Je kunt een verschil horen tussen twee mediums waardoor geluid zich voorplant, als die verschillen groot genoeg zijn om voor het menselijk gehoor waarneembaar te ziijn.
Maar bij kabels, of dat nu koper of zilver is, zijn de verschillen wel aanwezig én meetbaar maar zó klein dat een mens ze niet kan horen. Zelfs een kerkuil zou er moeite mee hebben en die hoort véél beter dan wij. Hij kan een muis horen ritselen in een korenveld op 3 km afstand. Daar zijn wij helemaal niks tegen.
In je eentje kun je geen blinde test doen omdat je weet naar wat je luistert en dan hoor je wat je verwacht te horen, ook al neem je je voor dat niet te doen. Het is niet iets dat je bewust kunt controleren.
Daarom sprak ik ook van een dubbelblinde test. Je kunt de verwisseling niet zien en ook niet de persoon die de verwisseling doet. Anders bestaat de kans dat die verwisselpersoon door lichaamstaal of gelaatsuitdrukking verraadt wanneer een veel duurdere kabel speelt. De wetenschap zegt dat je onder die omstandigheden geen verschil kunt horen tussen twee kabels.
Zijn er nooit verschillen te horen? Jawel, als een kabel of component niet meer optimaal presteert. Zo kan een kabeluiteinde geoxideerd raken en vermits koperoxide een slechte geleider is, kan dat leiden tot een hoorbaar verschil. Maar dan hoef je niet te investeren in een nieuwe kabel: gewoon het geoxideerde deel schoonschrobben of afknippen en de kabel opnieuw strippen lost dat probleem op.