro de superlatieven boven in "Espresso" op Klara: "We hebben met Julian Bream een legende verloren, een gitaargod van de klassieke muziek, die van groot belang was voor alle gitaristen en voor ons instrument."
Toen Julian Bream zelf naar de muziekschool trok, kon je daar nog geen gitaar volgen. Hij studeerde dan maar eerst piano en leerde gitaar en luit spelen op zichzelf. Zijn eerste instrument was een luit die zijn vader van een matroos kocht. De jonge Julian speelde er deuntjes op die hij op de radio hoorde. In het leger leerde hij elektrische gitaar spelen en improviseren. Hij bewonderde de jazzgitarist Django Reinhardt.
Dankzij Bream heeft klassieke gitaar nu andere positie in de muziek
"De invloed van Bream is niet te overschatten; dankzij hem heeft de klassieke gitarist nu een andere positie in de muziekwereld," zegt Maarten Vandenbemden. Zo is anno 2020 gitaar een van de meest gevolgde muziekopleidingen.
Nogal wat componisten hebben speciaal voor Julian Bream muziek geschreven. De bekendste is Benjamin Britten die het stuk "Noctural" voor hem componeerde.
Julian Bream speelde ook luit, een instrument dat dankzij hem weer bekend raakte. Hij groef diep in de archieven naar muziek uit de Elizabethaanse tijd, de 16e eeuw, in Engeland. Hij speelde met zijn eigen ensemble, het Julian Bream Consort, en trad onder meer op met actrice Peggy Ashcroft, die gedichten uit die periode voorlas.
Julian Bream was een van de best verkopende klassieke muzikanten; hij werd geridderd in Groot-Brittannië en won veel prijzen, onder meer vier Grammy’s. Bream gaf vaak masterclasses, openbare lessen voor studenten, die ook op de BBC werden uitgezonden.
Bekijk hier zo'n "openbare les" met een stuk van de Braziliaanse componist Heitor Villa-Lobos:
http://www.youtube.com/watch?v=bjXz9Zh1VMY
Julian Bream overleed op vrijdag 14 augustus. Hij is 87 jaar geworden. Enkele jaren geleden maakte hij een ongelukkige val en sindsdien speelde hij niet meer. Hij leek dat zelf niet zo erg te vinden: "Ik ben nu een betere muzikant" was zijn lakonieke commentaar. Maar hij bleef jonge muzikanten inspireren en ook financieel ondersteunen met zijn Julian Bream-stichting. Over zijn bijzondere leven en boeiende muzikale carrière werd enkele jaren geleden een documentaire gemaakt:
http://www.youtube.com/watch?v=MUdunh_wMCI
Bron: VRTnws.be 17-08-2020 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/08/17/_gitaargod-van-de-klassieke-muziek-julian-bream-is-niet-meer/)
Bericht door: BlackMonk op 01 september, 2020, 15:19:00
Veel muziek bereikt ons uit westerse contreien, maar ook Noord-Amerika en Australië hebben heel wat muzikale exportproducten. Toch zijn er ook elders in de wereld muzikale talenten te vinden, waaronder in Brazilië. Andromeda is een duo, bestaande uit Obi en Jackie, dat elektronische muziek maakt en deze naar eigen zeggen probeert te harmoniseren met organische stemmen en bassen. Er wordt in het Portugees gezongen, dus de meerderheid van de zal de zang wellicht niet verstaan. Maar dat is niet erg: de muziek en stemgeluiden vertellen meer dan genoeg.
(https://www.dansendeberen.be/wp-content/uploads/Andromeda-Multiverso.jpg)
Multiverso bestaat uit slechts drie nummers waarbij elk lied langer duurt dan vorige. Openen gebeurt met het vier minuten durende “Medo”. De muziek voelt duister aan en en de Portugese tekst voegt aan de muziek een magisch element toe. De donkere stem past goed bij de elektronische geluiden waardoor je als luisteraar bijna in een soort van trance geraakt. Het ligt een beetje in lijn met wat sommige Balkanlanden op het Eurovisiesongfestival doen, maar dan beter.
