Dat bedoel ik inderdaad.
Maar wel met volgende bemerkingen:
- de surroundprocessor gaat enkel over de rearspeakers , de subwoofer , de centerspeaker en in mijn geval ook nog over twee extra speakers vooraan ( tegen het plafond ) .
- de eigenlijke frontspeakers worden bediend door een aparte stereoversterker die volledig onafhankelijk werkt van de surroundprocessor . Als ik een cd draai wordt het geluid dus versterkt door twee toestellen : de stereoversterker en de surroundprocessor . Ik moet dus aan twee volumeknoppen draaien .
Dat geeft me wel de mogelijkheid om de mate waarin die surroundprocessor de klank bijstuurt , zelf traploos in te stellen . Indien gewenst laat ik er de surroundprocessor van tussen en luister ik puur stereo . In de praktijk echter gebruik ik altijd die processor omdat die steeds een betere klank geeft aan het geheel . Het is net of de gewone cd is een sacd geworden .
- daartoe dien ik wel de parameters van die surroundprocessor in die zin af te stellen . Ik bedoel daarmee dat die processor volledig is afgesteld op het weergeven van muziek en niet van film . Die afstelling doe ik op het gehoor . Dat lijkt weinig wetenschappelijk . In de praktijk voldoet dat echter prima .
In feite creëer ik aldus een soort " myfi" in plaats van hifi .
Daar heb ik toch volgende anekdote over : jaren geleden ging ik met mijn gezin luisteren naar de musical : " Les Misérables " in Antwerpen . Naderhand kon je daar ook de cd kopen waarop je Les Misérables kon horen , gebracht door hetzelfde orkest en dezelfde zangers dewelke men zojuist live had gehoord . Thuisgekomen was mijn eerste reactie om zo vlug mogelijk die cd te draaien en te luisteren in hoe verre die cd het live optreden benaderde . De beste benadering kreeg ik niet via de pure stereoweergave , maar wel met de extra hulp van één van de DSP-programma's . Dus via de surroundprocessor .