Gisteren de AKG K240 ontvangen.
Eerst even uitgetest met wat vocale muziek van Pierre de La Rue (Capilla Flamenca o.l.v. Dirk Snellings).
De stemmen zijn mooi afzonderlijk te volgen en klinken zeer natuurlijk, zonder enige hardheid. Soms kan de altus nogal scherp klinken, maar daar is hier niets van te merken.
Daarna even over naar wat Franse muziek van Antoine Boesset (Nos Esprits libres et contentes ) in een uitvoering door Le Poème Harmonique o.l.v. Vincent Dumestre.
Ook hier valt weer onmiddellijk de fluwelen zachtheid op in stemmen en instrumenten zonder dat dit ten koste gaat van de detaillering. Alles is zonder moeite te volgen.
We schuiven nog wat verder op in de tijd met een concerto voor Fagot, strijkers en basso continuo van Johann Friedrich Fasch door La Stravaganza Köln.
Prachtige muziek die volgens mij best wat meer aandacht verdient. De fagot klinkt vol en rijk, en opnieuw zijn alle instrumenten netjes gepresenteerd en de basso continuo is prachtig geritmeerd.
Tot slot dan nog geluisterd naar de ouverture van het oratorium “Paulus” van Felix Mendelssohn (uitvoering door het Orchestre des Champs Elysees o.l.v. Philippe Herreweghe).
Puur genieten van de muziek.
Samenvattend zou ik zeggen dat de AKG zeer neutraal is, en geen bepaald frequentiegebied benadrukt.
Ik apprecieer vooral het feit dat alle muzikale lijnen perfect te volgen zijn, en het totale klankbeeld zeer zacht is zonder schel of fel hoog of bonkende bassen.
Eerste indruk kan dan wat saai zijn, maar hoe langer ik luister hoe beter ik hem vind.
Misschien nog wat meer microdetails (niet elk zuchtje of zo is hoorbaar), maar voor 59 euro een topproduct.
Waarschijnlijk zijn er nog veel betere hoofdtelefoons maar prijzen van 1500 euro en meer heb ik er niet voor over.
Voor mobiel luisteren minder geschikt, want omgevingsgeluiden zijn vrij goed hoorbaar.
groetjes
Werner