“O que gostaria de ser” heeft een iets stevigere beat waardoor het een dansbaar nummer wordt dat iets onheilspellend met zich meedraagt. Het lied brengt daarnaast ook een nachtelijk gevoel met zich mee en barst dus van de sfeer. Er wordt redelijk traag gezongen boven de gelaagde muziek, waarvan elke laag gewikt en gewogen aanvoelt. De muziek wordt nooit te druk, maar er lijkt ook nooit iets te missen. Zo wordt er telkens een volledig verhaal verteld en dat ook op “Imagine”. Op de afsluiter wordt het onderscheidt tussen muziek en zang net iets kleiner en doordat de twee wat meer in elkaar lijken over te gaan, wordt het geheel nog net iets magischer.
Andromeda zet met Multiverso zeker en vast een sfeervol geheel neer. De drie nummers liggen in elkaars verlegde, maar lijken niet op elkaar. De elektronica is telkens doordacht en de Portugese klanken zorgen ervoor dat het allemaal net iets specialer klinkt. Met momenten zou je als luisteraar in een soort van trance geraken, want de muziek neemt je helemaal op in deze unieke wereld.
https://www.youtube.com/watch?v=XQVlcl1rtP4
Bron: Dansende Beren 01-09-2020 (https://www.dansendeberen.be/2020/09/01/andromeda-multiverso-betoverende-braziliaanse-elektronica/)
Bericht door: BlackMonk op 18 oktober, 2020, 10:38:34
Het duo Kommil Foo is met 'Ruimtevaarder' voor het derde jaar op rij door de luisteraars naar de top van De Lage LandenLijst op Radio 1 gestemd. De Lage Landenlijst is een top 100 van de beste Nederlandstalige nummers sinds 1945.
(https://images.vrt.be/width1280/2019/09/26/2c540fa7-e02c-11e9-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
De uitzending is een gezamenlijk evenement van Radio 1 en de regionale omroepen van Zeeland, Brabant en Limburg. Door de coronamaatregelen kon de uitzending niet op de geplande locatie op de grens tussen Baarle-Hertog en Baarle-Nassau plaatsvinden. Als alternatief werden uiteindelijk twee parallelle uitzendingen opgezet.
Na de winnaars komt Kris De Bruyne met "Amsterdam" sterk de top drie binnen op de tweede plaats. "Pastorale" van Ramses Shaffy en Liesbeth List eindigt opnieuw op de derde plaats. Er werden 14.277 stemmen uitgebracht en de luisteraars konden vandaag nog de volgorde in de top 10 vastleggen. Er stonden 25 nieuwe nummers in de lijst en Boudewijn de Groot, Kris De Bruyne en Ramses Shaffy komen het vaakst voort met telkens vier noteringen.
De volledige top 10:
1. Kommil Foo - Ruimtevaarder [1]
2. Kris De Bruyne - Amsterdam [17]
3. Ramses Shaffy en Liesbeth List - Pastorale [3]
4. Het Zesde Metaal - Ploegsteert [2]
5. Wim De Craene - Tim [5]
6. Gorki - Mia [9]
7. Boudewijn de Groot - Avond [8]
8. Raymond van het Groenewoud - Twee meisjes [13]
9. The Scene - Iedereen is van de wereld [29]
10. BLØF feat. Geike Arnaert - Zoutelande [7]
Luister hier naar "Ruimtevaarder" van Kommil Foo:
https://www.youtube.com/watch?v=33JWX_TPHlE
Luister hier naar "Amsterdam" van Kris De Bruyne:
https://www.youtube.com/watch?v=5FPjxeha7ng
Luister hier naar "Pastorale" van Ramses Shaffy en Liesbeth List:
https://www.youtube.com/watch?v=IJsrqyfFOSk
Bron: VRTNWS 17-10-2020 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/10/17/kommil-foo-met-ruimtevaarder-voor-derde-jaar-op-rij-bovenaan-d/)
Bericht door: BlackMonk op 23 oktober, 2020, 13:51:45
Naar nu blijkt is Keith Jarrett in 2018 tweemaal getroffen door een beroerte. De bij leven legendarische pianist hield er een verlamming aan zijn linkerhand aan over die hem het pianospelen onmogelijk maakt. Dat maakte Jarrett (75) bekend in een interview met The New York Times.
(http://www.jazzenzo.nl/images/algemeen/keith_jarrett_c_olivier_bruchez.jpg)
Stilzwijgen
Keith Jarrett trad in 2017 voor de laatste keer op. Dat gebeurde in de New Yorkse Carnegie Hall. Enkele maanden later zou hij opnieuw de befaamde concertzaal betreden, maar dit optreden werd door de pianist afgezegd net als alle andere concerten die hij nog zou geven. Jarrett's platenlabel ECM liet destijds weten dat de Amerikaan met gezondheidsproblemen kampte, zonder verder in details te treden. Sindsdien werd niets meer van Jarrett vernomen, maar deze maand besloot de pianist het stilzwijgen te doorbreken middels een interview met The New York Times.
Verlamd
In dat gesprek wordt duidelijk dat Jarrett in februari 2018 een beroerte kreeg, gevolgd door nog een beroerte in mei. Jarrett raakte verlamd, en is dat feitelijk nog steeds. “Mijn linkerkant is nog gedeeltelijk verlamd. Ik probeer met een stok te lopen, maar dat duurde een jaar. Door mijn huis lopen lukt me niet".
Na zijn eerste beroerte werd Jarrett opgenomen in een ziekenhuis, na zijn tweede in een verpleeghuis waar hij tot mei van dit jaar verbleef. De vooruitzichten zijn somber. Dat Jarrett ooit nog zal optreden lijkt zeer onwaarschijnlijk. Pianospelen lukt alleen met de rechterhand. "Ik weet niet wat mijn toekomst is. Ik heb nu niet het gevoel dat ik een pianist ben. Het hoogst haalbare voor mijn linkerhand is dat ik op een gegeven moment een beker kan vasthouden".
In september van dit jaar overleed Gary Peacock op 85-jarige leeftijd, sinds jaar en dag bassist van het Keith Jarrett (Standards) Trio.
Bron: Jazz & Zo 22-10-2020 (http://www.jazzenzo.nl/?e=4572)
Bericht door: BlackMonk op 23 oktober, 2020, 15:42:18
https://www.nytimes.com/2020/10/21/obituaries/james-randi-dead.html
In de audio wereld beroemd vanwege zijn uitdaging om een miljoen dollar uit te keren aan eenieder die het verschil tussen een gewone en een high-end luidspreker kabel kan horen.
https://gizmodo.com/james-randi-offers-1-million-if-audiophiles-can-prove-305549
Bericht door: BlackMonk op 20 december, 2020, 11:45:25
Met deze draak (https://rainydayfund1.bandcamp.com/album/november-songs) heb je al een "goed" voorbeeld van wat je daar te wachten staat!
Bericht door: BlackMonk op 17 januari, 2021, 12:58:44
We herinneren ons de eerste keer dat we Monnik live zagen in de Charlatan, en konden zijn muziek enkel omschrijven als ondoorgrondelijk. De zwaartekracht leek op de Vlasmarkt die avond sterker dan op eender welke plek. Het geluid dat Monnik alleen op het podium voortbracht, leek ons diep tegen de grond aan te willen drukken. Overmand door het gevoel dat we ter plekke nodig moesten aarden.
(https://i0.wp.com/luminousdash.be/wp-content/uploads/2021/01/monnik.jpg)
Artwork © Niels Verwijk
Met zijn nieuwe track zoekt de geheime geluidstovenaar Thibaud Meiresone hogere sferen op. Hoor Mij, God nam hij op gedurende de stille delen van 2020.
In een track van meer dan 35 minuten neemt hij ons traag mee langs een psychedelisch landschap gevuld met elegante snaarklanken en diep natrillende toetsaanslagen. Een donker instrumentale smeekbede, die de elektronische echo’s van eenzame tristesse laat galmen.
De onaardse noise-elementen worden gecombineerd met oosters aandoende ritmes en snedige melodieën. De gelaagdheid waarin schilfers sobere spiritualiteit met glooiende theatraliteit gecombineerd worden, neemt je steeds dieper mee in de sjamanistische sfeer waarin Hoor Mij, God baadt. Soms terugvallend op niets meer dan een enkelvoudig ritmespel van waaruit de lagen opnieuw opgebouwd worden. Een innerlijke penitentie, alsof het vasten met het uitsluiten van sociaal contact nog onvoldoende was…
“hoor mij, God
ik heb mijn boete gedaan
ik offerde mijn bloed
aan het hellevuur”
Wees even god en hoor hem!
Hoor Mij, God is digitaal verschenen: https://monnik.bandcamp.com/album/hoor-mij-god?fbclid=IwAR1NAfepT_pcW6AB-o6epWcqfSVL-AVXhxHRtu77MA-NiETNoiTPYwJXoyQ
Bron: Luminous Dash 16/01/2021 (https://luminousdash.be/singles/monnik-hoor-mij-god/)
En voor wie het wil weten: ik heb deze track gekocht en vind hem prachtig!
Bericht door: BlackMonk op 23 februari, 2021, 08:06:30
Groot muzieknieuws: het Franse duo Daft Punk stopt ermee na 28 jaar. Dat kondigen ze aan op sociale media met een filmpje met de veelzeggende titel "Epilogue". Dat lijkt naar het einde van hun carrière te verwijzen. Hun vaste PR-vertegenwoordiger Kathryn Frasier heeft het nieuws over hun split aan verschillende media bevestigd. Het afscheid komt vrij onverwacht. Of er nog een laatste plaat of een afscheidstournee komt, is nog onduidelijk.
(https://images.vrt.be/width1280/2018/03/30/fe94beb8-33dd-11e8-abcc-02b7b76bf47f.jpg)
Daft Punk geldt als een van de grootste invloeden in de elektronische muziek. Het duo verschijnt zelden in het openbaar. Als ze dat wel doen, hebben ze steevast een motorhelm op. Waarom Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo er de brui aan geven, is niet bekend gemaakt.
"Het mysterieuze van Daft Punk houden ze ook wel vol in de aankondiging van het einde", zegt Radio 1-presentatrice en muziekkenner Ayco Duyster. "Ze hebben een filmpje van acht minuten online gezet. Het is een scène uit een film die ze een aantal jaren geleden gemaakt hebben. Daarachter komen dan twee data: 1993-2021. Daarmee laten ze niets aan de verbeelding over."
https://www.youtube.com/watch?v=DuDX6wNfjqc
Volgens Duyster ziet het er wel naar uit dat de twee producers in de toekomst individueel actief zullen blijven. "Dat lijkt me logisch", zegt ze. "Ze hebben al vaak samengewerkt met andere artiesten. Dat zullen ze blijven doen, maar niet meer onder naam Daft Punk. Ik kan me niet voorstellen dat ze uit de muziekwereld zullen stappen."
Breed publiek
Daft Punk brak eind jaren 90 door met hits als "Da funk", "Around the world" en "On more time." Hun debuutalbum "Homework" uit 1997 geldt als een mijlpaal in de dance of elektronische dansmuziek.
"Ze zijn erin geslaagd om met dat album een heel breed publiek te bereiken", zegt Duyster. "Ze kwamen uit de French house scene en waren niet de enigen die dat soort geluid maakten. Maar zij slaagden er wel in om hits te maken en die elektronische muziek toegankelijk te maken."
Daarmee hebben ze bijvoorbeeld in ons land groepen beïnvloed als Soulwax en Goose. "Die zijn begonnen als rockgroep, maar toen ze zagen hoe Daft Punk songs maakte met elektronische muziek, hebben ze dat helemaal overgenomen in hun werk."
https://www.youtube.com/watch?v=LKYPYj2XX80
Een bom
Hoewel ze zeer weinig optraden, had Daft Punk ook een hele sterke livereputatie. "Ze deden het niet vaak, maar als het deden was het een bom. Dat was iets dat bleef nazinderen", zegt Duyster.
In 2006 waren ze voor het laatst te zien in ons land op Pukkelpop. "Hun laatste, legendarische tournee is ook bij ons geweest. Toen kregen we een piramide te zien op het podium met daarin een heel klank-en-lichtspel. Op de top van die piramide stonden die twee mannen met hun helmen op."
"Wat ze als de beste konden, was hun muziek live mixen en daar nieuwe en andere dingen mee doen, inspelen op het publiek. Daardoor was het meer dan gewoon een soort dj-set."
Het meest recente album van Daft Punk, "Random access memories", dateert al van 2013. Daarop staat de wereldhit "Get lucky", een samenwerking met Pharell Williams en Nile Rodgers. Het album en de single kaapten het jaar erop de belangrijkste Amerikaanse muziekprijzen weg, de Grammy's voor album van het jaar en plaat van het jaar. Ook de Grammy's van beste dance/electro album en beste optreden van een duo of groep kwamen toen hun richting uit. In 2009 wonnen ze ook al twee Grammy's.
https://www.youtube.com/watch?v=mRreHko3Ksg
Het duo trad de afgelopen jaren nog weinig op de voorgrond. In 2016 werkte Daft Punk mee aan de nummers "Starboy" en "I feel it coming" van R&B-ster The Weeknd.
https://www.youtube.com/watch?v=34Na4j8AVgA
Bron: VRTNws.be 22-02-2021 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/02/22/daft-punk-stopt-ermee/)
Bericht door: BlackMonk op 27 februari, 2021, 09:52:57
Piano staat te koop in kringwinkel voor 60 euro, maar blijkt tienduizenden euro's waard te zijn
In een kringwinkel in Mechelen heeft muziekliefhebber Veerle Deknopper een opmerkelijke vondst gedaan. Ze kocht er een zeldzame, kostbare piano voor amper 60 euro. Dat schrijft Gazet Van Antwerpen. Het is een buffetpiano uit 1890, identiek aan die van componist Claude Debussy.
Toen ze rondwandelde in een kringwinkel in Mechelen, viel het oog van Veerle op een zeldzame piano. "Meestal zijn piano's niet veel meer waard omdat ze een houten kader hebben of omdat de toetsen niet meer werken", vertelt Veerle aan Radio 2 Antwerpen. "Maar deze piano had een metalen frame waarop de naam "Pleyel" stond. Pleyel was een klavierbouwer uit de 19de eeuw. Mijn hart ging sneller slaan."
«De piano heeft nog de originele snaren en lak. Het is historisch gezien dus ook een waardevol stuk»
Veerle Deknopper uit Mechelen
Veerle Deknopper uit Mechelen
Pleyel hield in die tijd een boek bij waarin ze opschreven wie de piano verniste of wie de snaren opspande. "Op de piano stond een serienummer, waardoor ik kon nagaan wie welk onderdeel van de piano had gemaakt. De originele snaren en lak waren nog volledig intact. Dat is super zeldzaam", vertelt Veerle enthousiast.
Gelijkaardige piano verkocht voor 18.000 euro
Veerle kocht de piano voor slechts 60 euro. "Nu blijkt dat er in Frankrijk een gelijkaardige piano was verkocht voor 18.000 euro. Die piano had wel een restauratie nodig van 300 uur", legt Veerle uit. "Maar mijn piano is ook historisch veel waard, want daar zitten alle originele stukken nog in. Momenteel klinkt hij vals maar met één stembeurt is dat verholpen."
Ondanks de enorme waarde van de piano is Veerle vastbesloten hem bij te houden. "De kans dat je zo'n stuk tegenkomt is ontzettend klein. Ik ga hem in ons muziekcafé zetten en hoop de piano een nieuw leven te geven", besluit Veerle.
Bron: VRTnws 26 februari 2021 (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/02/26/mechelse-koopt-in-kringwinkel-piano-voor-60-euro-die-er-tienduiz/)
Bericht door: rovara op 27 februari, 2021, 15:29:08
Maar ook voor iemand die van piano's niets afweet , lijkt een som van slechts 60 euro voor zo'n meubelstuk erg weinig .
Bericht door: BlackMonk op 22 februari, 2022, 11:25:32
Dit is een Nederlands bedrijf dat zich ermee bezighoudt om belangrijke opnames uit het verleden die nooit op plaat uitgebracht werden, volledig te restaureren en dan op zowel vinyl, cd als HD download uit te brengen. Interessant om te weten: de HD download is hier het goedkoopst en vinyl het duurst.
Het gaat vaak om opnames in het Concertgebouw Rotterdam van artiesten die heel beroemd werden, zoals Emil Gilels, Sarah Vaughan, Dave Brubeck en Ella Fitzgerald.
Zeer de moeite waard om te ontdekken en te bekijken!
Voorsmaakje:
https://www.youtube.com/watch?v=EREN_orYW8U